Τυφλή Δικαιοσύνη
17.05.07

 Του Σάκη Σερέτη

Σκαλίζοντας με εργαλείο την μάθηση στην μηχανή του χρόνου,διαπιστώνω οτι οι ανθρωποι αρκετούς αιώνες πίσω, ζούσαν μέσα στην ζούγκλα κάτω απο πρωτόγονες συνθήκες,εχοντας τους δικούς τους αγραφους νόμους,τους οποίους ομως τηρούσαν με θρησκευτική ευλάβεια.

Αργότερα οταν οι ανθρωποι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την αγρια ζούγκλα και αρχισαν να συνυπάρχουν σαν οργανωμένες κοινωνίες,κατάλαβαν την αναγκαιότητα της δικαιοσύνης και επένδυσαν αρκετά επάνω της.

Μέσω της δικαιοσύνης θα μπορούσαν να λύσουν ειρηνικά και χωρίς βία τίς υπάρχουσες διαφορές τους και γιαυτό ολοι την αποδέχθηκαν σαν την καλύτερη λύση.

Βεβαίως ειναι παγκοσμίως γνωστό,οτι η δικαιοσύνη παριστάνει πάντα την τυφλή(το δείχνει και το εμβλημα της),αν και σε κάποιες περιπτώσεις εμένα μου δείχνει, οτι αλλοιθωρίζει πρός την πλευρά των ισχυρών αυτού του κόσμου,παρόλο που προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα.

Ο μικροαπατεώνας που εκλεβε,γνώριζε πολύ καλά πως οταν θα τον συλλάβουν,θα οδηγηθεί στο “φρέσκο”φορώντας το ριγέ μοντελάκι που προσφέρουν τα σωφρονιστικά ιδρύματα σε αυτού του ειδους τις φιλοξενίες.

Σε αλλη περίπτωση,(πολύ μικρό το ποσοστό) η δικαιοσύνη ισως να εστελνε σε “απομονωμένες διακοπές”και σε ξεχωριστή πτέρυγα πάντα και κανένα πολιτικό που εβαζε χέρι στο δημόσιο χρήμα,οχι ομως για μεγάλο διάστημα.

Σήμερα στην “μαμμά”Ελλάδα η δικαιοσύνη, κατάφερε να ξαναβρεί το φώς της εστω και με κάποια καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να ερθουν στο προσκήνιο ιστορίες που αφορούσαν παραδικαστικά κυκλώματα,με βασικούς πρωταγωνιστές βιτσιόζους πορνοβοσκούς δικαστές και δικηγόρους οι οποίοι ειχαν ομως την δύναμη να αποφυλακίζουν εμπόρους ναρκωτικών,καταδικασμένους με πολύ βαρειές ποινές.

Οι ενέργειες αυτές, εφτασαν στο σημείο να τρομοκρατούν τους απλούς νομοταγείς πολίτες,που διαπίστωναν μέρα με την ημέρα,οτι η Θέμις δεν ειναι τόσο τυφλή, οσο θέλουν να την παρουσιάζουν στο σύνολο της οι λειτουργοί της δικαιοσύνης.

Η ιστορία με τα κατορθώματα κάποιων, (ευτυχώς λίγων λειτουργών της Θέμιδας), πήρε τον δρόμο της και θα μπορούσαμε να πούμε οτι “ζήσαν αυτοι καλά και εμείς καλύτερα”σύμφωνα με την κατάληξη των παραμυθιών.

Ωσπου στον δρόμο,συναντάμε ενα φέρελπι νεαρό, ο οποίος κόντεψε να μας τρελάνει με τις επαγγελματικές του επιδόσεις,οταν μετά απο ερευνα που εκαναν οι δημοσιογράφοι, ανακάλυψαν οτι κατάφερε να διακινήσει σε ηλικία εικοσιενός ετών,το απίστευτο κεφάλαιο των 700 εκατομυρίων δραχμών, βάζοντας ταυτόχρονα τα γυαλιά σε κάποιους αλλους,που μετράνε αρκετά χρόνια εμπειρίας στο χώρο των επενδύσεων και το μοναδικό τους ισως μειονέκτημα ειναι το επώνυμο τους,αντε και το επάγγελμα του μπαμπά τους.

