Με την κατάργηση έπαψαν να θεωρούνται υπάλληλοι αυτοί που υπηρετούν ή υπηρέτησαν (πρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι ή διοικητές) σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, στα οποία κατά τις κείμενες διατάξεις μπορούσαν να δίνονται από το Δημόσιο, από τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου ή από τις τράπεζες που προέβλεπε το άρθρο 263Α του ΠΚ επιχορηγήσεις ή χρηματοδοτήσεις.

Η από 7 Απριλίου 2014 κατάργηση αυτής της διάταξης αποτελεί «θείο δώρο» για τους εμπλεκομένους σε υποθέσεις διαφθοράς, καθώς εξαλείφεται το αξιόποινο για σειρά Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου που χρηματοδοτούνται ή επιχορηγούνται από το Δημόσιο (βλ. Ναυπηγεία Ελευσίνας, ΔΕΠΑΝΟΜ, ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ, ΚΕΕΛΠΝΟ κ.λπ.).

Όταν αποκαλύφθηκε η... παραδρομή, η τότε ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης, και προσωπικά ο ίδιος ο υπουργός Χαράλαμπος Αθανασίου, ανέφερε κατά κόρον ότι η διάταξη αυτή του άρθρου 263Α περίπτωση δ' του ΠΚ δεν θα έχει καμία έννομη συνέπεια, διότι εκ... παραδρομής δεν... μεταφέρθηκε στο κείμενο του νόμου 4254/2014 και ότι την επανέφερε με τον νόμο 4262/10-5-2014 με το άρθρο 50.

Αποτελεί πρωτοφανές νομοθετικό ατόπημα -το λιγότερο- η παράλειψη αν αναλογιστεί κανείς ότι στις αίθουσες των Δικαστηρίων της Ευελπίδων καταδικάζονται καθημερινά συμπολίτες μας που οφείλουν στο Δημόσιο κάποιες χιλιάδες ευρώ, ενώ ταυτόχρονα η ίδια η Πολιτεία «εκ παραδρομής» εξάλειψε το αξιόποινο για ορισμένους που αντιμετωπίζουν κατηγορίες οι οποίες έχουν ως αντικείμενο τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Η ηγεσία του τότε υπουργείου Δικαιοσύνης είχε προσπαθήσει να αμβλύνει τις αρνητικές εντυπώσεις, παραβλέποντας τις ουσιαστικές ποινικές συνέπειες της έστω προσωρινής κατάργησης της εν λόγω παραγράφου. Να, όμως, που η Δικαιοσύνη αποφαίνεται σήμερα για τη ΜΗ ιδιότητα των υπαλλήλων των διοικούντων τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που επιχορηγούνται από το Δημόσιο και παύει να τους θεωρεί υπαλλήλους και καταχραστές του Δημοσίου λόγω του ευμενέστερου νόμου! Αν νομίζει κανείς ότι η παραδρομή ήταν εσκεμμένη για να τη γλιτώσουν κάποια «δικά τους παιδιά», το αποτέλεσμα τον δικαιώνει...

Συγκεκριμένα, το σκεπτικό της υπ' αριθμ. 705/2015 αποφάσεως του Αρείου Πάγου κάνει αναφορά στην κατ' άρθρο 2 παρ. 2 του ΠΚ «αρχή του ευμενέστερου νόμου» και κρίνει ότι δεν θεωρείται υπάλληλος ο διοικών, υπό την ιδιότητα του προέδρου του Σωματείου «Εύξεινος Λέσχη», που είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, στο οποίο κατά τις κείμενες διατάξεις διατέθηκαν από το Δημόσιο και από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου επιχορηγήσεις και χρηματοδοτήσεις.

Το ποσό της υπεξαίρεσης στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν 379.789,60 ευρώ και απαλλάχθηκε με την ανωτέρω απόφαση του Αρείου Πάγου από την έννοια του καταχραστή του Δημοσίου ο καταδικασθείς. Και για τους τυχόν... άπιστους Θωμάδες, παραθέτουμε φωτοτυπία της πρώτης σελίδας της απόφασης του Αρείου Πάγου. Να σημειώσουμε ότι με το θέμα αυτό είχε ασχοληθεί το «ΠΑΡΟΝ» στο φύλλο της 11ης Μαΐου 2014.

Και ο λόγος είναι ένας και μοναδικός, όπως αναφέρει η εν λόγω απόφαση του Αρείου Πάγου: «Στις 30.4.2014, που απαγγέλθηκε η απόφαση, δεν είχαν εφαρμογή στην περίπτωση του κατηγορουμένου ούτε η επιβαρυντική περίσταση του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 1608/1950 ούτε η προϋποθέτουσα αυτήν διάταξη του άρθρου 16 παρ. 2 του ΝΔ 2476/1953, οι οποίες εσφαλμένως εφαρμόσθηκαν, διότι είχε καταργηθεί η άνω περίπτωση δʼ του άρθρου 263Α ΠΚ. Έτσι, όμως, εσφαλμένα εφάρμοσε τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις αυτές (των άρθρ. 1 παρ. 1 του ν. 1608/1950 και 16 παρ. 2 του ΝΔ 2476/1953)».

Να προσθέσουμε ότι πρόσφατα το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής αποφάνθηκε, για υπόθεση βουλευτή και πρώην υπουργού που παραπέμπεται για παθητική δωροδοκία, ότι και οι βουλευτές έχουν την ιδιότητα του υπαλλήλου.

www.paron.gr