Προς την σύνταξη της εφημερίδας HELLENIC VOICE NY
Αξιότιμοι κύριοι της Σύνταξης! Δεχθείτε από 76χρονο υπερήλικα Βορειοηπειρώτη τις πιο εγκάρδιες ευχές μου για σας και τις οικογένειές σας.
Έλληνας μεν αλλά για τους Έλληνες της Ελλάδας ενός κατώτερου Θεού, καθώς γεννήθηκα στην Αλβανία. Συγκεκριμένα στο Βοδίνο της Πάνω Δρόπολης, 3 χ.λ.μ. πέρα από τη χάραξη πάνω στους χάρτες όπου το 1912-14 χώρισε την Ήπειρο στα δύο. Συγνώμη αν χάριν ηλικίας μου ξεπερνάω τα όρια, αν και δε βλάπτουν μια ευχή και μια παράκληση όπως:
Καλώς αγαπάτε την πατρίδα που γεννηθήκατε καθώς εκτιμούνται η προσφορά και οι αξίες σας, καθώς χαίρετε την εκτίμησή της. Ευτυχώς και οι Έλληνες άρχοντες όταν γίνεται λόγος για σας είστε οι «Ελληνο-Αμερικανοί», σε σύγκριση με εμάς που ήμαστε τα «ανθρωπάκια», μάλλον μας θεωρούν Αλβανούς, αλλοδαπούς.
Αν θεμιτό μη αποφεύγετε να συνετίζετε την πατρίδα που «έδιωξε» τους γονιούς σας, που διώχνει ακόμα και σήμερα την επιστημονικά καταρτισμένη νέα γενιά. Φυσικά όταν λέγω πατρίδα έχω υπόψη μου αυτούς που κυβέρνησαν διαχρονικά αυτή την πολυπόθητη πατρίδα. Αυτή είναι η παράκληση και εξηγούμαι:
Μετά από 44 ολόκληρα χρόνια πλήρης απομόνωσης, με τις ανάλογες συνέπειες, από την μητέρα πατρίδα ήρθε η ώρα που κατάρρευσε το δικτατορικό καθεστώς και μείναμε στον «ήλιο δίχως μοίρα», καθώς εκεί προλετάριοι ήμασταν. Που αλλού θα τρέχαμε εκτός από την Ελλάδα που γενιές ολόκληρες την ονειρευόμασταν; Ρίξαμε συρματοπλέγματα, άλλοι πάνω από χιονισμένα βουνά, με απώλειες μεν αλλά τρέξαμε να την απαντήσουμε. Ασχέτως το τι βιώσαμε (όχι από τον λαό που μας αγκάλιασε) δυστυχώς από τις κυβερνήσεις της.
Ευτυχώς οι νεότερες γενιές σε ιδιώτες μεν αλλά μπήκαν στο μεροκάματο με ένσημα που σημαίνει ότι σε κάποια ηλικία ίσως προλάβουν να πάρουν και κάποια «συμβολική» σύνταξη, γιατί εδώ κατάντησε η Ελλάδα μας. Μετά από κάποια περίοδο αναγκαστήκαμε και εμείς οι υπερήλικες να πάμε πίσω τους γιατί στην Αλβανία είχαν καταστραφεί τα πάντα. Καλώς αλλά έπρεπε να επιβιώσουμε με τα 100 € σύνταξης που παίρναμε από την Αλβανία, μη υπολογίζοντας το σύρε κι έλα, υποχρεώσεις εκεί κ.λ.π. Μετά από κάποια περίοδο η κυβέρνηση μας χορήγησε μια μικρή σύνταξη, αρχικά με 150 €, μέχρι τα 360 αργότερα, μάλιστα και στους δύο υπερήλικες. Δεν πέρασαν 5-6 χρόνια και η Ν. Δημοκρατία κατάργησε την μία εκ των δύο υπερήλικων και να σας πω την αλήθεια πάλι τα βγάζαμε πέρα γιατί εμείς δεν ξέραμε από μπουζούκια, από καλοφαγία, διακοπές κ.λ.π. συνεχίζαμε να ζούμε λυτά όπως και στην Αλβανία. Έρχεται ξανά η Ν. Δημοκρατία όμως το 2012 μαζί με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μας κατάργησε την σύνταξη και του δεύτερου υπερήλικα.
