Κλιματική αλλαγή, περιβάλλον Η συστηματική εγκληματική αδιαφορία των μεγάλων δυνάμεων και ο αντιπερισπασμός που δημιουργείται στη διεθνή κοινότητα από την τρομοκρατία οδηγούν την επερχόμενη Διεθνή Συνδιάσκεψη για το Κλίμα σε ένα μεγάλο φιάσκο

Σε τρίτη μεγάλη αποτυχία κινδυνεύει να οδηγηθεί η απόπειρα για την επίτευξη μιας παγκόσμιας κοινής πολιτικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αυτή τη φορά στη Διεθνή Συνδιάσκεψη για το Κλίμα που ξεκινάει την επόμενη εβδομάδα στο Παρίσι.

Μετά το Κιότο, το 1997, και την Κοπεγχάγη, το 2009, οι διαπραγματεύσεις για τη Συνδιάσκεψη στο Παρίσι δεν βρίσκονται στον καλύτερο δρόμο για την επίτευξη ουσιαστικής συμφωνίας.

Οι διαπραγματεύσεις για το κλίμα οικοδομήθηκαν πάνω στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή του 1992, την επικύρωσαν τα κράτη του πλανήτη και τέθηκε σε ισχύ το 1994.

Η Σύμβαση έθεσε ορισμένες αρχές - ένας οδηγός δεσμεύσεων στο πλαίσιο των πρωτοκόλλων για το κλίμα που ακολούθησαν.

Σε αυτές περιλαμβάνονται η αρχή της προφύλαξης, η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» και η αρχή της κοινής αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης - μια ιδέα, δηλαδή, βάσει της οποίας οι οικονομικά και τεχνολογικά πιο προηγμένες χώρες απαιτείται να συμβάλλουν περισσότερο στο πρόβλημα έχοντας την υποχρέωση να ενεργήσουν πρώτες.

Το Πρωτόκολλο του Κιότο, ως μια πρώτη προσπάθεια να γίνουν κάποια βήματα μετά τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, ήταν μια αξιοπρεπής συνθήκη, δεδομένου του τρόπου που ο κόσμος αντιμετώπιζε τα ζητήματα στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και τα όσα γνωρίζαμε για την κλιματική αλλαγή μέσα από τις δύο πρώτες εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC).

Οι αρχικοί στόχοι του Κιότο δεν ήταν αρκετοί για να λύσουν το πρόβλημα του κλίματος, αλλά αυτό δεν ήταν λογικό να το αναμένει κανείς εκείνη την εποχή.

Ωστόσο, το δυναμικό του Πρωτοκόλλου του Κιότο για να προχωρήσουν οι διαδικασίες μιας παγκόσμιας διαπραγμάτευσης σπαταλήθηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τα επόμενα έτη.

Το κύριο πρόβλημα μετά το Κιότο ήταν η αυξανόμενη έλλειψη πολιτικής βούλησης για την επιτάχυνση που χρειαζόταν ώστε να επιτευχθεί μια συμφωνία.

Η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών και η κυβέρνηση Μπους απέρριψαν κατηγορηματικά το Πρωτόκολλο του Κιότο και ο Καναδάς απέσυρε την κύρωσή του το 2011.

Επίσης, χώρες όπως η Αυστραλία και η Ιαπωνία άρχισαν να αμφισβητούν την προσέγγιση του Κιότο καθώς οι εκβιομηχανισμένες χώρες ήταν εκείνες που θα έπρεπε να πάρουν το προβάδισμα για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου.

Το ιστορικό

Αν όλες οι βιομηχανικές χώρες παρέμεναν πιστές στις κατευθυντήριες αρχές του Πρωτοκόλλου του Κιότου και τηρούσαν τις εθνικές υποχρεώσεις τους στο πλαίσιό του, οι συνομιλίες που ακολούθησαν στην Κοπεγχάγη το 2009 θα είχαν διαφορετική έκβαση.

Νωρίτερα, στο Μπαλί το 2007, οι χώρες ξεκίνησαν κάποια διαδικασία για να διαπραγματευθούν μια συμφωνία παρακολούθησης του Πρωτοκόλλου του Κιότο, με στόχο την έγκρισή της στην Κοπεγχάγη το 2009.

