Στοιχεία για τους αριθμούς ε/κ προσφυγών και τα δικηγορικά γραφεία που τις ανέλαβαν παρουσιάζει ο "Π". Κορύφωση της "βιομηχανοποίησης" το 2003 - 2004, επί συζήτησης δηλαδή του σχεδίου Ανάν
Ένας από τους πλέον κατάλληλους ενδεχομένως ανθρώπους να εξηγήσουν το τι πήγε στραβά στο Στρασβούργο κι από την υπόθεση Λοϊζίδου καταλήξαμε στην αναγνώριση της επιτροπής αποζημιώσεων είναι ο δικαστής της Ελλάδας και αντιπρόεδρος στο ΕΔΑΔ, Χρήστος Ροζάκης.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Μακεδονία της Κυριακής", ο κ. Ροζάκης (ο οποίος μειοψήφησε στην αρνητική απόφαση της Ολομέλειας) εξηγεί ότι όντως η τελευταία απόφαση ισοδυναμεί με "μια τροποποίηση της λογικής που υπήρχε στο παρελθόν", αλλά υπογραμμίζει -εμμέσως πλην σαφώς- ότι σε αυτήν την τροποποίηση συνέβαλε και το ε/κ σφάλμα να επιδιώκεται μέσω του ΕΔΑΔ η επιστροφή των περιουσιών κι όχι απλώς να ζητείται εντοπισμός παραβάσεων και αποζημίωση για απώλεια χρήσης. Οι αναφορές Ροζάκη επαναφέρουν βεβαίως στο προσκήνιο το ερώτημα κατά πόσο η άναρχη "βιομηχανοποίηση" των προσφυγών στο ΕΔΑΔ (οι ε/κ προσφυγές για περιουσίες ανέρχονται στις 1.612) ευθύνεται εν μέρει για το τελικό αρνητικό αποτέλεσμα. Με αφορμή λοιπόν την τοποθέτηση Ροζάκη, ο "Π" παρουσιάζει σήμερα στοιχεία που εξασφάλισε από το ΕΔΑΔ αναφορικά με τον αριθμό των ε/κ προσφυγών που συσσωρεύτηκαν στο Στρασβούργο, αλλά και τα έτη κατά τα οποία σημειώθηκε ο "οργασμός" προσφυγών. Επιπρόσθετα, δημοσιεύει πληροφορίες για το οικονομικό σκέλος αυτών των προσφυγών.

Βάλαμε αυτογκόλ
Ουσιαστικά ο κ. Ροζάκης υποδεικνύει ότι οι εκατοντάδες ε/κ προσφυγές που υποβλήθηκαν ζητούσαν από το ΕΔΑΔ κάτι που η νομολογία του ουδέποτε προέβλεπε: την αποκατάσταση κατεχόμενων περιουσιών. Συγκεκριμένα, εξηγεί πως ενώ στην υπόθεση Λοϊζίδου "το κύριο αντικείμενο της διεκδίκησης δεν ήταν η επιστροφή του περιουσιακού στοιχείου, αλλά η αδυναμία πρόσβασης σε αυτό", στις επόμενες προσφυγές "υπήρξε θα έλεγα ένα 'γλίστρημα' προς την κατεύθυνση του ίδιου του περιουσιακού στοιχείου, δηλαδή της διεκδίκησης της κυριότητας". Χαρακτηρίζει αυτό το γλίστρημα "σφάλμα", υπογραμμίζοντας ότι αυτό έγινε και από την πλευρά των προσφευγόντων, "το οποίο εκμεταλλεύτηκε η τουρκική πλευρά". Σημειώνει ωστόσο ότι το δικαστήριο "ίσως 'παρασύρθηκε' με αποτέλεσμα να μεταβληθεί το επίκεντρο του προβλήματος".

