Ακούγοντας για ακόμα μια φορά τον κ. Πολάκη θυμήθηκα τον μύθο του Αισώπου με την αλεπού και τον τράγο: 
Μια αλεπού που αναζητούσε μέσα στη νύχτα τροφή σε κανένα κοτέτσι έπεσε μέσα σε πηγάδι και δεν μπορούσε να βγει. Ήταν σε πολύ δύσκολη θέση.

Τότε εμφανίζεται ένας τράγος που διψούσε και βλέπει την αλεπού. Της λέει: «Τι κάνεις εκεί μέσα;» -

"Ήρθα για να πιώ νερό" απαντάει η Αλεπού- "Είναι καλό το νερό;" Ρωτάει ο Τράγος για να πάρει την απάντηση: "Πολύ καθαρό και δροσερό! Έλα να δοκιμάσεις κι εσύ."

Κατεβαίνει ο τράγος, πίνει, αλλά μετά... "Πώς θα βγούμε από εδώ;"

Λέει η αλεπού: "Έχω ένα σχέδιο: θα σταθείς όρθιος με τα μπροστινά πόδια στηριγμένα στο τοίχωμα του πηγαδιού. Θα ανεβώ εγώ επάνω σου, θα πατήσω πάνω στα κέρατά σου και θα βγω. Ύστερα θα σε τραβήξω κι εσένα έξω."

Πολύ ωραίο του φάνηκε το σχέδιο του τράγου. Στήθηκε όρθιος στηριζόμενος στο τοίχωμα του πηγαδιού, ανεβαίνει η αλεπού επάνω, και φεύγει!

"Έ! φωνάζει ο τράγος, πού πας; είπαμε ότι θα τραβήξεις κι εμένα επάνω!"

"Τί, λέει η αλεπού, είναι δυνατόν μια τόσο μικρή λεπτή αλεπού να τραβήξει ολόκληρο τράγο;"

 "Μα! μου υποσχέθηκες! Σε έσωσα! και τώρα με αφήνεις;"

"Τράγε τράγε! αν ήταν τα μυαλά σου τόσο πολλά όσα τα γένια σου, δεν θα έμπαινες ποτέ στο πηγάδι πριν να σιγουρευτείς για το πώς θα βγεις!»

Τώρα ο κ. Πολάκης πρέπει να αποδείξει τα όσα λέει διαφορετικά θα μείνει στο…πηγάδι.

Δεν ξέρω αν ο κ. Πολάκης σκέφτηκε πολύ καλά τα όσα είπε για το σύνολο του δικαστικού σώματος αλλά πολύ περισσότερο αν μπορεί να αποδείξει όλα αυτά που λέει καθώς εκτός από το θεσμικό θέμα που δημιούργησε κινδυνεύει πλέον ένα βασικό επιχείρημα του πρωθυπουργού, που είναι η αντιμετώπιση της διαφθοράς, να το καταστήσει αναξιόπιστο με τη σχεδόν καθημερινή χρήση και επίκληση του.

Από τα χρόνια της αντιπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δυο βασικούς πυλώνες που έχτισε την αναρρίχηση του στην εξουσία:

    Την έξοδο από τα μνημόνια
    Την πάταξη της διαφθοράς και το τέλος της διαπλοκής  

Ως κυβέρνηση δεν έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και στο ερώτημα: Υπήρχε εναλλακτική; Όχι μας είπαν, γιατί συνθηκολογήσαμε για να μείνει η χώρα στο Ευρώ όπως ήθελε ο ελληνικός λαός και μετά πήγαμε σε εκλογές. Η συνέχεια αυτού του επεισοδίου θα παιχτεί στην πραγματική οικονομία και η κρίση του ελληνικού λαού θα περάσει από την τσέπη του και όχι από τις Βρυξέλλες ή τον εκβιασμό. 

Ο δεύτερος πυλώνας, το αφήγημα της διαφοράς εξαντλείται με ταχύτητα αντιστρόφως ανάλογη με τη λήψη μέτρων. Επειδή όμως «το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς», πόσο μάλλον ένας λαός ταλαιπωρημένος. Η επαναλαμβανόμενη ηθικολογία κινδυνεύει να δημιουργήσει μια νέα ασύμμετρη απειλή για αυτόν που ηθικολογεί και γενικεύει γιατί πολύ απλά στην περίπτωση που βρεθεί έστω και ένα κυβερνητικό στέλεχος και δεν χρειάζεται να είναι απαραίτητα Υπουργός με το «μέλι» στα χέρια τότε ο κρότος θα είναι μεγάλος! Ο λαός που θα είναι εθισμένος σε αυτήν τη ρητορεία θα αναζητήσει τους νέους «αμόλυντους».

Η αμετροεπής και χωρίς επιχειρήματα ηθικολογία διαμορφώνει και άλλους κινδύνους που σύντομα-αν συνεχίσει- θα αντιμετωπίσει και η ίδια η κυβέρνηση…

www.newpost.gr

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=10529&Itemid=33