Ειδικότερα -με βάση την αναφορά- ακραία στοιχεία είναι πιθανό να αποτολμήσουν παρόμοια επίθεση με αυτήν των Βιετκόγκ και του βορειοβιετναμικού στρατού στο Τετ το 1968, η οποία περιόρισε σημαντικά την υποστήριξη της αμερικανικής κοινής γνώμης στην ακολουθούμενη πολιτική στο Βιετνάμ.

Η ίδια έκθεση, πάντως, διαπίστωσε «κάποια πρόοδο» με τους Σουνίτες, καθώς αποδίδει καρπούς το πρόγραμμα ενσωμάτωσης των αντιπολιτευτικών δυνάμεων στις ιρακινές δυνάμεις με αντάλλαγμα την κήρυξη εκεχειρίας.

 Σύμφωνα όμως με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η αναφορά διατυπώνει αμφιβολίες κατά πόσον η κυβέρνηση του Νουρί αλ Μαλικί είναι σε θέση να υπερβεί τον εμφύλιο διχασμό και να πετύχει πολιτική ενότητα στο Ιράκ.

 Η αμφισβήτηση του Μαλικί ξεκίνησε από την Τρίτη διά στόματος Μπους, ο οποίος επισήμανε ότι η ιρακινή κυβέρνηση «θα μπορούσε να κάνει περισσότερα», αλλά φάνηκε να παίρνει πίσω τους χαρακτηρισμούς του την επομένη μετά την έντονη αντίδραση του Μαλικί, περιγράφοντας τον πρωθυπουργό «καλό τύπο, καλό άνθρωπο σε μία δύσκολη αποστολή».

 Σύμφωνα με τις επίμαχες δηλώσεις Μπους, «ίσως η σημαντικότερη ιστορική κληρονομιά του Βιετνάμ είναι πως το τίμημα της αμερικανικής αποχώρησης κατέβαλαν αθώοι πολίτες, προσθέτοντας στο λεξιλόγιό μας έννοιες όπως «πρόσφυγες, πεδία θανάτου και στρατόπεδα αναμόρφωσης».

 Σημάδια απόγνωσης 

Αναμφισβήτητα είναι σημάδια απόγνωσης η επίκληση της αποχώρησης από το Βιετνάμ ως επιχείρημα εναντίον της εσπευσμένης αποχώρησης από το Ιράκ. Αναφερόμενος σε άλλους πολέμους στην Ασία, ο Μπους διακήρυξε πως η αμερικανική υποστήριξη μετέτρεψε τη Νότιο Κορέα σε πρότυπο αναπτυσσόμενης χώρας σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής, ενώ τα ιδανικά και τα συμφέροντα, που ενεθάρρυναν τους Ιάπωνες να μετατρέψουν την ήττα σε δημοκρατία είναι τα ίδια που μας ωθούν σήμερα να παραμείνουμε στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ».

 Στην ουσία ο Μπους κάλεσε τους Αμερικανούς να έχουν υπομονή στο Ιράκ, ισχυριζόμενος ότι αντιδημοφιλείς συρράξεις αλλού τελικά είχαν καλό τέλος (ή θα είχαν στην περίπτωση του Βιετνάμ αν το Κογκρέσο δεν ήταν τόσο παρεμβατικό).

Αντί όμως να ατσαλώσει την αποφασιστικότητα της κοινής γνώμης, η άποψη αυτή πιθανότατα θα εγείρει ερωτήματα για την εκκεντρική θεώρηση της ιστορίας από τον πρόεδρο και τα συμπεράσματα, που εξάγει από αυτήν, συμπεριλαμβανομένης της εξίσωσης της Ιαπωνίας της δεκαετίας του '40 με τη σημερινή Αλ Κάιντα.

 Εξίσου παράδοξη είναι η άποψή του για την αμερικανική αποχώρηση από το Βιετνάμ αν και υιοθετείται από ορισμένους Ρεπουμπλικανούς.

 Δεν ήταν η απόσυρση, αλλά η επέμβαση στη γειτονική Καμπότζη που οδήγησε στα πεδία θανάτου. Η οργή για τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς (που είχε στόχο να εμποδίσει τις βορειοκορεατικές γραμμές ανεφοδιασμού) προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης της Καμπότζης και πυροδότησε τη βίαιη επανάσταση των Ερυθρών Χμερ. 

Οι συγκρίσεις της Ιαπωνίας του 1945 με το σημερινό Ιράκ είναι επίσης παραπλανητικές και δεν βοηθούν το διάλογο για την επίλυση της κρίσης. Την αμερικανική κατοχή της Ιαπωνίας, που διήρκεσε μέχρι το 1952, ακολούθησε ένας πόλεμος, όχι μία εισβολή με ψεύτικα προσχήματα και ο αυτοκράτορας Χιροχίτο είχε την πολυτέλεια να παραμείνει ηγέτης μιας ενοποιημένης χώρας, χωρίς κανένα από τα προβλήματα εθνικού διχασμού, που μαίνονται αυτήν τη στιγμή στο Ιράκ.

 Η επικείμενη έκθεση

 Η αμφιλεγόμενη ομιλία Μπους, που τόσες συζητήσεις προκάλεσε, είχε στόχο «να αποκρούσει τους επικριτές, τους επιφυλακτικούς και τους απαισιόδοξους - όπως τους αποκάλεσε ο ίδιος Μπους, εν όψει της επικείμενης έκθεσης του στρατηγού Πετρέους και του Ράιαν Κρόουκερ, πρέσβη των ΗΠΑ στο Ιράκ, για την πρόοδο -ή για να είμαστε ειλικρινής την έλλειψη προόδου- στο Ιράκ. 

«Η απόσυρσή μας χωρίς να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας θα ήταν δυσβάσταχτη», προειδοποίησε ο πρόεδρος.

 Πώς όμως ακριβώς θα μπορούσε να ολοκληρωθεί αυτή η αποστολή; Το μόνο που μπορούσε να προσφέρει ο Μπους ήταν ότι αφού οι απαισιόδοξοι διαψεύσθηκαν στην περίπτωση της Ιαπωνίας, ίσως οι λιγοστοί αισιόδοξοι για το Ιράκ που απέμειναν θα μπορούσαν, με κάποιο μαγικό τρόπο, να δικαιωθούν.

καθημερινη-The Guardian

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=490&Itemid=1