Ιδού οι αριθμοί
Αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης της Ολομέλειας, ο "Π" επικοινώνησε με τους Ε/Κ δικηγόρους που ως επί το πλείστον έχουν προβληθεί ότι χειρίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια προσφυγές, σε μια προσπάθεια να διευκρινιστεί ποια δικηγορικά γραφεία καταχώρισαν τις 1.612 προσφυγές. Το άθροισμα των απαντήσεων και αριθμών που λάβαμε κάλυπταν μόνο ένα μικρό μέρος του συνόλου των προσφυγών. Συγκεκριμένα, ο Ανδρέας Αγγελίδης μάς ανέφερε ότι το γραφείο του έχει καταχωρίσει περίπου 80 προσφυγές, ο Χρίστος Κληρίδης περίπου 70, ο Αχιλλέας Δημητριάδης περίπου 280, ο Κρις Τριανταφυλλίδης 40 - 50, ο Κύπρος Χρυσοστομίδης 10, ο Γιαννάκης Ερωτοκρίτου 93. Το άθροισμα των παραπάνω υποθέσεων πόρρω απέχει από το σύνολο των 1.612. Σε επικοινωνία μας με το ΕΔΑΔ μάς υπογραμμίσθηκε πως τα στοιχεία που ζητούσαμε δεν είναι δυνατόν να δοθούν και μάλιστα για σκοπούς δημοσίευσης. Ωστόσο, μας υποδείχθηκε ότι στο πλαίσιο της υπόθεσης Αρέστη δικηγόροι απέστειλαν στοιχεία σχετικά με τις προσφυγές τους. Βάσει λοιπόν των όσων οι δικηγόροι Α. Αγγελίδης, Χρ. Κληρίδης, Γ. Ερωτοκρίτου και η εκλιπούσα Ανθή Χριστοφίδου έστειλαν στο δικαστήριο προκύπτει:
* Ο Ανδρέας Σ. Αγγελίδης έχει καταχωρίσει 369 προσφυγές
* Ο Χρίστος Κληρίδης έχει καταχωρήσει 66 προσφυγές
* Το γραφείο "C.P. Erotokritou & Co" 80 προσφυγές
* Η Ανθή Χριστοφίδου 36 προσφυγές

Σημειώθηκε οργασμός
Να σημειωθεί ότι τα παραπάνω στοιχεία αφορούν προσφυγές μέχρι το 2006 (προφανώς και ακολούθησαν εκατοντάδες άλλες) με τη συντριπτική τους πλειοψηφία να έχουν καταχωρισθεί τα έτη 2003 - 2004, όταν δηλαδή ήταν υπό συζήτηση το σχέδιο Ανάν. Από τα στοιχεία που κοινοποίησε ο κ. Αγγελίδης στο ΕΔΑΔ, προκύπτει πως οι 215 προσφυγές του γραφείου του (από τις 369) καταχωρίσθηκαν το 2004, οι 65 το 2003 και οι υπόλοιπες τα έτη 2005, 2006. Ο κ. Ερωτοκρίτου καταχώρισε 58 το 2003 και 16 το 2004, ενώ η Ανθή Χριστοφίδου και τις 36 το 2004. Ο κ. Κληρίδης καταχώρισε 21 προσφυγές το 2003, 19 το 2004 και τις υπόλοιπες 25 από το 1990 έως το 2002.
Να σημειωθεί ότι η περίοδος που ακολούθησε μετά το 2004 συνοδεύτηκε από μηνύματα περί στοχοπροσήλωσης του ΕΔΑΔ προς την κατεύθυνση της επιτροπής αποζημιώσεων.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι -και πάλι όπως προκύπτει από τα δικόγραφα της υπόθεσης Αρέστη- οι ε/κ προσφυγές που εκκρεμούσαν στο ΕΔΑΔ μέχρι το έτος 2000 ήταν μόλις πέριξ των 200. Αξιωματούχοι που θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους μας εξήγησαν ότι ορισμένα δικηγορικά γραφεία αναδείκνυαν -προ του δημοψηφίσματος- την εκτίμηση ότι το σχέδιο Ανάν προνοεί μεν αποζημιώσεις, αλλά όχι για απώλεια χρήσης, υπογραμμίζοντας πως όσοι Ε/Κ προλάβαιναν να καταχωρίσουν προσφυγή στο ΕΔΑΔ προ της έγκρισης του σχεδίου θα μπορούσαν να διεκδικήσουν ποσά και για απώλεια χρήσης. Το σημερινό δημοσίευμα του "Π" δεν αποσκοπεί στο να δημιουργηθεί η εικόνα ότι οι δικηγόροι ευθύνονται για την αρνητικότατη εξέλιξη, αλλά απλώς στο να καταγραφεί το υπόβαθρο μέσα από το οποίο το ΕΔΑΔ οδηγήθηκε στην πρόσφατη απόφασή του.

