Συνήθως όταν κάποιος κάνει δίαιτα αδυνατίσματος και χάνει βάρος, το μόνο που αλλάζει στο τέλος της διαδικασίας είναι πως είναι πέντε, οχτώ, δέκα κιλά λιγότερο. Ο λόγος που πάχυνε δεν έχει αλλάξει. Αρα γιατί να μην ξαναπαχύνει;

Στην περιήγησή μου όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα των υπέρβαρων κατέληξα πως η προσπάθεια απώλειας βάρους δεν έχει δύο στάδια (αδυνάτισμα - συντήρηση).

Το αδυνάτισμα έχει τέσσερα στάδια, τα οποία είναι τέσσερις διαδοχικοί χρόνοι, ο ένας μετά τον άλλον, που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο παχύσαρκος να χρησιμοποιήσει για να μπορέσει να αντιληφθεί τι του συμβαίνει και να προετοιμαστεί για να καταφέρει να το πράξει: δηλαδή να αδυνατίσει.

Μέσα στα χρόνια που δούλεψα με μεγάλη αφοσίωση για το θέμα της διαταραχής βάρους ανακάλυψα πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα να ισχύουν από αυτά που νόμιζα ή είχα μάθει να συμβαίνουν στη διάρκεια του αδυνατίσματος.

Ενα από τα πιο αποκαλυπτικά που διαπίστωσα είναι πως όταν κάποιος επισκέπτεται έναν διατροφολόγο δεν είναι δύο τα άτομα που συναντιούνται.

Αυτομάτως είναι τρία τα άτομα που καλούνται να γνωριστούν, απλώς ό ένας από τους τρεις είναι αόρατος και δεν φαίνεται.

Δεν είναι ότι δεν τον βλέπει μόνο ο διαιτολόγος, είναι ότι είναι αόρατος και για τον ίδιο τον παχύσαρκο.

Αυτός ο αόρατος άνθρωπος είναι που χρειάζεται βοήθεια και δεν είναι άλλος παρά ο συναισθηματικός εαυτός του παχύσαρκου…

Είναι αυτός ο αόρατος εαυτός που εμφανίζεται τα βράδια και ανοίγει τα ψυγεία και τα ντουλάπια και τρώει στα γρήγορα και στα κλεφτά, είναι αυτός που δεν αντέχει άλλο τον περιορισμό που ζει, και αντιδρά, και εμφανίζεται ανεξέλεγκτος και μπουκωμένος, είναι αυτός ο αόρατος εαυτός που γίνεται ορατός με την τροφή και σε παχαίνει.

Αυτός που σε νευριάζει και θυμώνεις μαζί του γιατί τον πιάνει «αμόκ» και δεν σε υπακούει όταν του φωνάζεις «μην τρως».

Αυτός που, ενώ του μετράς την τροφή σε γραμμάρια και του φτιάχνεις ειδικά γεύματα, πάει και διαλέγει «τα βρόμικα» να φάει.

Αυτός που τον φυλακίζεις διαρκώς κι αυτός αποδρά διαρκώς. Που δεν έχει μιλιά και δεν τον ακούς, που τον τιμωρείς με μια επόμενη δίαιτα ενώ δεν φταίει.

Αυτόν τον εαυτό που τον έχεις κάνει αντίπαλό σου ενώ δεν τον βλέπεις, που τον επικρίνεις ενώ δεν τον γνωρίζεις.

Είναι επίσης αυτός που δεν έχει άλλες αντοχές και είναι κουρασμένος και η μόνη δίεξοδος, ανάσα ελευθερίας που έχει είναι η τροφή.

Ετσι λοιπόν το κάθε στάδιο αδυνατίσματος είναι μια συνεχιζόμενη γνωριμία και ενασχόληση με αυτόν τον άγνωστο εαυτό με διαφορετικό τρόπο.

Στο πρώτο στάδιο ο στόχος είναι ο λογικός εαυτός (που έχει πάει στον διαιτολόγο κι έχει αποφασίσει να αδυνατίσει) να αντιληφθεί (παρατηρώ) πως λειτουργεί διατροφικά κι ο συναισθηματικός εαυτός και να πάψει να έχει τύψεις.

Στο δεύτερο στάδιο ο λογικός εαυτός πράττει πιο ελεύθερα και με τόλμη (χωρίς αυστηρότητα) και ο συναισθηματικός εαυτός δεν έχει πια πολυφαγίες.

Οταν φτάσει στο τρίτο στάδιο ο λογικός εαυτός αδυνατίζει και ο συναισθηματικός εαυτός μπορεί και επιθυμεί (τη γεύση).

Στο τελευταίο στάδιο, το τέταρτο, μπορεί πια ο λογικός εαυτός να σταθεροποιήσει το νέο βάρος που έχει αποκτήσει και ο συναισθηματικός να φροντίζεται κατάλληλα.

Τις πιο πολλές φορές ο διαιτολόγος συμμαχεί με τον λογικό εαυτό του αδυνατιζόμενου και με μια από κοινού αυστηρότητα συνεργάζονται με στόχο την απώλεια βάρους, με αποτέλεσμα ο συναισθηματικός εαυτός να έχει παραμείνει για άλλη μία φορά απομονωμένος, κρυμμένος, φυλακισμένος… ένας αόρατος άνθρωπος.

Κατ' ουσίαν το ζητούμενο είναι να μεταμορφωθεί ο αυστηρός λογικός εαυτός σε έναν λογικό πρακτικό άνθρωπο που επιτρέπει την απόλαυση και ο συναισθηματικός εαυτός να απελευθερωθεί και να μπορεί νόμιμα να επιθυμεί, για να μην προβαίνει σε ανεξέλεγκτες ποσότητες τροφής. Να μπορέσουν να συνεργαστούν αυτοί οι δύο και να είναι σε αρμονία.

Πάντα όταν κάποιος με επισκέπτεται στο γραφείο, του δηλώνω εξαρχής: «Εγώ δεν είμαι μαζί σας, είμαι με τον φυλακισμένο. Εσείς είστε πολύ αυστηρός».

www.efsyn.gr

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=11496&Itemid=27