Νέα Υόρκη-Του Σάκη Σερέτη

Με σεβασμό και προσήλωση γιόρτασαν οι ομογενείς της Νέας Υόρκης την 42η επέτειο του πολυτεχνείου, η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 22 Νοεμβρίου, υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της πόλης μας, στην κατάμεστη αίθουσα του Ελληνοαμερικανικού σχολείου της κοινότητας του Αγίου Δημητρίου Αστόριας .

Η εκδήλωση πραγματοποιείται για τέταρτη συνεχή χρονιά και η αυξανόμενη παρουσία και συμμετοχή του κοινού, επιβραβεύει αφενός τους διοργανωτές για τον αχρωμάτιστο -σε πολιτικό επίπεδο-χαρακτήρα της εκδήλωσης και αφετέρου, επιβεβαιώνει την ενότητα και την ανάγκη να μην ξεχαστούν σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, ενώ παράλληλα η ένταξη της εκδήλωσης υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου, αποτελεί ανοικτή πρόσκληση συμμετοχής σε όλους τους ομογενείς

Η άρτια σε διοργάνωση εκδήλωση, οφείλεται στην αγαστή συνεργασία των κάτωθι ομοσπονδιών και φορέων της ευρύτερης περιοχής: Ιόνιος Πολιτιστική Ομοσπονδία, Δωδεκανησιακή Ομοσπονδία , Χιακή Ομοσπονδία Αμερικής, Ομοσπονδία Κεφαλλήνιων “Οδυσσεύς”, Παμμακεδονική ένωση Αμερικής, του Κέντρο Ελληνικού πολιτισμού, εταιρία Ελλήνων λογοτεχνών, συλλόγος Αρκάδων “Γέρος του Μωριά”, συλλόγοςνομού Μαγνησίας Ἁργοναύτες”, συλλόγος Αθηναίων Νέας Υόρκης , σύλλογος Θεσσαλών “Ασκληπειός”, σύλλογος Ερεικουσίων “Πανερείκουσσα” ,Ικαριακή Αδελφότης “Πανδίκη”και σύλλογος Κρητών “Ὁμόνοια”.

Την εκδήλωση παρουσίασε ο κ. Απόστολος Σκοτίδας, ενώ στον τηλεφωνικό χαιρετισμό που απηύθυνε -όσο το επέτρεψε ο δαίμων της τεχνολογίας- ο γενικός γραμματέας απόδημου Ελληνισμού Μιχάλης Κόκινος, αποκάλυψε ότι “στα σχέδια του για την επόμενη χρονιά περιλαμβάνονται πολλά ταξίδια σε Αμερική και Αυστραλία, όπου θα δοθούν ευκαιρίες καλύτερης επικοινωνίας με τους απόδημους Έλληνες”.

Χαιρετισμό απηύθυνε ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην Νέα Υόρκη πρέσβης Γεώργιος Ηλιόπουλος, ο οποίος επισημαίνοντας την αυξανόμενη επιτυχία από χρονιά σε χρονιά της εκδήλωσης μνήμης και σεβασμού για το Πολυτεχνείο, ανέφερε, “βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε αυτούς που εκδήλωσαν με ειρηνικό τρόπο το δημοκρατικό τους φρόνημα, την επιθυμία τους να ζήσουν και να προοδεύσουν σε μια δημοκρατική κοινωνία απαλλαγμένη από σωτήρες και αυτόκλητους εκφραστές της.

Δυστυχώς τούτο δεν είναι πάντα δεδομένο. Στην πατρίδα μας θεωρείται συχνά δημοκρατικό αυτό που πιστεύουμε εμείς οι ίδιοι και αντιδημοκρατικό αυτό που πιστεύουν οι άλλοι, εφόσον φυσικά δεν συμφωνούν μαζί μας. Μιλάμε πολύ για δημοκρατία και λίγο την υπερασπιζόμαστε στην πράξη, παρά το γεγονός ότι μας αρέσει να θεωρούμεθα σε αυτή πρωτοπόροι, ενώ στην πράξη, πολλές φορές, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να αποκλείσουμε τους άλλους, εάν αυτό που θεωρούμε εμείς σωστό επικρατήσει”.

Εστιάζοντας στην “φράση διαφωνώ ριζικά με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμα σου να το λες”, η οποία αποδίδεται στον Βολταίρο από την βρετανίδα συγγραφέα Μπεατρίς Χολ, ανέφερε ότι “για το έλλειμμα δημοκρατίας που οι περισσότεροι δυστυχώς βιώνουμε κατά καιρούς, φταίμε κυρίως οι ίδιοι και λιγότερο κάποιοι άλλοι , καθώς εμείς υπερασπιζόμαστε μέχρι θανάτου το δικαίωμα μας να λέμε, αλλά μόλις μας δοθεί η ευκαιρία, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να εμποδίσουμε τον άλλο να πει το αντίθετο”.