Ευτυχώς για μας, αν και μεροκαματιάρηδες τα παιδιά μας, όσο μας το ανέχεται η ψυχή μας βοηθούν. Και να σκεφθείτε ότι ήμαστε οι τελευταίοι ως υπερήλικες που έτυχε για πρώτη φορά στην ιστορία να απλώσουμε το χέρι για επιβίωση, γιατί όπως αναφέρθηκα και πιο πάνω οι νεότερες γενιές θα βγάλουν κάποια σύνταξη. Γιατί Ελλάδα όταν δέχεσαι και επιμελείσαι εκατομμύρια πρόσφυγες εμάς μας αποξένωσες;
Και επειδή στην Αλβανία δε διδαχτήκαμε ποτέ την ιστορία μας, καθώς εκεί που ήμαστε αυτόχθων μας θεωρούν ερχόμενους ως κολίγοι (το ίδιο και η Ελλάδα μας την έχει αποβάλει από τα βιβλία της), και επειδή ανήκω στην κατηγορία αυτών που ψάχνουν σε βιβλιοθήκες και ξεσκονίζουν αρχεία έχω πειστεί ότι η Ελλάδα, αντί να μας θεωρεί επαίτες, μας χρωστάει. Εξηγώ περιληπτικά το γιατί:
Το 1821 οι προ παππούδες μας ξεκίνησαν από τα έσχατα της τουρκοκρατούμενης πατρίδας, την τότε ακριτική Ήπειρο, και ήρθαν να πολεμήσουν για την ανεξαρτησία της πολύ μακριά από την γενέτειρα τους. Πάνω από 1000 οι πεσόντες προ παππούδες μας στην Κρήτη, στην Εύβοια, στο Μεσολόγγι, στην Αθήνα και την Ακρόπολη η οποία και σώζεται χάρη σε αυτούς, όπως αναφέρει με λεπτομέρειες στα απομνημονεύματα του ο Στρατηγός Μακρυγιάννης. Να αναφερθώ στο 1912-14 που προδοθήκαμε; Το ίδιο το 1940-44; Να αναφερθώ τι φόρο τιμής πληρώσαμε με τον εμφύλιο και εν συνέχεια με την εμπόλεμη κατάσταση; Αν αρκεί αυτή η περίληψη...Δεν δικαιούμαστε λοιπόν έστω και 100 € μήπως προσωρινά ξεγελάσουμε τον Άδη που ήδη έχει ξεκόψει πολλούς από μας; Αυτή είναι η συμπεριφορά της μητέρας πατρίδας απέναντί μας και δεν αρκεί. Ερωτώ λοιπόν τις ομογενειακές οργανώσεις: Ποια η συμπαράσταση προς συνέτιση της Ελλάδας; Μόνο για άσφαιρες τουφεκιές στον αέρα περί Βορείου Ηπείρου; Γιατί ο βορειοηπειρωτικός ελληνισμός σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις έχει γυρίσει τις πλάτες σε ΟΜΟΝΟΙΑ και ΚΟΜΜΑΤΑ και έχει στραφεί ξανά στα αλβανικά κόμματα; Διαλυμένη η «ΟΜΟΝΟΙΑ» ανύπαρκτο το Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ή μάλλον υπάρχουν ως πιστοποιητικό, προς τα έξω, καλής συμβίωσης με τους Αλβανούς. Διαλυμένοι όλοι οι σύλλογοι στην Ελλάδα, καμιά εφημερίδα ούτε στον χώρο μας, ούτε και στην Ελλάδα που επιβιώνει το μεγαλύτερο ποσοστό των Βορειοηπειρωτών. Μπορεί να έχουν ακριβοπληρώσει ηγετικά στελέχη μας αλλά για να μη μας εκπροσωπούν, εννοώ τον ελληνισμό. Αυτά είναι τα ολίγα που μπορώ να εξιστορήσω σε ένα απλό άρθρο, αν το δημοσιεύσετε ώστε να έχουν και μια σωστή ενημέρωση οι ομογενείς της Αμερικής. Αναμένω...
Με ιδιαίτερη εκτίμηση από πρώην Δημοτικό Σύμβουλο Αγίων Σαράντα.
Τηλέμαχος Λαχανάς
Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=9949&Itemid=32 |