Με μια εθνική επιτυχία στις αποσκευές του, που θα καταγραφεί στην Ιστορία -το ελληνικό και καραμανλικό βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ- και με ένα κρίσιμο στοίχημα μπροστά του -την οριστική λύση του προβλήματος- επέστρεψε από το Βουκουρέστι ο πρωθυπουργός.

Οι μεμψιμοιρίες δεν έχουν θέση. Οντως, το βέτο ήταν αυτονόητο. Καθόλου αυτονόητη, όμως, δεν ήταν η στήριξη στην Ελλάδα, είτε ανοιχτά (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία) είτε με κατανόηση (Λουξεμβούργο κ.ά.) ή ακόμα και με σιωπή (Μ.Βρετανία, Καναδάς). Οπως δεν ήταν καθόλου αυτονόητη και η μετατροπή του διμερούς θέματος σε ΝΑΤΟϊκό, με την υιοθέτηση της ελληνικής θέσης στο τελικό κείμενο της συνόδου, όταν πολλοί μιλούσαν για ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, άδειασμα της Ελλάδας κ.λπ.

Το βέτο έχει και εσωτερικές επιπτώσεις στο πολιτικό σκηνικό:

Ενισχύεται

1 Ενισχύεται το ηγετικό προφίλ του Κ. Καραμανλή. Βέβαια, τα υψηλά ποσοστά που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις θα υποχωρήσουν στη συνέχεια, γιατί υπάρχει τώρα και ένας πατριωτικός ενθουσιασμός. Ανεξάρτητα από τα ποσοστά, όμως, ο Καραμανλής εμφανίστηκε να μην προδίδει το κλάμα του θείου του για τη Μακεδονία και παρέπεμψε σε έναν παπανδρεϊσμό άλλων εποχών, που θα λειτουργήσει θετικά για την υστεροφημία του.

2 Ενισχύεται η πολιτική κυριαρχία της κυβέρνησης της Ν.Δ. Η κυβέρνηση έδωσε την εικόνα ότι λειτούργησε με σχέδιο. Αντίθετα ο Γ. Παπανδρέου έκανε δύο ουσιαστικά λάθη στρατηγικής που δεν έχει τόσο να κάνει με καταγραφή απωλειών αλλά με τον τρόπο που συνεχίζει να λειτουργεί ο ίδιος. Κατa αρχήν «χάρισε» τη στήριξη του σοσιαλιστή Ισπανού Θαπατέρο στις ελληνικές θέσεις στο ΝΑΤΟ στον Κ. Καραμανλή. Δεν αξιοποίησε ούτε το προνομιακό γι' αυτόν πεδίο, που είναι οι διπλωματικές επαφές που μπορεί να έχει και μέσω της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Επίσης εμφανίστηκε την παραμονή της συνόδου του Βουκουρεστίου στο Μαξίμου να δηλώσει ότι είναι έτοιμος να πάει στα Σκόπια.

Στην κοινή γνώμη μπορεί να πέρασε το μήνυμα ότι προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει την κυβέρνηση. Η ουσία είναι όμως ότι ήταν ένα τέχνασμα αυτό που έκανε, αφού τέτοιου είδους πρωτοβουλίες χρειάζονται μια προετοιμασία και επιπλέον αν ο Καραμανλής του έλεγε να πάει, θα ζούσε ένα φιάσκο αφού δεν θα έβρισκε κανένα Σκοπιανό - η 45μελής αντιπροσωπεία ήδη είχε αναχωρήσει για το Βουκουρέστι.

Οχι ότι δεν έκανε τα ίδια και ο Καραμανλής όταν ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση - έδειξε μεμψιμοιρία και για τη συμφωνία του Ελσίνκι και για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Τα χαμηλά αντανακλαστικά, πάντως, παραμένουν ένα πρόβλημα για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και θα πρέπει να το αντιμετωπίσει αν θέλει το κόμμα του να εμφανιστεί ως μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση εξουσίας.

3 Ο Κ. Καραμανλής με το βέτο έκλεισε το μάτι και σε μια σημαντική μερίδα των ψηφορόρων του ΛΑΟΣ, που πιέζει από τα δεξιά τη Ν.Δ. Γνωρίζει, όμως, ότι τα πραγματικά κέρδη και οι ζημίες θα καταγραφούν μόνο μετά την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας των Σκοπίων -αν επιτευχθεί λύση- και τις αντιδράσεις που θα ακολουθήσουν. Η κυβέρνηση το πιο πιθανό είναι να εγκαταλείψει τον γεωγραφικό προσδιορισμό και να συναινέσει σε μια σύνθετη ονομασία όπως είναι «Νέα Μακεδονία» (κατά το Νέο Μεξικό), που δεν αρέσει ούτε σε κάποιους δικούς της.

4 Το δίδυμο Καραμανλή - Ντόρας και ο ρόλος του στη διαχείριση του Σκοπιανού δημιουργεί παρακαταθήκη για την υπουργό Εξωτερικών στη μετα-καραμανλική εποχή, που ήδη κάποιους «γαλάζιους» τους ενοχλεί.

Τα δύσκολα

Τα δύσκολα, όμως, τώρα αρχίζουν για την κυβέρνηση. Ο «τελικός εθνικός στόχος είναι η οριστική λύση του προβλήματος της ονομασίας», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Κώστας Καραμανλής, και αυτός ο δρόμος είναι στρωμένος με πολλά αγκάθια. Μπορεί το πρώτο ελληνικό βέτο να μέτρησε υπέρ της Ελλάδας. Το βέτο, όμως, δεν είναι ένα χαρτί που μπορεί μια χώρα να το κουνάει απειλητικά συνεχώς χωρίς να υφίσταται τις συνέπειες. Γι' αυτό και η διπλωματική προσπάθεια στο εξής θα πρέπει να είναι πώς να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες που θα εξαλείφουν την ανάγκη για ένα βέτο, που θα αφορά την ένταξη των Σκοπίων είτε στο ΝΑΤΟ είτε στην Ε.Ε.

Από εκεί και πέρα, η μέχρι στιγμής επιτυχής διαχείριση του Σκοπιανού δεν σημαίνει ότι εξαγνίζει την κυβέρνηση από τις άλλες της αμαρτίες. Το ασφαλιστικό και οι νεοφιλελεύθερης έμπνευσης μεταρρυθμίσεις προκαλούν δυσαρέσκεια στους πολίτες.

Η ιστορία έδειξε ότι καμία κυβέρνηση δεν επανεξελέγη γιατί είχε μια εθνική επιτυχία στο εξωτερικό. Στην καθημερινότητα κρίνεται. Και εκεί η κυβέρνηση Καραμανλή είναι μετεξεταστέα.

enet

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1571&Itemid=1