Του Σάκη Σερέτη

Με τον ερχομό του νέου έτους θα συμπληρωθούν είκοσι χρόνια απο τότε, που η Ολυμπιακή αεροπορία πήρε την «κάτω βόλτα»και απο κερδοφόρος επιχείρηση που ήταν, μεταμορφώθηκε στο σημερινό φάντασμα  των τεραστίων ελλειμμάτων.

Μια εταιρία με παγκόσμια αναγνώριση και τεράστιες δυνατότητες δημιουργικής εξέλιξης,εχει φτάσει στο σημείο να απειλείται με λουκέτο εξ’αιτίας της άγριας κομματικής εκμετάλευσης όλων  των κυβερνήσεων που πέρασαν,αλλά και των προηγουμένων διοικήσεων της εταιρίας που σε συνδιασμό με τις εκάστοτε συνδικαλιστικές ηγεσίες, υποτίθεται οτι εκπροσωπούσαν τα συμφέροντα  όλων των εργαζομένων και κατ’επέκταση του Ελληνικού λαού.

 Οι χιλιάδες προσλήψεις το 1989, χρονιά που το Πασόκ άρχισε να κατρακυλά στα μάτια των ψηφοφόρων,σε συνδιασμό με την συνεχόμενη και εγκληματική κακοδιαχείριση της τριετίας Μητσοτάκη,έδωσαν το μοιραίο χτύπημα στην Ολυμπιακή των πέντε ηπείρων καθώς η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει.

 Η σταθερή και οργανωμένη πίεση που ασκούσαν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στις εκάστοτε διοικήσεις της Ολυμπιακής,είχε σαν αποτέλεσμα να καθορίζεται η γραμμή δραστηριότητας της εταιρίας κατά κύριο λόγο,από τα συμφέροντα των διαφόρων συντεχνιακών ομάδων και οχι απο τα γενικά συμφέροντα ολων των εργαζομένων,αλλα και ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

Στο κουφάρι της Ολυμπιακής δοκιμάσθηκαν αλλεπάληλα σχέδια αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης, τα οποία δυστυχώς δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.Αυτό οφειλόταν κυρίως στην απειρία των εκάστοτε κομματικών διοικήσεων στην έλλειψη διορατικότητας των συνδικαλιστικών οργανώσεων και φυσικά , στην κρίση που προκάλεσε στις διεθνείς πτήσεις, το τρομοκρατικό χτύπημα της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 στην Νέα Υόρκη.

Η «επανίδρυση του κράτους» απο την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, βρήκε τον εθνικό αερομεταφορέα με τεράστια οικονομικά ελλείμματα που δυστυχώς δεν κατάφεραν να μειωθούν ούτε με την αλλαγή του επιχειρησιακού σχεδίου,που προέβλεπε μια σειρά απο μισθώσεις ξένων και πανάκριβων αεροσκαφών και πληρωμάτων,ενώ στην ουσία επληξαν το κύρος και την αξιοπιστία των Ολυμπιακών αερογραμμών.

Η επόμενη ημέρα και οι τελευταίες κινήσεις του νέου υπουργού μεταφορών αποτελούν το «κύκνειο άσμα» ενός γίγαντα, που ενω διακινεί περίπου έξι εκατομύρια επιβάτες σε ετήσια βάση και αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, κινδυνεύει να κατεβάσει ρολλά πρός όφελος των ανταγωνιστών της .

Ο μαρασμός και η απαξίωση του εθνικού μας αερομεταφορέα, είναι ενα πολύ καθαρό παράδειγμα αδυναμίας του εκάστοτε πελατειακού-κομματικού κράτους, να λειτουργήσει επιτυχημένα στον τομέα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων,με αποτέλεσμα  οι κερδοφόρες επιχειρήσεις σαν την Ολυμπιακή του ένδοξου παρελθόντος, να οδηγούνται μοιραία στον αφανισμό.

Το σύνολο του Ελληνικού λαού θεωρεί απαραίτητη την οριστική επίλυση του χρονίζοντος προβλήματος της Ολυμπιακής,χωρίς να αναγκασθεί να στερηθεί των υπηρεσιών της και η κυβέρνηση Καραμανλή, πρέπει να αποδείξει οτι εχει πλέον την πείρα και την ανάλογη αποφασιστικότητα,ωστε να επιλύσει αυτό το σύνθετο πρόβλημα.

Ο Ελληνας πολίτης πρέπει να ενημερωθεί πολύ καλά για  την εικοσαετή κατιούσα πορεία του εθνικού μας αερομεταφορέα και με βάση το χθές, εχει το απόλυτο δικαίωμα να καθορίσει την αυριανή στάση του στο επίμαχο αυτό θέμα.

Αλλωστε αυτός πληρώνει πάντα τον λογαριασμό.

Ετσι δεν είναι;

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=927&Itemid=34