Του Σάκη Σερέτη

Ολόκληρη η οικονομία της Αμερικής παραδόθηκε σχεδόν αμαχητί στις φλόγες που άναψαν οι μεγαλορισκαδόροι και συνάμα άπληστοι τραπεζίτες, ενώ και η παγκόσμια οικονομία παρουσιάζει μεγάλα ρήγματα στο σκαρί της.

Όμως οι πρωτεργάτες της κατρακύλας, όχι μόνον θα μείνουν ατιμώρητοι, αλλά ήδη το σύστημα που ευλόγησε και επιδοτεί τα κατορθώματα τους μας βομβαρδίζει με προεκλογικά σλόγκαν και έμμεσες απειλές, μήπως και ξεγελαστούμε να τους ψηφίσουμε, προφανώς σαν επιβράβευση για τα κατορθώματα τους...

Γιατί άραγε; αναρωτήθηκα.

Προσπάθησα να σκεφτώ όπως τα μικρά παιδιά, χωρίς ίχνος δυσπιστίας, έτσι αθώα και ειλικρινά...

Είναι ο βασιλιάς ολόγυμνος ή μόνο εγώ τον βλέπω έτσι ;

Όμως κοιτάζοντας τον δείκτη τιμών του χρηματιστηρίου και ταυτόχρονα σε κάποιο τηλεοπτικό παράθυρο, τον «πλανητάρχη» να προσπαθεί να δικαιολογήσει την οικονομική ένεση των 700 και πάνω δις, οι σκέψεις θέριεψαν και ήδη είχαν πάρει τον κατήφορο χωρίς σταμάτημα.

Επί σειρά ετών η Αμερικανική οικονομία ήταν η κότα με τα χρυσά αυγά και γεννούσε πλούτο, πρωταρχικά για αυτούς που κρατούσαν τα ηνία της αγοράς ενώ σε δεύτερη φάση, μοίρασε προσωρινά αμέτρητες ελπίδες σε εκατομμύρια πολίτες, όσον αφορά την απόκτηση ενός σπιτιού και μιας καλύτερης ζωής, που ολοκληρώνει την κατάκτηση του Αμερικανικού ονείρου.

Στην συνέχεια όμως, σταδιακά και χαλαρά η ανταγωνιστικότητα της Αμερικανικής οικονομίας άρχισε να υποχωρεί κάτω από το βάρος των συγκυριών και το δολάριο «χλόμιασε» στις παγκόσμιες αγορές, με αποτέλεσμα να μειωθεί και η καταναλωτική δύναμη του.

Κάπως έτσι άρχισαν να σκάνε και τα πρώτα κανόνια στο πεδίο της ακίνητης περιουσίας ,όπου τα δάνεια υψηλού ρίσκου παραχωρούνταν με ασήμαντες εγγυήσεις σε ανθρώπους, που ουσιαστικά δεν θα μπορούσαν εκ των πραγμάτων να τα ξεπληρώσουν ποτέ.

Ο λόγος που δίνονταν αυτά τα δάνεια είναι πολύ απλός.

Όσα περισσότερα δάνεια έβγαιναν στην αγορά, τόσες ευκαιρίες αποκτούσε κάθε επενδυτικός όμιλος να τιτλοποιήσει χορηγήσεις και μετά να τις «σπρώξει» στην δευτερογενή αγορά, έχοντας σαν πρωταρχικό στόχο να μεγαλώσει τα κέρδη του.

Ωστόσο στην προσπάθεια τους να αυγατίσουν τα κέρδη τους οι πολλά υποσχόμενοι «μάγοι της οικονομίας»,άρχισαν να παίζουν σαν να τζογάρουν στο καζίνο (όπως είπε και ο κ.Μακέϊν), με αποτέλεσμα να ανοίξουν τον φαύλο κύκλο της ανησυχίας, που τελικά παρέσυρε μαζί με αυτούς και την παγκόσμια οικονομία στον πάτο.

Και τώρα ;

Ποιος θα βγάλει τα κάστανα από την φωτιά;

Μα φυσικά ο Αμερικανικός λαός, ο οποίος θα κληθεί σε λίγο καιρό να αποφασίσει με την ψήφο του αν θα βάλει φρένο στην κατηφορική πορεία που χάραξαν τα χρυσά αγόρια (όπως θα έλεγε και ο Πολύδωρας) των επενδυτικών τραπεζών και των υψηλών ρίσκων, με τις άνωθεν διασυνδέσεις!!!

Όμως το μπαλάκι της εξυγίανσης, έφτασε (όπως κάθε τέσσερα χρόνια άλλωστε) στα χέρια των ψηφοφόρων, όπου μετά από σωστή σκέψη και ρεαλιστική εκτίμηση των γεγονότων, θα πρέπει να συμμετάσχει καθολικά στις επερχόμενες εκλογές και να εκλέξει τον πρόεδρο που θα τον υπηρετήσει σωστά και συνετά.

Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν και οι Ελληνοαμερικανοί που έχουν αποκτήσει το δικαίωμα ψήφου, καθόσον η ψήφος τους μετράει, όσο και του άπληστου τραπεζίτη που ροκάνιζε όλο αυτό το διάστημα την καρέκλα της οικονομίας .

Επίσης μετράει το ίδιο, όσο μετράει και η ψήφος αυτών που πιστεύουν ότι η πολιτική είναι ένας αγώνας προσωπικών συμφερόντων και όχι αρχών που θα υπηρετήσουν με την καλή έννοια το κοινωνικό σύνολο.

Ωστόσο μετράει εξίσου με την ψήφο αυτών που θεωρούν την πολιτική σαν ένα διαγωνισμό ομορφιάς που ανακαινίζεται, χρησιμοποιώντας σαν βιτρίνα

πολεμοχαρείς νεότερους πρωταγωνιστές, οι οποίοι πιστεύουν ότι ο πόλεμος και τα θλιβερά παράγωγά του ήταν θέλημα Θεού!!!!

Έλεος ……

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=2426&Itemid=34