ΜΗΤΣΟ ΜΟΥ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΣΟΥ…
02.06.10

ΜΗΤΣΟ ΜΟΥ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΣΟΥ…

 

“Ότι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο” λέει ένα παλιό τραγούδι και το περιεχόμενο του απεικονίζει αυθεντικά, την κατάσταση και το κλίμα δυσαρέσκειας που έχει δημιουργηθεί εις βάρος του απελθόντα ήδη προέδρου Δημήτρη Καλαμαρά, καθώς επίσης και των «κολλητών» συνοδοιπόρων του, στην διετή διοίκηση της Ομοσπονδίας Ελληνικών σωματείων Νέας Υόρκης.

Ο Δ.Καλαμαράς και η ομάδα του, πριν από δυο χρόνια εμφανίζονταν σαν τους μεγάλους μεταρρυθμιστές της Ομοσπονδίας και υποσχόμενοι διαφάνεια και δημοκρατική λειτουργία του «μαγαζιού», εξασφάλισαν την εκλογή τους με το «πράσινο δεκανίκι» των προοδευτικών από το Μπρούκλιν..

Σήμερα, μετά από την πάροδο δυο ετών περιπετειώδους συμβίωσης, με τα σταγονίδια της χουντικής επταετίας που συνεταιρίσθηκε, εμφανίζεται κουρασμένος και δηλώνει την αποχώρηση του από το προσκήνιο, έχοντας σαν μοναδικό επίτευγμα μια κυριολεκτικά αμφιλεγόμενη θητεία στην κορυφή της Ομοσπονδίας.
Όσοι πίστεψαν ότι η εκλογή του Δ.Καλαμαρά στην προεδρία του θεσμού, αποτελούσε θετικό άνοιγμα προς την νεότερη γενιά των Ελληνοαμερικανών, απογοητεύτηκαν σχετικά νωρίς από την αυταρχική συμπεριφορά του, καθώς τις «ανίατες»-προφανώς λόγω του συλλόγου του- τακτικές διοίκησης που υιοθέτησε.
Ένας μακρύς και συνάμα θλιβερός κατάλογος αρνητικών ενεργειών, συνόδευσε την προεδρική θητεία του, η οποία αποδεικνύει γλαφυρότατα το λαϊκό γνωμικό, «ότι λάμπει δεν είναι χρυσός».
Όπως δεν ήταν χρυσός, ο τρόπος αντιμετώπισης της ομαδικής παραίτησης ικανών και νέων μελών του διοικητικού συμβουλίου, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να συμβιβαστούν με το ψευδο-αξιακό σύστημα που αντίκρισαν και αποχώρησαν ύστερα από αρκετές άκαρπες προσπάθειες συνεννόησης .
Η αδιαφάνεια και ο τραμπουκισμός, επιστρατεύθηκαν ενάντια στην διαλεύκανση καταγγελιών για οικονομικά σκάνδαλα και οι διοικητικές ατασθαλίες διαδεχόταν η μια την άλλη, σαν επιστέγασμα ενός σαθρού και επικίνδυνα αλαζονικού συστήματος διοίκησης .
Είναι το ίδιο σύστημα που ουσιαστικά έχει απαξιώσει τον οργανισμό στα μάτια ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας, έχοντας σαν μόνιμους πρωταγωνιστές, τους ίδιους σφραγιδοφόρους «παράγοντες»,με τελευταία θανατηφόρο ένεση στην πολυσυζητημένη «ανανέωση», την προεδρία του Δημήτρη Καλαμαρά.
Στην εξωφρενική κούρσα των εντυπώσεων, γεννήθηκαν ψευδεπίγραφες δραστηριότητες που συσσώρευαν οικονομικά και διοικητικά προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα η συνεχιζόμενη οικονομική αφαίμαξη του ταμείου της παρέλασης, αποτελούσε πρακτική επιβίωσης των «παραγόντων» του παρασιτισμού.
Καθόσον και τα 21 μέλη του διοικητικού συμβουλίου, στο διάστημα της διετούς θητείας τους, δεν κατάφεραν να εργαστούν μεθοδικά με σκοπό την εξεύρεση οικονομικών πόρων, που θα εξασφάλιζε τουλάχιστον τα λειτουργικά έξοδα της Ομοσπονδίας, αντίθετα αναλώνοντας τον χρόνο τους σε επικοινωνιακές φιέστες χωρίς ουσία, κατασπατάλησαν τα αποθέματα υπομονής των μελών του οργανισμού, όπως και τα χρήματα του ταμείου της παρέλασης.
Κερασάκι στην τούρτα της ιδεολογικής ερήμου των απελθόντων παραγόντων της Ομοσπονδίας, αποτελεί ο «ενημερωτικός» μονόλογος τους, περί απονομής ιθαγένειας αλλοδαπών που ζουν στην Ελλάδα, ο οποίος ανέδειξε για άλλη μια φορά τα «δημοκρατικά» τους πιστεύω, ενώ παράλληλα έδωσε την ευκαιρία στα ακροδεξιά στοιχεία, να επιβεβαιώσουν την άλωση του χώρου.