Προμήθειες επί αποζημιώσεων
Όπως έγραψε ο "Π", τα έξοδα που κλήθηκε να καταβάλει σχεδόν ο κάθε Ε/Κ αιτητής (υπάρχουν και εξαιρέσεις όπου δεν έγινε χρέωση ή όπου ζητήθηκαν μεγαλύτερα ποσά) για μια απλή καταχώριση προσφυγής κυμαίνονταν κατά μέσο όρο από 2.500 - 3.400 ευρώ. Το ποσό αυτό σε συνδυασμό με τις 1.612 ε/κ προσφυγές οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δαπανήθηκαν από αιτητές πέριξ των 4 - 5 εκατομμυρίων ευρώ (απλώς για να ετοιμαστούν και να αποσταλούν οι σχετικοί φάκελοι).
Εντύπωση δε προκαλούν μαρτυρίες Ε/Κ αιτητών στην εφημερίδα μας ότι οι ίδιοι είχαν συμφωνήσει με κάποιους δικηγόρους για παραχώρηση προμήθειας σε αυτούς επί της αποζημίωσης που θα επιδίκαζε στους Ε/Κ πρόσφυγες το ΕΔΑΔ. Η προμήθεια αυτή κυμαινόταν από 10% έως και 20%. Εις γνώσιν του "Π" έχουν περιέλθει συγκεκριμένες πληροφορίες και ονόματα για το θέμα των προμηθειών. Ωστόσο, επειδή ακριβώς πρόκειται για νόμιμα ιδιωτικά συμφωνητικά δεν υπάρχει λόγος δημοσίευσης αυτών των στοιχείων. Μετά την αρνητική απόφαση οι 1.612 προσφυγές θα διαγραφούν με μαθηματική ακρίβεια από το πινάκιο του ΕΔΑΔ, με τα προαναφερθέντα δικαστικά έξοδα να μην έχουν βέβαια γυρισμό για τους αιτητές. Άκυρα θα πρέπει να θεωρούνται και τα ιδιωτικά συμφωνητικά για τις προμήθειες, εκτός κι αν οι υποθέσεις αυτές επιλυθούν στην επιτροπή αποζημιώσεων.

"Δεν καταργείται, αλλά..."
Με κατηγορηματικό τρόπο ο κ. Ροζάκης ξεκαθάρισε πως το ΕΔΑΔ με την απόφασή του δεν αναγνώρισε το ψευδοκράτος. "Το σκεπτικό λοιπόν ήταν: ας εξαντλήσουν τα εσωτερικά ένδικα μέσα -της Τουρκίας, επαναλαμβάνω- και αφού τα εξαντλήσουν, ας έρθουν σε εμάς, εάν δεν ικανοποιηθούν", εξήγησε. Σε ερώτηση για το τι σημαίνει η απόφαση για τους Ε/Κ, ο κ. Ροζάκης εξηγεί ότι πλέον οι Ε/Κ θα αποφασίσουν αν θα διαλέξουν το δρόμο των αποζημιώσεων. "Εάν τον ακολουθήσουν, μοιραία θα έρθουν κάποια στιγμή σε εμάς, εάν δεν ικανοποιηθούν", συμπλήρωσε. "Η δυνατότητα των Κυπρίων να προσφύγουν στο ΕΔΑΔ δεν καταργείται, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι θα προσκρούσει σε μια απόφαση του τμήματος ευρείας σύνθεσης, που είναι συνήθως αυτό που καθοδηγεί τις αποφάσεις", κατέληξε.

Κίνδυνος για τις 32
Τον τελευταίο καιρό ολοένα και πληθαίνουν οι εκτιμήσεις ότι η αναγνώριση της επιτροπής αποζημιώσεων και των θεραπειών της θα επηρεάσουν και τις 32 ε/κ προσφυγές που πέρασαν το στάδιο του παραδεκτού προτού προκύψει θέμα επιτροπής. Κι αυτό γιατί ενώ οι δικηγόροι των 32 αιτητών καταχωρίζουν παρατηρήσεις για το ύψος των αποζημιώσεων (για απώλεια χρήσης), η Τουρκία μέσω επιτροπής προφανώς και θα καταχωρίσει απόψεις για αποζημιώσεις που δεν αφορούν μόνο την απώλεια χρήσης, αλλά και την αξία των ακινήτων (ως απαλλοτρίωση), αρνούμενη να αποκαταστήσει ε/κ περιουσίες.

ΠΟΛΙΤΗΣ

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5067&Itemid=36