Του Πανίκου Παναγιώτου,  www.philenews.com

Σε ελληνορθόδοξες κοινότητες της Νέας Υόρκης όπου υπηρέτησε, δημιουργούσε ενοχές σε ομογενείς που δεν ήταν παντρεμένοι με άτομα ελληνικής καταγωγής. Επίσης, προσηλύτιζε νέους και νέες για να ακολουθήσουν μοναχική ζωή σε μοναστήρια όπου διατηρούσε «ειδικές σχέσεις» με τους ηγουμένους τους.

Την ίδια στιγμή, ο εν λόγω ιερέας ήταν παντρεμένος με μη Ελληνίδα, διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση με Λατινοαμερικανίδα και κατηγορήθηκε για οικονομικά σκάνδαλα.

Τον Αύγουστο του 2007, ένας Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής βρέθηκε στην επικαιρότητα επειδή σε τουαλέτα αμερικανικού αεροδρομίου προέβη σε σεξουαλική παρενόχληση σε βάρος ενός άνδρα, ο οποίος έτυχε να ήταν υπαστυνόμος. Την ίδια στιγμή, ο εν λόγω γερουσιαστής πρωτοστατούσε εναντίον των ομοφυλόφιλων και κατά της παροχής ειδικής προστασίας σε ομοφυλόφιλους που έπεσαν θύματα εγκληματικών πράξεων.

Τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο και σε άλλες χώρες, έχουν καταγραφεί αρκετά γεγονότα με πρόσωπα του δημόσιου βίου που κατηγορήθηκαν για «παράνομες σχέσεις» ακόμη και με ανήλικες, αναγκάζοντας τα «θύματά» τους να κάνουν εκτρώσεις. Την ίδια στιγμή, τα πρόσωπα αυτά πρωτοστατούσαν ενάντια στις εκτρώσεις, ακόμη και στη χρήση εμβρύων για επιστημονικές έρευνες.

Τα προαναφερθέντα παραδείγματα απλώς είναι ενδεικτικά της πάσης φύσεως υποκρισίας σε πολιτικό, θρησκευτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Το αν είναι πρόβλημα για το τι κάνει κάθε πολίτης, ακόμη και κληρικός, στην καθαρά προσωπική ζωή του ας το λύσει με τον εαυτό του και με τον Θεό που πιστεύει και υπηρετεί. Μέγα πρόβλημα όμως στις συγκεκριμένες περιπτώσεις και σε αμέτρητες άλλες είναι η υποκρισία.

Κι όλα αυτά φαίνεται πως ταιριάζουν και με τον πρόσφατο αφορισμό από την Εκκλησία της Κύπρου του θεολόγου Ανδρέα Πιτσιλλίδη. Δεν έτυχε να τον ακούσω ποτέ τι λέει, ούτε να διαβάσω τις θεολογικές απόψεις του. Όποιες και να είναι, όμως, δεν παύουν να είναι υποκειμενικές, όπως και οι απόψεις του καθενός μας.

Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου υποδηλώνει φοβία και αδυναμία. Η υπεράσπιση της αλήθειας και των «σωστών θέσεων» γίνεται με διάλογο και επιχειρήματα και όχι με μεσαιωνικούς αφορισμούς.

Καμία εξουσία δεν έχει το δικαίωμα να λογοκρίνει και να εξουσιάζει τα σώματα και τις ψυχές των ανθρώπων. Ο Χριστός διδάσκει αγάπη, ανοχή, ελευθερία και έχει μόνιμα μια ανοικτή αγκαλιά, χωρίς ρατσισμούς και διακρίσεις για πιστούς και άπιστους.

Ο περισσότερος κόσμος έχει σιχαθεί την υποκρισία στον χώρο της Εκκλησίας και της πολιτικής. Ευθύνη δεν έχει μόνο αυτός που με περισσή υποκρισία «διαπράττει το έγκλημα», δεν έχει μόνο ο οιοσδήποτε «σκανδαλιάρης παπάς» ή «απατεώνας πολιτικός». Τεράστια ευθύνη έχουν και όσοι τους καλύπτουν, όσοι τους ψηφίζουν και όσοι τους ανέχονται.

Ειδικά η Κύπρος πλήρωσε και πληρώνει ακόμη πολύ ακριβά την υποκρισία ηθικολόγων, θεοκάπηλων, πατριδοκάπηλων και παντογνωστών.

Φτάνει πια ο υποκριτικός ευσεβισμός απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Το δικαίωμα στην άποψη είναι αδιαπραγμάτευτο.

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=9891&Itemid=37