Υπενθυμίζοντας ότι η Ελλάδα στην νεώτερη ιστορία της , το εικοστό αιώνα μόνο , βίωσε δέκα στον αριθμό δικτατορίες, κινήματα και πραξικοπήματα, ανέφερε ότι “η αποτυχία της παιδείας οδηγεί ορισμένους, στο να πιστεύουν ότι η πατρίδα χρειάζεται την σωτηρία που αυτοί θέλουν να της προσφέρουν με το ζόρι. Η δημοκρατία είναι θέμα παιδείας, είναι θέμα ουσίας και όχι των τύπων , καθόσον μαθαίνουμε τον τύπο, αλλά δεν καλλιεργούμε την ψυχή και το μυαλό. Ναι μεν η οικογένεια και το σχολείο φυσικά, έχουν τον πρώτο λόγο στην παιδεία , αλλά γιορτές σαν την σημερινή, αποτελούν τις καλύτερες ευκαιρίες να κάνουμε και εμείς οι υπόλοιποι κάτι προς αυτή την κατεύθυνση”.

Όσον αφορά στην Ομογενειακή εκδήλωση μνήμης για την 17η Νοεμβρίου, ο γενικός πρόξενος ανέφερε “πρέπει να είναι γιορτή και μάθημα δημοκρατίας, μάθημα σεβασμού της άποψης του άλλου , μάθημα για την πειθώ αντί του πειθαναγκασμού και μάθημα αποχής από την βία , καθόσον η βία είναι έλλειμμα δημοκρατίας.

Δημοκράτης δεν είναι αυτός που φωνάζει πιο δυνατά από τους άλλους , ούτε αυτός που καταφέρνει να επιβάλλει την άποψη του. Δημοκράτης είναι αυτός, που στην βία των άλλων, υπερασπίζεται την ουσία, την δημοκρατική διαδικασία , την κοινωνική ειρήνη και την ελευθερία των υπολοίπων.

Δυστυχώς δεν έχουν όλοι την δύναμη και το σθένος, αλλά ούτε είναι και σε θέση να διακρίνουν τις διαφορές της δημοκρατικής και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς” τόνισε ο γενικός πρόξενος Γεώργιος Ηλιόπουλος Ηλιόπουλος, ενώ κλείνοντας τον χαιρετισμό του κάλεσε τους ομογενείς να μεταδώσουν το μήνυμα της ανεκτικότητας , της ισότητας και της πραγματικής στην πράξη Δημοκρατίας , τα οποία αποτελούν παρακαταθήκη των παιδιών του Πολυτεχνείου που αφύπνισαν με τους ειρηνικούς αγώνες τους έναν ολόκληρο λαό.

Την σκυτάλη παρέλαβε στην συνέχεια η Ομογενής ιστορικός Ελένη Δρίβα η οποία τονίζοντας ότι παρακολουθούσε από παιδί τις Ομογενειακές εκδηλώσεις για την επέτειο του πολυτεχνείου, ανέφερε ότι τα γεγονότα του πολυτεχνείου είναι γνωστά στους περισσότερους και μια ιστορική αναδρομή των γεγονότων της εποχής εκείνης , ίσως θα ήταν περιττή, αλλά, είναι κάτι που εκείνη δεν θα μπορούσε να παραλείψει στην ομιλία της .

Παράλληλα επεσήμανε, ότι η σημασία της εκδήλωσης, πέρα από μια ιστορική αναδρομή , δίνει την ευκαιρία να αναρωτηθούμε, πως οι ανεκπλήρωτοι στόχοι του πολυτεχνείου μπορούν να εκπληρωθούν και γιατί το μήνυμα του πολυτεχνείου εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να παραμένει επίκαιρο.

“Ψωμί –παιδεία –ελευθερία, είναι οι τρεις λέξεις που συμπυκνώνουν το νόημα, τον χαρακτήρα και τους στόχους της εξέγερσης του πολυτεχνείου, που γκρέμισε τον μύθο της πανίσχυρης Αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών και παράλληλα πέρασε το μήνυμα στον λαό, ότι με την ενότητα και την πάλη του, θα κέρδιζε την ελευθερία του” τόνισε στην συνέχεια η ομιλήτρια, ενώ εστιάζοντας στον λαϊκό χαρακτήρα της εξέγερσης , ανέφερε ότι με τους εξεγερθέντες φοιτητές συσπειρώθηκαν εργάτες , υπάλληλοι και ομάδες αγροτών, καθώς στο βάθρο των αιτημάτων τους ήταν η λέξη ελευθερία” .

