Στην αρχή φαινόταν ότι θα ήταν μια σύνοδος αδιάφορη, χωρίς καμία ουσιαστική πρωτοβουλία. Στο τέλος, όμως, οι αρχηγοί των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων κατάφεραν να αλληλοφαγωθούν.

Η πρόταση για την επόμενη μέρα του ιρλανδικού «όχι» ήταν να αφήσουν την Ιρλανδία ν' ανασάνει μέχρι τη σύνοδο του Οκτωβρίου και τότε να δώσει ο πρωθυπουργός της, Μπράιαν Κόουεν, την κατεύθυνση για τη λύση του προβλήματος. Στην ουσία, ν' αφήσουν να ωριμάσει στη χώρα η ιδέα ένος νέου δημοψηφίσματος.

Ηδη στις Βρυξέλλες, οργανώσεις που εκπροσωπούν το ιρλανδικό «όχι» άφησαν να εννοηθεί πως δεν θα είναι αντίθετες σε κάτι τέτοιο, αρκεί να τους δοθούν οι εγγυήσεις που ζητούν. Αλλωστε, τα ευρήματα του Ευρωβαρόμετρου (βλ. πίνακα) δείχνουν καθαρά το ρόλο που έπαιξε η άγνοια στο «όχι». Ο Νικολά Σαρκοζί πρότεινε, μάλιστα, να επισκεφθεί τη χώρα, ως πρόεδρος της Ενωμένης Ευρώπης, και να συζητήσει με κυβέρνηση και φορείς.

Πολλές αντιδράσεις

Βασικό σχέδιο της απόφασης ήταν η προτροπή προς τις επτά χώρες που δεν έχουν κυρώσει ακόμα τη Συνθήκη να το πράξουν το συντομότερο.

Οι αντιδράσεις ήρθαν από την Τσεχία. Τον ερχόμενο Οκτώβριο ο Μίρεκ Τοπόλανεκ θα έχει ν' αντιμετωπίσει στις εκλογές μια αντιπολίτευση έντονα αρνητική στη Συνθήκη, που βρίσκεται στο Συνταγματικό Δικαστήριο το οποίο θ' αποφασίσει για τη συμβατότητά της με το Σύνταγμα. Ετσι, οι Τσέχοι δεν θέλησαν να δεσμευτούν.

Στους δισταγμούς τους, ο γάλλος πρόεδρος απάντησε με έναν μεγάλο εκβιασμό: ή υπογράφετε ή δεν έχει άλλη διεύρυνση, στοχεύοντας στην επιθυμία των Τσέχων να υποδεχθούν τους Κροάτες στην Ενωση.

Οι δηλώσεις του, όμως, προκάλεσαν έντονες διαμαρτυρίες από τους Τσέχους και από τους Πολωνούς που ζητούσαν αφορμή για να διαφοροποιηθούν. Αλλωστε, είναι και αυτοί διστακτικοί στη Συνθήκη αλλά ενδιαφέρονται για ενδεχόμενη είσοδο της Ουκρανίας στην Ε.Ε.

Η Αγνκελα Μέρκελ στήριξε τον Σαρκοζί δηλώνοντας πώς, πράγματι, η Συνθήκη της Νίκαιας δεν προβλέπει περαιτέρω διεύρυνση, ωστόσο οι εταίροι έσπευσαν να δώσουν διαβεβαιώσεις στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Ιδιαίτερη μνεία για την «προσέγγιση Ε.Ε.-ΠΓΔΜ» έγινε άλλωστε στην πρώτη εκδοχή του σχεδίου απόφασης. Τελικά, όμως, η Ε.Ε. κάλεσε την ΠΓΔΜ να σεβαστεί τις ευρωπαϊκές αρχές για δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα και τις αρχές καλής γειτονίας και η «προσέγγιση» μετατράπηκε σε «περιθώριο για περισσότερα βήματα προς την Ε.Ε.».

Οι εταίροι του γαλλογερμανικού άξονα τα έσπασαν, πάντως, στο δεύτερο μεγάλο θέμα, σχετικά με την πρόταση Σαρκοζί για θέσπιση ανωτάτων τιμών στα πετρελαϊκά προϊόντα, η οποία απορρίφθηκε πρώτα από τους Γερμανούς.

Κι εκεί που η υπολογισμένη απραξία μετατρεπόταν σε ανεξέλεγκτη σύγκρουση, ο βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν -ο οποίος έχει στηρίξει τη Συνθήκη- έκανε την κατάσταση ακόμα πιο περίπλοκη ειδοποιώντας τους εταίρους ότι το ανώτατο δικαστήριο της χώρας του αποφάσισε την αναβολή της επικύρωσης της Συνθήκης μέχρι να εξεταστεί η προσφυγή ενός πολίτη για τη διενέργεια δημοψηφίσματος.

Ευρωπαϊκά μαχαιρώματα

Σαν να μην έφταναν αυτά, η Κομισιόν αντάλλαξε πυρά τόσο με τους Γάλλους -που υποστήριξαν ότι η αποτυχημένη διαπραγμάτευση του επιτρόπου Εμπορίου, Πίτερ Μάντελσον, είναι μία από τις αιτίες του ιρλανδικού «όχι»- όσο και με τους Ιταλούς. Χολωμένος από τις συστάσεις της Κομισιόν για τα δημοσιονομικά της χώρας του, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δήλωσε ότι είναι λάθος της Κομισιόν που οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την Ευρώπη.

Ο Ζοζέ Μπαρόζο δεν έμεινε απαθής και απάντησε στον Μπερλουσκόνι ότι «η Επιτροπή δεν είναι μία γραμματεία των κρατών-μελών. Είμαστε μία ανεξάρτητη αρχή», είπε.

Η Επιτροπή πέρασε στην αντεπίθεση, υποστηρίζοντας ότι ο υπουργός Οικονομίας Κατρίν Λαγκάρντ και ο ΥΠΕΞ Μπερνάρ Κουσνέρ τροφοδότησαν το ιρλανδικό «όχι». Πράγματι, οι δύο γάλλοι υπουργοί είχαν δηλώσει «οι Ιρλανδοί θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι» σε περίπτωση που επικρατήσει το «όχι», υπενθυμίζοντας ότι η Ιρλανδία εκμεταλλεύθηκε περισσότερο τα κοινοτικά ταμεία.

Τελικά, ο Μπαρόζο έφυγε από τη σύνοδο έχοντας λάβει εντολή να επεξεργαστεί προτάσεις για την έξοδο από την κρίση της ακρίβειας. Πρόκειται για τη μόνη πρωτοβουλία που πήραν οι «27», αφού τελικά αφέθηκε στις κυβερνήσεις να δώσουν προσωρινή και στοχευμένη βοήθεια (επιδόματα).

Μπαρούτι, λοιπόν, μύριζε η διήμερη σύνοδος των «27», που περιμένει τον Οκτώβριο.

Οσο για την ελληνική παρουσία; Ηταν, ως συνήθως, ισορροπιστική και «διακριτική»...
enet

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1893&Itemid=1