Η παλιομοδίτικη και φαινομενικά ξεπερασμένη έννοια του «μη φυσιολογικού» στις ερωτικές πρακτικές μας στερείται νοήματος σε μια εποχή που οι ερωτικές επιθυμίες μας χειραγωγούνται από τα ΜΜΕ και εκφράζονται στο διαδίκτυο.

Πράγματι, οι σύγχρονοι «σκλάβοι του σεξ» είδαν την είσοδο του διαδικτύου στην ερωτική τους ζωή σαν μεγάλη ανατροπή: μια τεχνολογική αναβάθμιση που απελευθερώνει την «προκάτ» ερωτική φαντασία τους και ικανοποιεί εικονικά τις πιο ακραίες ερωτικές φαντασιώσεις τους

Η σεξουαλική επιθυμία είναι ο μηχανισμός που θέτει σε κίνηση το ερωτικό παιχνίδι. Ωστόσο, στις μέρες μας όλο και περισσότερα άτομα -ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας– παρουσιάζουν μια σαφώς μειωμένη ή και πλήρη απουσία επιθυμίας για κάθε τύπου σεξουαλικές επαφές. Αυτή η κάθε άλλο παρά σπάνια συμπεριφορά περιγράφεται συνήθως ως «σεξουαλική ανορεξία» ή, ενίοτε, ως «διαταραχή μειωμένης ή υποτονικής σεξουαλικής επιθυμίας» και αφορά τόσο την έλλειψη κάθε ικανοποίησης κατά τη σεξουαλική πράξη όσο και την απουσία επιθυμίας ή ερωτικών φαντασιώσεων.

Πρόκειται για μια δευτερογενή σεξουαλική διαταραχή που, συνήθως, δεν οφείλεται σε βιολογικές –γενετικές ή και εγκεφαλικές– δυσλειτουργίες (αναφροδισία), αλλά, όπως θα δούμε, πυροδοτείται και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το κοινωνικό περιβάλλον: οικονομική αβεβαιότητα και άγχος για τις κοινωνικές παθολογίες, οι οποίες μαζί με τις νέες τεχνολογίες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν ένα ιδιαιτέρως επιβαρυντικό μείγμα που απορρυθμίζει την ανθρώπινη ερωτική επιθυμία.

Ο όρος σεξουαλική ανορεξία περιγράφει μια ακραία ανθρώπινη στάση απέναντι στο σεξ, που συνεπάγεται την πλήρη απουσία επιθυμίας ή/και σεξουαλικών επαφών με άλλα άτομα.

Εκδηλώνεται με δύο διαφορετικές εκδοχές: 1) το υποκείμενο μπορεί να έχει κάποια αόριστη ερωτική επιθυμία, η οποία όμως δεν κατευθύνεται προς άλλα πρόσωπα (διαφορετικού ή του ίδιου φύλου) και 2) το άτομο δεν έχει ούτε εκδηλώνει την παραμικρή σεξουαλική επιθυμία. Υπό αυτήν την έννοια, η προσωπική επιλογή απάρνησης ή αποχής από το σεξ και ο όρκος σωματικής αγνότητας δεν πρέπει να συγχέονται με τη σεξουαλική ανορεξία: η τελευταία είναι μια διαρκής «ανερωτική» συμπεριφορά, ενώ οι δύο πρώτες είναι πρόσκαιρες ή μόνιμες «αντιερωτικές» επιλογές που προκύπτουν από προσωπικές τραυματικές εμπειρίες ή από θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Η σεξουαλική ανορεξία (sexual anorexia) ως επιστημονικός όρος εισάγεται πρώτη φορά το 1975, από τον Αμερικανό ψυχίατρο και σεξολόγο Patrick Carnes, διεθνούς φήμης ερευνητή των σεξουαλικών εξαρτήσεων στις σύγχρονες κοινωνίες.

Στο βιβλίο του «Σεξ; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω» (που κυκλοφορεί από τις εκδ. Κέδρος), ο P. Carnes παρουσιάζει τη σεξουαλική ανορεξία ως μια παρεκκλίνουσα ψυχική κατάσταση, στο πλαίσιο της οποίας το άτομο αρνείται το σεξ τόσο σε σωματικό, νοητικό όσο και σε συγκινησιακό επίπεδο.

Μολονότι τα κρούσματα της σεξουαλικής ανορεξίας έχουν πληθύνει ανησυχητικά στις σύγχρονες κοινωνίες, η επιστημονική μελέτη αυτού του φαινομένου δεν έχει προχωρήσει αρκετά.

Η σύγχρονη αντίληψη για την ανθρώπινη ερωτική συμπεριφορά παραπαίει και ισορροπεί, επικίνδυνα, ανάμεσα σε δύο αντίθετα και μη συμβατά, μέχρι στιγμής, άκρα: αφενός των υλικότατων βιολογικών ή εγκεφαλικών αναγκών μας και αφετέρου των ρομαντικών ψευδαισθήσεών μας περί αιθέριων ψυχικών και δήθεν άυλων ερωτικών μας παθών. Αν όμως ισχύει αυτή η διάγνωση, τότε από τι καθορίζεται και πώς διαμορφώνεται η καθημερινή ερωτική συμπεριφορά μας και πόσο συνειδητή ή ελεύθερη μπορεί να θεωρείται η κάθε ερωτική «επιλογή» μας;

www.efsyn.gr

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=13011&Itemid=27