Αυτός ήταν ο πιο παράξενος συνωστισμός στο πάρκινγκ του Κλειστού Γυμναστηρίου του ΟΑΚΑ. Το πούλμαν από την Κοζάνη έχει γεμίσει και έχει ανάψει τη μηχανή, αλλά ένα αυτοσχέδιο γλέντι που έχει στηθεί μπροστά του το εμποδίζει.

Ανθρωποι όλων των ηλικιών σε κυκλωτικό ποντιακό χορό, ένας πενηντάρης με νταούλι στο κέντρο - το κρουστό γράφει «υπεράνω όλων η παράδοση» - δίνει τον ρυθμό και ένας νεαρός λυράρης παίζει καθισμένος πάνω σε ενισχυτή.
Αυτά γύρω στις έντεκα το βράδυ του Σαββάτου, ενώ μόλις είχε τελειώσει ένα από τα μεγαλύτερα υπερθεάματα με άξονα την παραδοσιακή μουσική, το 8ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών.
Για την ακρίβεια, το μεγαλύτερο θέαμα για τον Πόντο που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα, όπως μας έλεγε αργότερα ο Γιώργος Βαρυθυμιάδης από την Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας, ένας εκ των «ψυχών» της πρωτοφανούς σε μαζικότητα και συναίσθημα διοργάνωσης.
Η καρδιά του Πόντου άρχισε να χτυπάει στο ΟΑΚΑ λίγο πριν από τις 19.00, όταν άρχισαν να παίρνουν θέση τα πούλμαν των ποντιακών σωματείων από όλη την Ελλάδα (πάνω από 150). Το κλειστό γήπεδο λίγο μετά είχε ήδη γεμίσει με 15.000 θεατές, πολλούς με μπλουζάκια του σωματείου όπου ανήκαν - διακρίναμε μέλη συλλόγων από Ανω Λιόσια, Ερέτρια, Αγία Βαρβάρα αλλά και πολλών από Μακεδονία και Θράκη -, και σημειώστε πως η Ομοσπονδία των Ποντιακών Συλλόγων αποτελείται από 407 πρωτοβάθμια σωματεία που έδωσαν όλα το «παρών» σε ένα απόλυτα οργανωμένο υπερθέαμα με μνήμες και συγκίνηση για τον Πόντο, στα 90 χρόνια μάλιστα από τη Μικρασιατική Καταστροφή και την Ανταλλαγή των Πληθυσμών.
Η ώρα της αναμονής είχε τραγούδια και εικόνες από δύο εμβληματικά πρόσωπα για το ποντιακό στοιχείο. Οι Χρύσανθος - ή αηδόνι του Πόντου - και Στέλιος Καζαντζίδης γέμιζαν με τις φωνές τους τον χώρο. Λίγο μετά, οι παρουσιαστές της εκδήλωσης - Ιεροκλής Μιχαηλίδης και Πόπη Τσαπανίδου -, ο Γιώργος Νταλάρας σε μια θαυμάσια ερμηνεία του «Πάρθεν» και το δεκαπεντάλεπτο ντοκιμαντέρ του Κώστα Γαβρά αφιερωμένο στον Πόντο και τη γενοκτονία του λαού, ήταν το καλύτερο πρελούδιο για μια εκδήλωση που είχε βασικά συστατικά τη μνήμη, το τραγούδι και τη συγκίνηση. Ο Κώστας Γαβράς έκανε έναν χαιρετισμό στο κοινό από βίντεο - η εκδήλωση εξάλλου ήταν αφιερωμένη στον Ποντιακό Ηγεμονικό Οίκο των Γαβράδων -, ενώ και η Σοφία Παπάζογλου τραγούδησε στο πρώτο μέρος.
Αυτό που πάντως ξεσήκωσε αμέσως το πλήθος ήταν η μοναδική εικόνα εκατοντάδων χορευτών που ξεχύθηκαν στην αρένα με παραδοσιακές στολές και έδωσαν μια πρώτη γεύση από το θέαμα που θα ακολουθούσε χορεύοντας «ομάλ κερασουνταίικο».
Στην τεράστια εξέδρα κάτω από τη γιγαντοοθόνη εμφανίστηκαν 150 καλλιτέχνες της «ποντιακής μούσας» με νταούλια, ποντιακές λύρες, γκάιντες, ντυμένοι όλοι με μαύρα κοστούμια και λευκά πουκάμισα.
Το κοινό άλλοτε κρατούσε μια αλλόκοτη σιωπή - εδώ οι μνήμες από τους ξεριζωμούς ήταν έντονες -, άλλοτε ξεσπούσε σε ρυθμικό χειροκρότημα, ενώ δεν ήταν και λίγοι αυτοί που έπιαναν τον χορό από τα καθίσματα του ΟΑΚΑ. Για περίπου τρεισήμισι ώρες τα ποντιακά τραγούδια περνούσαν από στόμα σε στόμα, ενώ η είσοδος και η έξοδος των χορευτών των ποντιακών συλλόγων στην αρένα είχαν τη δομή τελετουργίας - η σκηνοθετική σφραγίδα εξάλλου ήταν του Κώστα Γαβρά: οι σύλλογοι ξεχύνονταν στην αρένα και χόρευαν τιμώντας κάθε φορά μια περιοχή του Πόντου. Η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, για παράδειγμα, τίμησε την Αργυρούπολη, οι χορευτές σε διάφορα σημεία γίνονταν χορωδία και τραγουδούσαν ταυτόχρονα, ενώ σε κάθε είσοδο και έξοδο των πολυμελών χορευτικών ομάδων το κοινό ξεσπούσε σε χειροκρότημα.
Οι 150 καλλιτέχνες του Πόντου βγήκαν στη σκηνή, επίσης, ανά μουσικά συγκροτήματα και οι σταρ των ποντιακών τραγουδιών - λυράρηδες και ερμηνευτές - έδωσαν όλοι το «παρών»: ο Στάθης Νικολαΐδης - που κάποτε έκανε τον Καζαντζίδη να αναφωνήσει σε ηχογράφηση «λαλεύω την λαλίαν σου», «ζηλεύω τη φωνή σου» δηλαδή -, ο Γιώργος Ατματζίδης, ο Θόδωρος Βερροιώτης, ο Κώστας Θεοδοσιάδης, ο Κοτίδης (που αποθεώθηκε), το συγκρότημα του Δημήτρη Καρασσαβίδη ήταν μερικά ονόματα που παρήλασαν από τη σκηνή.
Ο πυρρίχιος (σέρρα), που κάποιοι πρωτοείδαμε στην τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας του 2004, ήταν ο καλύτερος επίλογος: ένας γρήγορος πολεμικός χορός ανδρών υπό εντυπωσιακό φωτισμό που τους έκανε να φαίνονται ότι χόρευαν μέσα σε φλόγες. Ενας δρόμος της φωτιάς που ακολούθησε ο ελληνισμός του Πόντου μετά τους μεγάλους ξεριζωμούς για να διασκορπιστεί στον ελλαδικό χάρτη και να ξαναενωθεί για τέσσερις ώρες στην αρένα του ΟΑΚΑ, σε ένα κορυφαίο υπερθέαμα ανάτασης.

ta nea

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=7388&Itemid=30