ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΟ ΦΑΟΥΛ Η ΑΡΝΗΣΗ ΑΝΆΓΝΩΣΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
24.09.10

Του Σάκη Σερέτη

Σίγουρα η επιστροφή στην νομιμότητα που απαιτεί και την εκ διαμέτρου αλλαγή νοοτροπίας των παραγόντων, δεν αποτελεί εύκολο στόχο για το νέο διοικητικό συμβούλιο της Ομοσπονδίας Ελληνικών σωματείων Νέας Υόρκης.
Ωστόσο πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή και αποτελεί μονόδρομο πλέον, η αποφυγή επανάληψης των λαθών που έγιναν από τις προηγούμενες διοικήσεις. των έξι τελευταίων ετών.

Είναι γνωστό σε όλους άλλωστε, ότι ο δρόμος της διαφάνειας δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου, πάντα θα παραμονεύουν οι σειρήνες της παρακώλυσης και της χρονοτριβής, ιδιαίτερα από την πλευρά της αντιπολίτευσης, της οποίας τα μέλη ακόμη δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν την αλλαγή στους ρόλους που επήλθε μέσω των εκλογών.

Έτσι μετά τις άκαρπες ενορχηστρωμένες διαφωνίες που εξέφρασε η αντιπολίτευση, για την παρουσία των δημοσιογράφων στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου, πήραν και μια ανέλπιστη επικοινωνιακή πάσα, η οποία αφορά στην μη ανάγνωση της επιστολής του κ. Π. Μιχαλέα.
Αψυχολόγητη και άδικη, χαρακτηρίζεται η άρνηση ανάγνωσης της εν λόγω επιστολής, καθώς η ελεύθερη έκφραση θεωρείτε βασικό συστατικό μιας δημοκρατικής κοινωνίας και φυσικά πρέπει να παρέχεται σε όλους.
Ακόμη και σε αυτά τα άτομα, τα οποία ευρισκόμενα μέχρι πρόσφατα στο τιμόνι της Ομοσπονδίας αδιαφορούσαν προκλητικά για το δικαίωμα της έκφρασης και φιμώνοντας καθολικά την αντίθετη άποψη, παραπλανούσαν συνειδητά την κοινή γνώμη ενώ τα σκάνδαλα σφύριζαν σαν αδέσποτες σφαίρες γύρω τους.
Υπήρχε και τότε αντίθετη άποψη, σαν αυτή που εκφράζει σήμερα ο κ.Π.Μιχαλέας, η οποία όμως κλασικά και βάσει ατζέντας, δεν ευτύχησε ποτέ να εισακουστεί δημόσια εντός των οργάνων της Ομοσπονδίας, καθόσον ο τέως πρόεδρος Δ.Καλαμαράς και ο περίγυρος του, απέτρεπαν με ευτελή προσχήματα την δημοσιοποίηση τους.
Κραυγαλέα παραδείγματα όπως η επιστολή του Απόστολου Σκοτίδα, καθώς και η ομαδική παραίτηση των επτά διαφωνούντων συμβούλων δεν ξεχνιούνται.
Όπως επίσης, δεν ξεχνιέται ο διακαής πόθος των «στρατηγών» της τέως διοίκησης υπό τον κ. Δ.Καλαμαρά, που ήθελε να παραπέμψει στην πειθαρχική επιτροπή και τους επτά διαφωνούντες συμβούλους, επειδή τόλμησαν και δημοσιοποίησαν την παραίτηση τους.
Ωστόσο δεν ήταν μόνο αυτά τα δημοκρατικά δείγματα συμπεριφοράς από την προηγούμενη διοίκηση.
Ευθυγραμμισμένοι στην τακτική του «όσο πιο λίγα ξέρουν τόσο πιο καλά», απαγόρευαν την είσοδο των δημοσιογράφων στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου, στέλνοντας ενημέρωση μόνον στους εκλεκτούς τους, οι οποίοι αναλάμβαναν εργολαβικά το λιβάνισμα, αδιαφορώντας για την ξέφρενη πορεία των διαχειριστών αυτής της δύσοσμης κατάστασης
Μνημειώδεις εξακολουθούν να παραμένουν μέχρι και σήμερα, οι αλαζονικές συμπεριφορές της απερχόμενης διοίκησης, ιδιαιτέρως όταν τους ζητούσαν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα των οικονομικών απολογισμών, κατά την διάρκεια των γενικών συνελεύσεων.