Χαρακτηρίζοντας το πολυτεχνείο “ορόσημο της αντίστασης του λαού κατά της χούντας και αφετηρία αντίστροφης μέτρησης της κυριαρχίας της στην Ελλάδα” , η ομιλήτρια ανέφερε ότι “μέσω των συνθημάτων, ψωμί-παιδεία –ελευθερία , έξω οι Αμερικάνοι και έξω το ΝΑΤΟ, ο Ελληνικός λαός διεκδίκησε την ελευθερία να ορίσει την ζωή του, οι φοιτητές, αγωνίστηκαν ενάντια σε μια ασφυκτική καθημερινότητα για να έχουν λόγο για την ίδια τους την ζωή, και οι εργαζόμενοι αγωνίστηκαν ενάντια στους μισθούς πείνας και στις εξοντωτικές συνθήκες εργασίας”.

“Η εξέγερση του πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του ’73, ήταν η κορυφαία αντι- δικτατορική εκδήλωση, της οποίας αφετηρία αντίστροφης μέτρησης ήταν η 14η Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς , όπου οι φοιτητές της Αθήνας συγκεντρωμένοι, ζητούσαν την κατάργηση του νόμου 1447 που προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυξαν συνδικαλιστική δράση κατά την διάρκεια των σπουδών τους” ανέφερε η ομιλήτρια, ενώ εστιάζοντας στην κατάληψη της νομικής σχολής και στην επέμβαση της αστυνομίας , ανέφερε ότι “ο δρόμος για τον Νοέμβρη είχε πλέον χαραχτεί”

Δίνοντας την εικόνα οργάνωσης των φοιτητών του πολυτεχνείου της εποχής εκείνης, η ομιλήτρια επεσήμανε την διαχρονικότητα του συνθήματος “ψωμί –παιδεία-ελευθερία”, ενώ ταυτόχρονα επισημαίνοντας τα όσα διαδραματίζονται μέχρι και σήμερα στην γενέτειρα, αναφέρθηκε στις συνθήκες εξαθλίωσης και στους μισθούς πείνας όσων δεν είναι άνεργοι, στις λιποθυμίες μαθητών και στην ανεργία των νέων που οδηγεί στην μετανάστευση μεγάλου μέρους των πτυχιούχων .

Εστιάζοντας δε στην παιδεία, αναφέρθηκε στην ύπαρξη μια σειράς νόμων που διαλύουν τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης , ενώ σχετικά με την ελευθερία που αφορά στο τρίτο σκέλος του διαχρονικού συνθήματος, τόνισε τις παρεμβάσεις της αμερικανικής πολιτικής, οι οποίες επιβεβαιώνονται με την συγνώμη που ζήτησε από τον Ελληνικό λαό ο πρώην πρόεδρος Κλίντον .

“Η ομογένεια μπορεί να συμβάλλει ξανά στον αγώνα για μια καλύτερη Ελλάδα και ακόμη περισσότερο είναι χρέος της νεολαίας, που αυτή την στιγμή ζει την πιο ανασφαλή περίοδο της μεταπολίτευσης, να βγει μπροστά και με την συμπαράσταση όλης της Ελληνικής κοινωνίας , να διεκδικήσει το δικαίωμα στην ζωή και στο όνειρο” ανέφερε η ομιλήτρια , ενώ τονίζοντας την θυσία των θυμάτων του πολυτεχνείου, ζήτησε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στην μνήμη τους .

Ιδιαίτερα συγκινημένος για την συμμετοχή του στην επετειακή εκδήλωση μνήμης του πολυτεχνείου δήλωσε ο γνωστός καλλιτέχνης στην Ομογένεια Γρηγόρης Μανινάκης , ο οποίος τονίζοντας ότι τα νεαρά παιδιά που θα ερμηνεύσουν τα τραγούδια της εκδήλωσης είναι η φυσική μας συνέχεια, επεσήμανε ότι οι γονείς ενός από αυτά τα παιδιά, αποτελούσαν μέλη της χορωδίας που είχε ιδρύσει το 1974 στην Νέα Υόρκη ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η ορχήστρα “Μικρόκοσμος¨ αποτελείται απο τους Γλαύκο Κοντεμενιώτη (πιάνο), Κώστας Ψαρρός (μπουζούκι), Μέγκαν Γκούλντ( βιολί), Ανδρομάχη Κοντού ( φλάουτο –ομπόε), Σπυρος Αρνάκης (τύμπανα) , ενω φιλική συμμετοχή στο τραγούδι είχαν οι νεαροί καλλιτέχνες Άννα Ηλιοπούλου,Ηλίας Μακρυνός, Γιώργος Παπαποστόλου, Νικήτας Ταμπάκης, Έλενα Τουμαρά και Σταυρούλα Τραϊτση.

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=9989&Itemid=37