Του Σάκη Σερέτη

Την αλλαγή φρουράς στο φυλάκιο του χρόνου παρακολουθήσαμε με δέος πρίν απο λίγες ημέρες ,με την συνοδεία των απαραιτήτων σκανδάλων σε ρόλο πυροτεχνημάτων και με μουσική υπόκρουση, το γνωστό πλέον άσμα «η πραξικοπηματική προφυλάκιση μιας συμβασιούχου».

Κάπως έτσι μας παρέδωσαν απο το μαιευτήριο του αιώνα το νεογέννητο με τον αριθμό 2008 και στις λίγες αποσκευές με τα μωρουδίστικα ρουχαλάκια του διαπιστώσαμε κεντημένο το στίγμα του σύγχρονου Ελληνα σαμουράϊ,που έχει σαν έμβλημα το υψηλό μπαλκόνι και τους δρόμους της Αθήνας.

Σόκ και δέος....

Ο παλιός ο χρόνος έφυγε παίρνοντας μαζί του και τα πολιτικά  κατορθώματα-ατοπήματα των πρωταγωνιστών αυτού του τόπου,τα οποία οπως πολύ καλά γνωρίζεται καλοί μου αναγνώστες,σε λίγο καιρό θα τα ξεχάσουμε και θα φαντάζουν μακρυνό παρελθόν στα υπόγεια του μυαλού μας,γιατί τελικά εκεί θα τα τοποθετήσουμε αδειάζοντας τον χώρο για τα νέα που έρχονται και μήν ανησυχείται δεν θα αργήσουν.

Δεν έχει σημασία που η ιστορία επαναλαμβάνεται με νέα ταλέντα πρωταγωνιστές.

Οχι..!

Αρκεί το φιλοθεάμον κοινό,οι υπήκοοι της χώρας των σκανδάλων και θεατές της κλειδαρότρυπας ,να μην πλήξουν και αρχίσουν να αναζητούν καλύτερο θέαμα ,με περισσότερο αίμα στην αρένα και ποιοτικότερα ρόζ DVD.

Οσο θα δουλεύουν ολα στην εντέλεια και οι τηλεδίκες θα μας απασχολούν,κανένας δεν θα διαμαρτυρηθεί γιατί θα έχουμε ποικιλία ξένων προβλημάτων να μας αποσυντονίζουν.

Οταν τα φτερά της Ολυμπιακής κόντεψαν να λυγίσουν απο το βάρος της κομματικής κακοδιαχείρησης και εξελίσονταν σε επικίνδυνη απειλή για την κυβέρνηση,ο άνθρωπος ορχήστρα της γαλάζιας γενειάς των κυβερνώντων,μας προσγειώσε απότομα στο ξερό γήπεδο του ασφαλιστικού.

Ετσι για να πάρουμε μια γεύση οτι υπάρχουν και καλά παιδιά σ’αυτή την κοινωνία ,που φιλοξενούν ανασφάλιστους Ινδούς στα εξοχικά τους,την ώρα που ο εντεταλμένος βεζύρης της εργατιάς, παλεύει κάτω απο αντίξοες συνθήκες για το καλό μας.......

Ο χρόνος που μας πέρασε,μπορεί να είχε Βαρθολομαίους και ομόλογα,κουμπάρους χειροπέδες και παραπονεμένους Ζορμπάδες,όμως και ο νέος έχει το κάτιτί του.

 Μπορεί να μην έχει την γκλαμουριά της Μπακογιάννη,αλλά μας έρχεται βουτηγμένος μέσα στο ρόζ και στο πάθος του ερωτισμού, που οδηγεί οπως μας λένε ακόμα  και σε απόπειρες αυτοκτονίας.

Δελτίο το δελτίο, κανάλι το καναλάκι,παρακολουθήσαμε άφωνοι απο την τηλεόραση την κατάληψη των Ζωνιανών,διδασκόμενοι  την λογική των ισων αποστάσεων που τηρούσαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.

Γηράσκω αεί διδασκόμενος.

Κάπως έτσι και με αμείωτο ενδιαφέρον, θα παρακολουθήσουμε απο εδώ και πέρα και το σήριαλ της ξεγελασμένης και αδιόριστης συμβασιούχου,γιατί ο πονηρός σκηνοθέτης του Μαξίμου,εκτός απο το δημοσιογραφικό απόρρητο,έριξε στην μάχη των εντυπώσεων και πρωτοκλασσάτα στελέχη υπηρέτες  της Θέμιδας,που παρεπιπτόντως κυκλοφορούν ελεύθεροι με χρηματικη εγγύηση μέχρι να τους αποδωθεί δικαιοσύνη.

Για ενα πράγμα όμως καλοί μου αναγνώστες πρέπει να είστε σίγουροι,οτι δεν θα σκυλοβαρεθείτε αυτή την χρονιά .

Μπορεί το 2007 να έφυγε προσθέτωντας ενα χρόνο ακόμα στην καμπούρα μας και να πήρε μαζί του τις ένδοξες περγαμηνές,των κουμπάρων και των σύντεκνων Ζωνιανών,αλλά και ο νέος χρόνος ξεπροβάλλει «σεμνά και ταπεινά»,υποσχόμενος άρτο και θεάματα.

Εμβλημα του, η ρομφαία της τυφλής δικαιοσύνης στο ενα χέρι και στο άλλο του κρατάει περήφανα ενα πακέτο DVD,υποσχόμενος καλύτερες νύχτες μαγικές και ονειρεμένες.

Και μετά και μετά;

Την συνέχεια δεν μπορώ να σας την αποκαλύψω,γιατί δεσμεύομε απο το δημοσιογραφικό απόρρητο.

Ομως μπορώ να σας προϊδεάσω για τα καλλίτερα που έρχονται και θα αφήσουν το εντυπωσιακό στίγμα του γαλάζιου θιάσου της χρονιάς.

Σκηνοθέτες έχουμε ,Λουδοβίκους μελωδικούς έχουμε,τι μας λείπει άραγε για ενα νέο γαλάζιο σεμνό και ταπεινό όνειρο;

Μα φυσικά ο χρόνος.

Καλώς ήρθε το 2008...

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1051&Itemid=39