Τα γεγονότα είναι ακόμα φρέσκα στην μνήμη μας, όπως επίσης και το γνωστό απόφθεγμα του «συνταγματολόγου» πρώην ταμία της Ομοσπονδίας, «αν δεν σας αρέσει να πάτε στον δήμαρχο».
Όμως επειδή η εκδίκηση και ο ρεβανσισμός, δεν πιστεύω ότι έχουν θέση στο μυαλό κάθε δημοκρατικού και πολιτισμένου ανθρώπου και ιδιαίτερα σε αυτό των μελών του νέου διοικητικού συμβουλίου, θα πρέπει αποδεικνύοντας την διαφορετικότητα τους, να φανούν δίκαιοι και να κινηθούν μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας, αποκλείοντας φαινόμενα αλαζονικής συμπεριφοράς, σαν αυτά των προκατόχων τους.
Η επιστολή που κατέθεσε προς ανάγνωση ο κ. Π.Μιχαλέας, αφορά στην πρόσφατη αντικατάσταση του από την επιτροπή κτηρίου της Ομοσπονδίας, ισχυριζόμενος ότι έχει υποδειχθεί από την προηγούμενη διοίκηση για την θέση του προέδρου της εν λόγω επιτροπής και ζητά να παραμείνει στην θέση του, μέχρι να παρέλθει ο τριετής χρόνος της θητείας του.
Ωστόσο από τα λίγα πρακτικά συνεδριάσεων που έχουν συνταχθεί από την προηγούμενη διοίκηση υπό τον κ.Δ.Καλαμαρά και υπάρχουν,(γιατί για 26 συνεδριάσεις δεν υπάρχει τίποτα καταγεγραμμένο), δεν προκύπτει τίποτα που να αποδεικνύει τους ισχυρισμούς του κ.Π.Μιχαλέα, με αποτέλεσμα η νέα διοίκηση να εκλέξει σύμφωνα με το καταστατικό καινούργια επιτροπή.
Όμως η τακτική φίμωσης στην αντίθετη άποψη, δεν προάγει την δημοκρατία αλλά ούτε και την διαφάνεια που επαγγέλλεται το νέο συμβούλιο και πιστεύω ότι τέτοιες τακτικές πυροδοτούν το ήδη τεταμένο κλίμα, ενώ παράλληλα τροφοδοτούν τις θεωρίες ρεβανσισμού που εξυφαίνονται παρασκηνιακά από τους γνωστούς μας- άγνωστους.
Θεωρώ όμως, ότι με σεβασμό στις διαδικασίες και γνώμονα το δίκαιο, θα πρέπει να απαντάει το νέο διοικητικό συμβούλιο στην μέχρι πρότινος άδικη και αλαζονική συμπεριφορά των προκατόχων τους.
Οι οποίοι, όχι μόνο δεν διάβαζαν επιστολές που είχαν επικριτικό περιεχόμενο για τα καμώματα τους, αλλά στερούσαν και το δικαίωμα έκφρασης στην αντίθετη άποψη κατά την διάρκεια των γενικών συνελεύσεων.
Ακόμα και το μικρόφωνο αποσύνδεσαν στις διεργασίες του διήμερου συνεδρίου, με αποτέλεσμα να διαλυθεί η συνεδρίαση και να μην ακουστούν οι ενστάσεις των διαφωνούντων.
Αμνησία; Αμνηστία; ή Τιμωρία ;
Δεν μπορώ να μαντέψω ποια από αυτές τις λέξεις, νομίζεται ότι μπορεί να είναι η κατάλληλη απάντηση για όλα αυτά που διαδραματίσθηκαν τα τελευταία χρόνια στα εσωτερικά της Ομοσπονδίας.
Καθώς αυτοί οι ίδιοι πρωταγωνιστές, παίζοντας την τελευταία πράξη στο θέατρο του παραλόγου, συνέταξαν και το εκβιαστικό μανιφέστο εκτροπής των εκλογών του Ιουνίου, απειλώντας να κλείσουν αυθαίρετα τις πόρτες της Ομοσπονδίας την ημέρα των εκλογών.
Παρόλα αυτά όμως, το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης εξακολουθώ να πιστεύω, ότι ανήκει σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν το εφάρμοζαν τον καιρό της παντοδυναμίας τους.
Σχόλια
Προσθήκη νέουΑναζήτηση
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Copyright (C) 2007

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5680&Itemid=29

Τελευταία ανανέωση ( 24.09.10 )