Ωστόσο το σασπένς της δύσοσμης αυτής διοίκησης, παραμένει άρρηκτα συνδυασμένο με τον μύθο της εθελοντικής προσφοράς, που κατά την δική τους άποψη, παρέχει ασυλία και το ακαταλόγιστο σε προσβλητικές πράξεις αλλά και σε επαναλαμβανόμενες οικονομικές και διοικητικές ατασθαλίες.
Έτσι το θρίλερ των αιματηρών αποκαλύψεων, που αφορά στα παλιά και νέα σκάνδαλα, εξακολούθησε να προσθέτει στο θολό τοπίο της θητείας του Δ.Καλαμαρά, ενώ οι βασικοί ένοχοι απολαμβάνοντας την συγκάλυψη στις παράνομες πράξεις τους, κατάφερναν να ξεγλιστρούν σαν φίδια.
Όμως το τεχνητό ανάχωμα του πρόσκαιρου συμβιβασμού με τον γενικό γραμματέα Π.Γαλάτουλα , δεν μπόρεσε να κρύψει για πολύ τις αιχμηρές κορυφές των προβλημάτων και το πρόσφατο φιάσκο αναβολής του διήμερου συνεδρίου, σε συνδυασμό με τους τραμπουκισμούς των εκλεκτών του, αποκάλυψε τελικά ότι «ο βασιλιάς ήταν ολόγυμνος».
Η συγκάλυψη και η ανοχή του Δ.Καλαμαρά, στα απροκάλυπτα εκφραζόμενα φαινόμενα ιδιοκτησίας της Ομοσπονδίας, απέδειξαν πόσο άβουλος και συνάμα υποταγμένος ήταν στις προσταγές της ομάδας που κινούσε τα νήματα εξουσίας.
Οι διαφωνούντες αντιπρόσωποι των συλλόγων που επιζητούσαν διαφάνεια και εφαρμογή του καταστατικού, παραπέμπονταν ειρωνικά και με την ανοχή του στον «δήμαρχο», από τους «συνταγματολόγους» του θεσμού, ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Όπως επίσης δεν ξεχνιέται ότι, αντιμετωπίζοντας με μοναδική προχειρότητα έγγραφες καταγγελίες για οικονομικά σκάνδαλα , όπως η επιστολή Α.Σκοτίδα, έθεσε υπό αμφισβήτηση την οποιαδήποτε έξωθεν καλή μαρτυρία καταλληλότητας του, ενώ παράλληλα εμφανιζόμενος βασιλικότερος του βασιλέως, απεμπόλησε τις προεκλογικές του υποσχέσεις για διαφάνεια και χρηστή διοίκηση και συνέβαλλε καθοριστικά στην φθίνουσα πορεία του οργανισμού.
Τα υπόγεια νταραβέρια και οι σχέσεις «στοργής» με το άρρωστο κατεστημένο των νομιμοφανών συνοδοιπόρων του, οδήγησαν μοιραία στην παρακμιακή αντιπαλότητα ολόκληρη την ομάδα του, παρασέρνοντας στον πάτο ακόμα και άτομα που δεν είχαν τις ίδιες ιδέες και επιδιώξεις.
Ωστόσο ο μέχρι πρόσφατα διαχειριστής της μιζέριας στην Ομοσπονδία κ.Δ.Καλαμαράς, δήλωνε με αποφασιστικότητα μπροστά σε κόσμο, ότι «η αντιπολίτευση δεν έχει χωνέψει ακόμα την ήττα της και του δημιουργεί προβλήματα από το τίποτα».
Αλησμόνητη δε, παραμένει η απάντηση του ενώπιον των μελών της γενικής συνελεύσεως , όταν διαβεβαίωνε με στόμφο, «δεν υπάρχουν σκάνδαλα και δεν εξετάζει αέρα», προσγειώνοντας έτσι την αντίθετη άποψη στα γνώριμα χωράφια της παραγραφής.
Εκείνα τα βιλαέτια, όπου οι δεξιόστροφοι «κληρονόμοι» του θεσμού με τα «δικά τους τα παιδιά», έχουν οργώσει την τελευταία εξαετία και καλλιεργώντας απροκάλυπτα το θερμοκήπιο του αυταρχισμού, εκτρέφουν τα φυντάνια τους, που λίγο αργότερα θα μας παρουσιάσουν σαν νέο αίμα..
Τσάμπα λοιπόν οι πολέμιοι ανταγωνιστές της συγκάλυψης, φθείρονται σε επαναλήψεις ρουτινιάρικων μοτίβων παραβατικότητας με τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν γραφικοί.
Ανώφελα σαλπίζουν κατά των μηχανισμών της αδιαφάνειας οι διαφωνούντες, καθόσον ο κύβος ερίφθη και οι «αλεξιπτωτιστές ειρηνοποιοί» σε αγαστή συνεργασία με τα γιουσουφάκια της παρασιτικής επιβίωσης, σέρνουν τον χορό της «ενωτικής» καθόδου στις επερχόμενες εκλογές, με την ελπίδα μιας ακόμη συγκάλυψης .
Μήτσο μου το μαντήλι σου…..Δήμο μου κράτα κόντρα…..

Σάκης Σερέτης

Σχόλια
Προσθήκη νέουΑναζήτηση
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Copyright (C) 2007

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5253&Itemid=39

Τελευταία ανανέωση ( 09.06.10 )