Ομως, αντί να υπάρξει μια ισχυρή πολιτική απάντηση με τις επείγουσες δράσεις να ενδυναμώνονται, η -μόλις 5 σελίδων- εθελοντική συμφωνία της Κοπεγχάγης, η οποία υπεγράφη εν μέσω κλιμακούμενων πολιτικών εντάσεων, ήταν ακόμη πιο αδύναμη από ό,τι το Πρωτόκολλο του Κιότο.

Η άρνηση των βιομηχανικών χωρών για συλλογικές δεσμεύσεις ήταν αδύνατο να οδηγήσει στην υιοθέτηση ουσιαστικής συνθήκης για το κλίμα, την ίδια στιγμή που η Κίνα είχε πάρει την πρώτη θέση στην εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου στον κόσμο και όταν πολλές μικρότερες και ευάλωτες αναπτυσσόμενες χώρες έρχονταν σε πιο απελπιστική θέση λόγω της έλλειψης ευθύνης και δράσης από τις μεγάλες οικονομίες που ήταν και οι κατά βάση ρυπαίνουσες.

Η εξαιρετικά αδύναμη συμφωνία της Κοπεγχάγης ήταν, και πάλι, πολύ μακριά από αυτό που απαιτείται για να επιτευχθεί ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη έως δύο βαθμούς Κελσίου, που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι αναγκαία προϋπόθεση ώστε να αποτραπούν οι επικίνδυνες συνέπειες από την κλιματική αλλαγή.

Το 2011, μετά την αποτυχία της Κοπεγχάγης, οι χώρες συμφώνησαν να ξαναρχίσουν τις διαπραγματεύσεις προκειμένου να επιτευχθεί μια συμφωνία το 2015 που θα μπορούσε να περιγράψει τις δεσμεύσεις για όλες τις συμμετέχουσες χώρες για την περίοδο μέχρι το 2030.

Κι αυτό είναι το βασικό ζητούμενο στην επικείμενη Συνδιάσκεψη για το Κλίμα που θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι.

Ωστόσο, παρά την αισιοδοξία που καλλιεργείται από επίσημα χείλη, όπως του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς, που δήλωσε ότι «μια φιλόδοξη συμφωνία για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι εφικτή», η έλλειψη προόδου των διαπραγματεύσεων για σημαντικά ζητήματα κατά τους τελευταίους μήνες δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελπίδας.

Κρίσιμα ζητήματα σχετικά με τη νομική φύση της συμφωνίας, το πώς θα πρέπει να παρακολουθείται η εφαρμογή των εθνικών δεσμεύσεων και πώς η οικονομική και άλλες μορφές υποστήριξης για τις αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να δομηθεί, παραμένουν άλυτα.

Ερχεται... φιάσκο

Υπό αυτές τις συνθήκες, το πιθανότερο που μπορεί να προκύψει από τη Διάσκεψη στο Παρίσι είναι μια ψευδεπίγραφη συμφωνία χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, μια συμφωνία για τη… συμφωνία, με τον μεγαλύτερο κίνδυνο ο παγκόσμιος Νότος να πέσει θύμα εκβιασμού αναγκαζόμενος να την αποδεχθεί, παρά να μην υπάρξει καθόλου.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι το 2015 θα είναι η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ και με τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο να υποφέρουν από τις συνέπειες ακραίων καταιγίδων, ξηρασιών, πυρκαγιών και πλημμυρών.

Την ίδια στιγμή που η δρομολόγηση εμπορικών συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών, όπως η ΤΤΙΡ, και οι πολιτικές λιτότητας και η οικονομική απορρύθμιση σε ολόκληρη την Ε.Ε. έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι πρόσφατες επιθέσεις στο Παρίσι αναμένεται να δυσκολέψουν περισσότερο τις διαπραγματεύσεις για το κλίμα, αφού το πιθανότερο είναι οι ηγέτες που θα συμμετέχουν να μετατοπίζουν τις αναφορές σε ζητήματα τρομοκρατίας και ασφάλειας.

Και με τους περισσότερους από τους δέκα χιλιάδες ακτιβιστές από όλο τον κόσμο που θα βρεθούν στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης να μην μπορούν να διαδηλώσουν, ούτε να αναπτύξουν τη δική τους ατζέντα, εξαιτίας των πρωτοφανών αστυνομικών μέτρων.

www.efsyn.gr

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=9984&Itemid=36