Του Σάκη Σερέτη

Αρκετές ημέρες εχουν περάσει απο τότε που «κατελήφθη» το αυτόνομο κρατίδιο των Ζωνιανών και το θέμα πουλάει αρκετά σύμφωνα με τις μετρήσεις της τηλεθέασης,ετσι δικαιολογεί απόλυτα και την επαναλαμβανόμενη προβολή του θέματος.

Ολα τα φώτα και οι κάμερες της δημοσιότητας εχουν στραφεί προς εκείνη την πλευρά και σχεδόν ολες οι επίλεκτες μονάδες αποκατάστασης της τάξης,επιχειρούν στα βουνά και στα λαγκάδια αναζητώντας το χαμένο γόητρο της εύρυθμης λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού.

Πληροφορίες για όπλα και πυρομαχικά ικανά να εφοδιάσουν ενα μικρό στρατό,που κατά την διάρκεια των ερευνών αποδείχθηκαν αστήριχτες (παρόλους τους πυροβολισμούς που έπεσαν στο καρτέρι)απο την μία πλευρά ,ενω απο την άλλη τεράστιες ποσότητες χασίς που μεταφράζονται σε παχυλές δόσεις καταθέσεων στις τράπεζες,προκαλούν εύλογα ερωτηματικά ύπαρξης του κράτους σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη.

Η αποκατάσταση της τάξης, ερμηνεύθηκε απο ορισμένους θερμόαιμους Ζωνιανούς σαν ασσύμετρη απειλή και το «καρτέρι» που ειχε σαν αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό ενός αστυνομικού,πράξη επιβεβλημένη για τους νταήδες της φούντας.

Αφωνη η κοινή γνώμη παρακολουθεί τις σπασμωδικές κινήσεις της πολιτείας,που ξαφνικά ανακάλυψε οτι ο νόμος πρέπει να ισχύει για όλους και μέσα στο αγουροξύπνημά της, διατυμπανίζει οτι θα εφαρμοσθεί ο νόμος προς πάσα κατεύθυνση.

 Αυτό το σήριαλ των ίσων αποστάσεων που τροφοδοτείται με βαρύγδουπες προαναγγελίες ερευνών χωρίς αποτελέσματα ,συνεχίζεται απόλυτα φυσιολογικά και δικαιολογημένα άλλωστε αφού πουλάει,ενώ παράλληλα αποπροσανατολίζει τον τηλεθεατή απο τα σημαντικά  προβλήματά της καθημερινότητας.

Την ίδια ώρα όμως το ασφαλιστικό πυρπολεί το μέλλον των συντάξεων και οι προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης πήραν τον δρόμο της λησμονιάς,γιατί το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στα διάφορα  τηλεοπτικά σούργελα,που εμφανίζονται σαν κομήτες σε ελεύθερη πτώση,ενώ οι καθημερινές αυξήσεις στα βασικά προϊόντα, τραβούν την ανηφόρα ακολουθώντας την ξέφρενη πορεία του πετρελαίου.

Παρόλα αυτά, ο κυρίαρχος και κατά βάση πολύπαθος λαός, παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον τις «πολεμικές» επιχειρήσεις στο πεδίο των Ζωνιανών, καταμετρώντας τόνους εξαγώγιμης μαστούρας πρώτης ποιότητος,ενώ παράλληλα τον αφήνει επιδερμικά και πρόσκαιρα αδιάφορο, η έντονη δοσολογία αποχαύνωσης που του πασάρουν έντεχνα οι επαγγελματίες της αποσυντόνισης.

Ζήτω η κουλτούρα της Ρούλας, που ψάχνει να βρεί τον Αλβανό της και μας ανεβάζει ψυχολογικά(οσους δεν βιώνουμε το ίδιο «μαρτύριο»),αύριο έχει ο Θεός......   

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=864&Itemid=34