«Θα επιστρέφατε τα Γλυπτά του Παρθενώνα τώρα που άνοιξε στα πόδια της Ακρόπολης ένα νέο μουσείο το οποίο ανταποκρίνεται σε όλες τις απαιτήσεις ασφάλειας και συντήρησης;». Η ερώτηση του δημοσιογράφου της γαλλικής «Figaro», Ερίκ Μπιετρί-Ριβιέρ, προς τον δι ευθυντή του Βρετανικού Μουσείου Νιλ ΜακΓκρέγκορ, εμπεριείχε θέση.

«Επισκέφτηκα το κτίριο όταν εκεί ήταν ακόμα εργοτάξιο. Είναι πολύ καλό», απαντά εκείνος. «Ο διευθυντής του και ο επικεφαλής των εργαστηρίων συντήρησης είναι φίλοι μου. Πρότεινα δανεισμό μακράς διάρκειας, αλλά το ελληνικό κράτος αρνήθηκε, για λόγους αρχής, επειδή θεωρεί τον εαυτό του ιδιοκτήτη των γλυπτών. Όμως, τα αρχεία είναι σαφή ως προς αυτό: το 1816, ο πρώην πρέσβης της Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη, λόρδος Έλγιν, που είχε μεταφέρει τα Γλυπτά στην Αγγλία με την άδεια των νόμιμων εκείνη την εποχή αρχών (της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), πούλησε το σύνολό τους στη βρετανική κυβέρνηση έπειτα από ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο.

Και το σύνολο των Γλυπτών παραχωρήθηκε εις το διηνεκές στο Βρετανικό Μουσείο. Λυπάμαι που η λύση που πρότεινα δεν ελήφθη υπόψη γιατί, ως γενική τακτική, προωθώ την εντατικοποίηση των δανεισμών από τα μουσεία της Δύσης, ιδιαίτερα προς την κατεύθυνση της Αφρικής. Βλέπω τον εαυτό μου τόσο ως θεσμικό διευθυντή όσο και ως υποστηρικτή της διάχυσης των πολιτιστικών αγαθών».

Το Βρετανικό Μουσείο γιορτάζει φέτος τα 250ά γενέθλιά του. Ο 63χρονος ΜακΓκρέγκορ, ο πολύγλωσσος ιστορικός της τέχνης που βρίσκεται στο τιμόνι του Μουσείου από το 2002, ύστερα από 15ετή επιτυχή θητεία ως διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου, θέλησε να συνδυάσει την επετειακή χρονιά με τέσσερις εκθέσεις, η καθεμία αφιερωμένη σε έναν μεγάλο αυτοκράτορα.

Τον κύκλο κλείνει η τέταρτη έκθεση που μόλις άνοιξε με τίτλο «Μοντεζούμα, ο τελευταίος Αζτέκος αρχηγός». Περίπου 400.000 αναμένονται συνολικά οι επισκέπτες γι΄ αυτόν τον αυτοκράτορα- ημίθεο που κυβέρνησε μέχρι που έφτασαν οι κονκισταδόρες, σε μια χώρα που εκτεινόταν από τον Ειρηνικό μέχρι τον Κόλπο του Μεξικού και του οποίου η πρωτεύουσα, με 200.000 ανθρώπους, βρισκόταν στο κέντρο του σημερινού Μεξικού. Οι άλλοι αυτοκράτορες που ανέδειξε το Μουσείο ήταν ο Κινέζος Κιν Σι Χουάνγκ (3ος αι. π.Χ.), ο Ρωμαίος Αδριανός (2ος μ.Χ.) και ο Ιρανός Σάχης Αμπάς (16ος αιώνας). Έχουν κάτι κοινό τόσο διαφορετικές αυτοκρατορίες; «Δύσκολο να το πεις», λέει ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου. «Ήταν ισχυρές στρατιωτικά, διέθεταν οργανωμένη διοίκηση και κοινωνική δομή αυστηρά ιεραρχημένη. Ούτως ή άλλως, όμως, οι αυτοκρατορίες δεν είναι αιώνιες», καταλήγει.
ta nea

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4196&Itemid=30