Δεν είναι λίγοι εκείνοι που την αντιμετωπίζουν σαν μια επιθετική κίνηση δέσμευσης περιοχών, υπέρ του δημοσίου, για επέκταση των δασών.

Βεβαίως αφού πρώτα οριστεί με σαφήνεια ποιες εκτάσεις είναι δασικές (και ποιες θέλουμε επιπλέον να προσθέσουμε) και δεύτερον, αφού αποκλειστούν από την πιθανή απαλλοτρίωση τα κάθε λογής καταπατημένα. 

Την ιδέα των απαλλοτριώσεων υπέρ των δασών υποστηρίζει ο βουλευτής Στέφανος Μάνος, ειδικά στα τέσσερα βουνά που περικλείουν την Αθήνα, δηλαδή την Πάρνηθα, τον Υμηττό, την Πεντέλη και το Ποικίλον Ορος. 

Οι αποζημιώσεις 

«Το βασικό είναι να αποφασίσουμε ποιες περιοχές θέλουμε να είναι δάσος, ακόμα και αν σήμερα δεν είναι. Τα ήδη υπάρχοντα δάση τα προστατεύουμε απόλυτα.

Μπορούμε όμως να αποφασίσουμε επέκταση των δασικών εκτάσεων. Για παράδειγμα, ο Εθνικός Κήπος ήταν λιβάδι πριν από τη δημιουργία του...

Εφόσον ορίσουμε ποιες περιοχές θέλουμε δασικές, το δημόσιο πρέπει να τις απαλλοτριώσει, προχωρώντας και σε αναδάσωση όπου χρειάζεται».

Ποιος όμως θα αποζημιωθεί;

Το μεγαλύτερο μέρος των εκτάσεων αυτών είναι ήδη δημόσιες, ενώ οι περισσότεροι ιδιωτικοί τίτλοι μέσα σε δασικές περιοχές και στις πλαγιές των ορεινών όγκων είναι ή πλαστοί ή αμφισβητήσιμοι.

 «Το κράτος θα καταβάλει το αντίτιμο της απαλλοτρίωσης στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με βάση μια εκτίμηση της αξίας της περιοχής, σαν δασική έκταση φυσικά, που σημαίνει χαμηλή τιμή. Στην περίπτωση των δημοσίων εκτάσεων δεν θα γίνει προφανώς εκταμίευση, θα πρόκειται για λογιστική πράξη.

 Οσον αφορά τους ιδιώτες, θα πρέπει αυτοί να αποδείξουν στα δικαστήρια ότι κατέχουν νόμιμους τίτλους και μόνο στην περίπτωση αυτή να αποζημιωθούν. Το κράτος προφανώς δεν πρόκειται να πληρώσει κανέναν που δεν έχει νόμιμο τίτλο...», σημειώνει ο κ. Μάνος. «Η οριοθέτηση των δασών γύρω από την Αθήνα είναι υπόθεση μερικών μηνών, χάρη και στα υπερσύγχρονα τεχνικά μέσα.

 Για παράδειγμα, υπάρχουν αεροφωτογραφίες της Αττικής ανά χρόνο. Πάνω σε αυτές θα μπορούσαν να εντοπιστούν τα σπίτια που ξεφυτρώνουν σε καμένες και αποψιλωμένες δασικές εκτάσεις και να γκρεμιστούν αμέσως.

 Δυστυχώς οι κυβερνήσεις δεν θέλουν να συγκρουστούν με τα μεγάλα συμφέροντα», τονίζει. «Δυστυχώς μέχρι τώρα πολύ σπάνια βλέπουμε διαδικασία απαλλοτρίωσης για περιβαλλοντικούς σκοπούς, ενώ αντίθετα για τα δημόσια έργα χρησιμοποιείται κατά κόρον, συχνά και εις βάρος του περιβάλλοντος», σημειώνει ο δικηγόρος Κώστας Διάκος, που ασχολείται με θέματα περιβάλλοντος.

«Οι οικολογικές οργανώσεις λένε “όχι” στα δύο μέτρα και δύο σταθμά». Ο κ. Διάκος βέβαια τονίζει ότι χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή, ώστε σε καμιά περίπτωση να μην γίνει έμμεση νομιμοποίηση και αποζημίωση καταπατητών και αυθαιρετούντων... «Σήμερα για παράδειγμα υπάρχει το πρόβλημα των λεγόμενων διακατεχόμενων εκτάσεων, δηλαδή εκείνων που η κυριότητα ανήκει στο δημόσιο αλλά κατέχονται από ιδιώτες που ισχυρίζονται ότι είναι δικές τους, μέχρι να αποδείξουν τα δικαιώματά τους», λέει ο δασολόγος κ. Ηλίας Αποστολίδης. «Τέτοιες εκτάσεις υπάρχουν στην Πεντέλη, αλλά οι περισσότεροι μεγαλοϊδιοκτήτες δεν αποδεικνύουν τίποτα και συνεχίζουν την κατοχή». 

Πρώτα το εθνικό δασολόγιο

 «Το πρωταρχικό είναι η κατάρτιση του εθνικού κτηματολογίου και του δασολογίου, να μην γίνουν κινήσεις βιαστικές. Εάν δεν αποσαφηνιστεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς και ο χαρακτήρας της περιοχής, υπάρχει ένα ερώτημα του τι θα απαλλοτριώσεις.

 Ετσι κι αλλιώς, εάν μια περιοχή χαρακτηριστεί δασική δεν υπάρχει λόγος να απαλλοτριωθεί, αφού οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να κτίσουν», λέει στην «Κ» ο κ. Αλέξανδρος Ρήγας, Δασάρχης Πεντέλης. 

Βεβαίως υπάρχει το πρόβλημα του κόστους των απαλλοτριώσεων. Το δημόσιο πολλές φορές δεν καταβάλλει το τίμημα για οικόπεδα που έχουν απαλλοτριωθεί για να γίνουν πλατείες και παιδικές χαρές, θα διαθέσει χρήματα για απαλλοτρίωση δασών; «Το κέρδος θα είναι πολλαπλάσιο», υποστηρίζει ο κ. Μάνος.

 Σε κάθε περίπτωση οι υπό απαλλοτρίωση εκτάσεις πρέπει να υπολογιστούν ως δασικές. Πόσο κοστίζουν άραγε; Σύμφωνα με στοιχεία του κ. Αποστολίδη, η τιμή ιδιωτικού δάσους στην Εύβοια, που προοριζόταν για δασοκομική εκμετάλλευση, εκτιμήθηκε (προ ετών) περίπου 65-70 ευρώ το στρέμμα. 

Διαφορετικές προσεγγίσεις υπάρχουν, αλλά το βασικό ερώτημα παραμένει: υπάρχει πολιτική επιλογή για την προστασία των δασών;

KAΘΗΜΕΡΙΝΗ

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=489&Itemid=33