Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ για το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, Τζορτζ Μίτσελ για τη Μέση Ανατολή, Χένρι Κίσινγκερ για τη Ρωσία… Στον Μπαράκ Ομπάμα αρέσουν οι ειδικές διπλωματικές αποστολές και το μοίρασμα της τράπουλας της εξωτερικής πολιτικής.

Η επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Χίλαρι Κλίντον, ανέλαβε να λειάνει την εικόνα της Αμερικής στην Απω Ανατολή.

Με το άνοιγμα της βεντάλιας και τις «αναθέσεις έργου», ο πρόεδρος των ΗΠΑ καταφέρνει να έχει προσωπική ενημέρωση για τα διεθνή θέματα, ξεπερνά τριβές και εντάσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης, διαιρεί και βασιλεύει ελέγχοντας τους κραδασμούς στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και το υπουργείο Εξωτερικών, με την επικεφαλής του οποίου είχαν συγκρουστεί μετωπικά για το χρίσμα των Δημοκρατικών.

Ξεχωριστό στιλ
Το στιλ του νέου προέδρου των ΗΠΑ στη διπλωματία είναι εντελώς ιδιαίτερο. Εχει έναν κύκλο έμπιστων άτυπων συνεργατών, στους οποίους εναποθέτει ευθύνες χωρίς να έχουν θεσμική κάλυψη.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, δεν είχε νόημα η προσπάθεια που έκαναν κύκλοι του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών να εμφανίσουν την περιοδεία του Νο 2 στην ιεραρχία των Δημοκρατικών στη Γερουσία, Ρίτσαρντ Ντέρμπιν, στο τρίγωνο Λευκωσίας – Αθήνας – Αγκυρας, ως επίσκεψη ρουτίνας μιας κοινοβουλευτικής αντιπροσωπίας. Δεν είχε νόημα, άλλωστε, για τον πρόσθετο λόγο ότι το Μέγαρο Μαξίμου εξέπεμπε ενθουσιασμό μετά τις συνομιλίες του πρωθυπουργού με τους «ειδικούς φίλους» του Μπαράκ Ομπάμα, θεωρώντας ότι -επιτέλους- άνοιξε ένας δίαυλος επικοινωνίας με τον Λευκό Οίκο.

Ο Αμερικανός γερουσιαστής δήλωσε δημοσίως πολλές φορές ότι επιστρέφοντας στις ΗΠΑ θα ενημερώσει τον πρόεδρο της χώρας του για τα αποτελέσματα των επαφών του. Σε κάθε περίπτωση, η κεντρική επιδίωξη των κ.κ. Ντέρμπιν και Γιαννούλιας κατά τις συνομιλίες που είχαν στη Λευκωσία και την Αθήνα ήταν να πείσουν ότι το 2009 πρέπει να λυθεί το Κυπριακό.

Αφενός για να αξιοποιηθεί το ενδιαφέρον της διοίκησης Ομπάμα να απαλλάξει την Ανατολική Μεσόγειο από μία εστία έντασης. Αφετέρου, γιατί -διαφορετικά- θα είναι μονόδρομος η αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Στις δημόσιες τοποθετήσεις του ο κ. Ρίτσαρντ Ντέρμπιν απέφυγε οποιαδήποτε αναφορά θα μπορούσε να ερεθίσει το κοινό αίσθημα εδώ, έδειξε το φιλικό πρόσωπο της αμερικανικής διπλωματίας, που θα μας καλεί στο εξής να απεμπλακούμε από την Γκαζπρόμ, όχι γιατί είναι κακό το ρωσικό μονοπώλιο στην ενέργεια, αλλά επειδή πρέπει να συμβάλουμε στην καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Η παρουσία των κ.κ. Ντέρμπιν και Γιαννούλιας στην Αθήνα συνέπεσε με μια συγκυρία κοινωνικής αναταραχής και έκρηξης βίας, στην οποία απέφυγαν να κάνουν οποιαδήποτε αναφορά. Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί έτσι κι αλλιώς αλλαγή ατμόσφαιρας, αν θυμηθεί κανείς ότι η βίζα δεν έχει καταργηθεί ακόμη για τους Ελληνες πολίτες. Κατά τ’ άλλα, η ανοιχτή υποστήριξη των Αμερικανών αξιωματούχων προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η άποψή τους υπέρ του σεβασμού όλων των δικαιωμάτων του δημιουργούν αισιοδοξία σε κυβερνητικές πηγές ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.

e-tipos

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=3084&Itemid=1