Η ουσία ειναι πάντως, οτι δεν τα βρήκε στο ξυστό αυτά τα εκατομυριάκια,οπως μου ανέφερε μια συνομιλήτρια μου,η οποία και σπουδές αντάξιες με τον γόνο του Αρχιδικαστή εχει κάνει και φυσικά βρίσκεται ηλικιακά στο ιδιο επίπεδο,με σημαντική ομως διαφορά τις οικονομικές απολαβές της, που αντιστοιχούν στο μισθό ενός νέου επιστήμονα,που το πατρώνυμο του που δεν τελειώνει σε ..ικογλου.

Η συνέχεια αυτού του σεναρίου, ισως να αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία,εφ’οσον και αν δοθεί το πράσινο φώς στους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους (Ζορμπάδες υπάρχουνε πολλοί).

Βεβαίως οπως ισχύει και για ολο τον κόσμο,υπάρχει πάντα και το τεκμήριο της αθωότητας,αρκεί ο ενδιαφερόμενος να μπορεί να δώσει ικανοποιητικές εξηγήσεις,που θα ενισχύουν την θέση του.

Πάντως οπως και να διαμορφωθεί η κατάσταση,οι πρόσφατες αποκαλύψεις που αφορούν τα περιουσιακά στοιχεία ,του υιού του προέδρου του Αρείου Πάγου,εχουν φέρει σε δύσκολη θέση τον Αρχιδικαστή της χώρας,του οποίου η στάση στο ολο θέμα, κρίνεται αν μη τι αλλο αυταρχική.

Τώρα αν η παρουσία του νεαρού και απειρου δικηγόρου,στην αρμόδια νομοπαρασκευαστική επιτροπή(ομάδα των σοφών),μπορεί να δικαιολογηθεί νομότυπα και επι της ουσίας απο τους πολιτικους προϊσταμένους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ειναι αλλουνού παππά ευαγέλιο και καλό θα ητανε να μας το εξηγήσουν σε απλή γλώσσα,μήπως μπορέσουμε να το εμπεδώσουμε ,τουλάχιστον πριν απο τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Ομως στην χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα,παρά τις οποιες κατά καιρούς παραφωνίες,η δικαιοσύνη αποτελεί προπύργιο της Δημοκρατίας και την υστατη ελπίδα του λαού.

Αλλοίμονο μας εάν δεν υπάρχουν τίμιοι δικαστές να προασπίσουν τις αρχές της Δημοκρατίας, τότε η κοινωνία μας μετατρέπεται σε ζούγκλα ανήμερων θηρίων και ο δημόσιος βίος, παραδίνεται στο ελεος των αλλοίθωρων  εκφραστών της δικαιοσύνης,που  απονέμουν δικαιοσύνη κατά το δοκούν,και παραβλέπουν λιγάκι οταν πρόκειται για οικογενειακές υποθέσεις.

Οσον αφορά τις αποκαλύψεις, που παρουσιάζονται με ρυθμούς σκληρού ρόκ σε καθημερινή βάση απο τα δελτία ειδήσεων και τις εφημερίδες,εαν αποδειχθούν πέρα για πέρα αληθινές,τότε δυστυχώς ο λαός θα μπορεί αβίαστα να λέει, οτι τα προϊγούμενα σκάνδαλα του παραδικαστικού κυκλώματος, μοιάζουν με μαθητικές αταξίες της πρώτης τάξης του δημοτικού και οι πρωταγωνιστές τους με μικρές αρσακειάδες.  

Σχόλια
Προσθήκη νέουΑναζήτηση
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Copyright (C) 2007

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=260&Itemid=29

Τελευταία ανανέωση ( 22.05.07 )