Πολιτικοί «αυτόχειρες»
08.09.09

Του Σάκη Σερέτη

Η πρόσφατη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην Ιαπωνία δείχνει πως επηρέασε και τις πολιτικές εξελίξεις στην Μαμά Ελλάδα . Ο Κώστας Καραμανλής με μια κίνηση απρόβλεπτη για πολλούς Νεοδημοκράτες, δείχνει ότι έκανε πολιτικό χαρακίρι, προκηρύσσοντας εκλογές τη στιγμή που το κόμμα του βρίσκεται στα χαμηλότερα ποσοστά της δημοτικότητάς του.

 

Κάποιοι ερμήνευσαν αυτή την κίνηση σαν πράξη εκδίκησης, προς όλους αυτούς που με την αλόγιστη συμπεριφορά τους, οδήγησαν την παράταξη στο ναδίρ της προτίμησης του Έλληνα ψηφοφόρου.

Άλλοι αποκάλεσαν τη βουτιά στο κενό σαν μια πράξη γενναιότητας, με φόντο τα πικρά μαντάτα της βαθιάς οικονομικής κρίσης που μόλις άρχισε να ταλανίζει την Ελληνική κοινωνία .

Ενώ κάποιοι άλλοι την χαρακτήρισαν απλώς «αυτοκτονία».

Ο ιός της αυτοκαταστροφής δείχνει πως λάβωσε σοβαρά το κυβερνών κόμμα , στέλνοντας όμως εξίσου ισχυρές δόσεις και σε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Έτσι ο Μιχάλης Λιάπης παραιτήθηκε με μία επιθετική θα έλεγα ανακοίνωση, την στιγμή που το βασικό ζητούμενο στους κόλπους της Ν.Δ. είναι η συσπείρωση.

Ο πρωθυπουργικός ξάδερφος εγκατέλειψε το κόμμα που τον έχρισε επανειλημμένα υπουργό, εκθέτοντας αρχικά τον αρχηγό του, ενώ παράλληλα απερχόμενος έτσι από αυτή την πολιτική αναμέτρηση, δίνει το στίγμα «ο σώζων εαυτον σωθήτω ».

Κατά των πρόωρων εκλογών είχε ταχθεί νωρίτερα και ο Γιάννης Μανώλης που έφυγε αφήνοντας αιχμές εναντίον όλων. Λογικά τώρα δεν μπορεί να επανέλθει στο ίδιο «μαντρί», αφού καμιά από τις προτροπές του δεν εισακούστηκε.

Μία άλλη περίπτωση που επιβεβαιώνει την Ιαπωνική επιρροή της πολιτικής «αυτοκτονίας» είναι ο Αλέκος Αλαβάνος.

Αν είχε αποχωρήσει από το πολιτικό σκηνικό όταν το είχε αναγγείλει , θα είχε σίγουρα διαφυλάξει την αξιοπρέπειά του και φυσικά δεν θα είχε εμπλακεί στον άγονο κύκλο των αντιπαραθέσεων, διεκδικώντας τον ρόλο του πραγματικού αρχηγού.

Άφησα για το τέλος τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος με την επιμονή του για προσφυγή στις κάλπες, αναμένεται να αποδειχθεί το κορυφαίο παράδειγμα του ιού της αυτοχειρίας.

Σύμφωνα με τον νόμο Σκανδαλίδη η αυτοδυναμία φαντάζει δύσκολος στόχος, ωστόσο ακόμη και αν τα καταφέρει, η κυβέρνηση του έχει τον δρόμο της στρωμένο με τα αγκάθια της επικείμενης προεδρικής εκλογής και της βαθιάς οικονομικής κρίσης που η αντιμετώπιση της, θα ανοίξει τους κοινωνικούς ασκούς του Αιόλου.

Έτσι εκ των πραγμάτων, η αναμενόμενη περιορισμένη πλειοψηφία ακόμα και αν έχει την σφραγίδα της νωπής λαϊκής εντολής, δεν παρέχει την ασφάλεια που χρειάζονται οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις υψηλού πολιτικού κόστους.

Από όλα αυτά τα παραδείγματα προκύπτει αβασάνιστα, ότι αρκετοί Έλληνες πολιτικοί, κρύβουν μέσα τους ένα μικρό Σαμουράι και απλά περίμεναν την κατάλληλη στιγμή, για να μας αποδείξουν ότι οι συνταγές «αυτοκτονίας» από την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, είναι εξίσου ελκυστικές στην χώρα που αναμένει με αγωνία πλέον, «να τον μεθύσουνε τον ήλιο» …..

Σχόλια
Προσθήκη νέουΑναζήτηση
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Copyright (C) 2007

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4076&Itemid=34

Τελευταία ανανέωση ( 08.09.09 )