ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΑ

Του Σάκη Σερέτη

Απάντηση στους ανιστόρητους πλειοδότες του διχασμού

Πέρασαν σαράντα χρόνια από την εξέγερση του 1973 και τα γνωστά αποπροσανατολιστικά επιχειρήματα περί μύθου του Πολυτεχνείου , τα οποία ευαγγελίζονται με προκλητικά ανιστόρητο τρόπο κάποιοι αρνητές Ομογενείς προεδρο-παράγοντες, έλαβαν την καταλληλότερη απάντηση, όταν την Κυριακή 17 Νοεμβρίου στην κοινοτική αίθουσα του Αγίου Δημητρίου, περισσότεροι από 450 Ομογενείς , ενωμένοι και αποστασιοποιημένοι από κάθε μικροκομματική εκμετάλλευση, έδωσαν το παρών και τίμησαν με αξιοπρέπεια τους αγώνες για Ελευθερία και Δημοκρατία.

Ωστόσο, οι προσπάθειες για την συνέχεια και εδραίωση των εκδηλώσεων μνήμης για το Πολυτεχνείο εδώ στην Νέα Υόρκη, θα πρέπει να συνεχιστούν με τον ίδιο σεβασμό και το ίδιο ενωτικό πνεύμα, καθώς οι παραχαράκτες απόγονοι της χούντας, σε συνεργασία με κάποιους Ομογενειακούς αυτόκλητους αναθεωρητές αποφάσεων της Βουλής των Ελλήνων, καιροφυλακτούν και δεν αποκλείεται στο μέλλον, να ξανά-επιχειρήσουν το ατόπημα τους και αλλοιώνοντας την ιστορία του Πολυτεχνείου, να την παρουσιάσουν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους….


Οι Ασήμαντοι αναγνωρίζουν και εκτιμούν

Ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε η χαμηλών τόνων στάση του κ. Νίκου Ανδριώτη, στον οποίο απευθύνθηκα μαζί με τον κ. Νίκο Μπάρδη, προκειμένου να του εκφράσουμε τις ευχαριστίες εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής, σχετικά με την παραχώρηση της Κοινοτικής αίθουσας του Αγίου Δημητρίου, όπου πραγματοποιήθηκε πρόσφατα η επετειακή εκδήλωση μνήμης για το Πολυτεχνείο.

Όμως για να αιτιολογήσω και τον τίτλο στο σχόλιο, θα ήθελα, αφού δεν μου επέτρεψε να τον ευχαριστήσω δημόσια κατά την έναρξη της εκδήλωσης, τουλάχιστον να το πράξω από την στήλη αυτή, εκφράζοντας ολόκληρη την οργανωτική επιτροπή της εκδήλωσης .


Υπάρχουν καθαρές απαντήσεις ;

Μέσα στον καταιγισμό των περιβόητων ΘΑ και των εύηχων εξαγγελιών μεγάλων πολιτιστικών εκδηλώσεων που εξαπολύονται τελευταία από την Ομοσπονδία Ελληνικών σωματείων Νέας Υόρκης , υπάρχει και η εύλογη αγωνία, εάν αυτή η αποπροσανατολιστική πολιτιστική Οδύσσεια που παρακολουθούμε έχει Ιθάκη…

Πριν από λίγο καιρό είχα εκφράσει την απορία για το τελικό κοστολόγιο της θεατρικής παράστασης “Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου” , το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες δεν αποτελεί διόλου ευκαταφρόνητο ποσό και όπως φαίνεται, ξεπερνάει τα όρια του χρηματικού ποσού, το οποίο δικαιούται να διαθέσει το διοικητικό συμβούλιο χωρίς την απαραίτητη έγκριση των μελών της γενικής συνέλευσης της Ομοσπονδίας.

Ωστόσο, επειδή εντός και εκτός των τειχών της Ομοσπονδίας, δεν είναι λίγοι εκείνοι που προβληματίζονται σχετικά με τα έξοδα που κατέβαλλε το ταμείο του οργανισμού, σε δικηγόρους για την εξασφάλιση βίζας εργασίας στους ηθοποιούς της παράστασης που προανέφερα και για τα οποία δεν υπήρχε απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, ίσως έφτασε η ώρα του απολογισμού και των υπεύθυνων τοποθετήσεων, οι οποίες θα απαντούν στο εύλογο ερώτημα , μέχρι που θα φτάσει αυτό το ταξίδι της αυθαιρεσίας ;

Εκτός εάν υπάρχουν “μυστικά” κονδύλια στον προϋπολογισμό της Ομοσπονδίας, για τα οποία οι διαχειριστές τους δεν χρειάζεται να απολογηθούν σε κανένα….



Σαν να μην πέρασε μια μέρα…

Με την ευλάβεια προσκυνητή διαβάζω και ξαναδιαβάζω τα πολλαπλά δημοσιεύματα της εποχής εκείνης , τα οποία αποτυπώνοντας τις εικόνες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου , με καθηλώνουν με την αγριότητα και την τυφλή βία που ασκήθηκε τότε.

Τέσσερις δεκαετίες μετά και το βασικό ζητούμενο της εξέγερσης , που αποτυπώνεται με το σύνθημα «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», δυστυχώς για την σημερινή πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας, εξακολουθεί να αποτελεί ανεκπλήρωτο στόχο με άγνωστο χρονικό ορίζοντα επίτευξης.
Και μπορεί μεν, κάποιοι που ζήσαμε τα γεγονότα τότε να νοσταλγούμε το παρελθόν και τους αγνούς και ανιδιοτελείς αγώνες που σήμερα είναι ελάχιστοι , όμως μια προσεκτική ματιά στον κατάλογο των εραστών της πολιτικής εξουσίας , μπορεί να δώσει κάποιες απαντήσεις για τα αίτια της σημερινής θλιβερής πραγματικότητας .


Στον απόηχο της εκδήλωσης για το πολυτεχνείο.

Επιτυχημένη, αξιοπρεπής και πάνω από όλα χωρίς καμία κομματική απόχρωση, χαρακτηρίστηκε από πολλούς Ομογενείς η εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Αστόρια και παραθέτω μερικές δηλώσεις .

Γεώργιος Ανδριώτης (πρόεδρος Δωδεκανησιακής Ομοσπονδίας)

“Η υπέροχη πολιτιστική, πολιτική και μορφωτική χθεσινή πανδαισία για το Πολυτεχνείο μου επιβάλλει να εκφράσω ολόθερμα και δημόσια τα εύσημα που ανήκουν κύρια και πρωταρχικά στην αρμονική συλλογική συνεργασία. Είναι πιστεύω ο δρόμος αυτός, ο μόνος που μπορεί να επιφέρει ανάκαμψη και πρόοδο στη Ομογένεια μας.”


Πάνος Αδαμόπουλος (πρόεδρος των Αθηναίων Νέας Υόρκης)

“ Η κατάμεστη αίθουσα του Άγιου Δημήτριου και ο ενθουσιασμός που επικράτησε καθ όλη την διάρκεια της συναυλίας θα μου μείνουν αξέχαστα. Ήταν μια εμπειρία που έφερε πολλούς από μας πίσω σε εκείνες" τις ημέρες , τις ημέρες μας, και που σήμερα τις μοιραζόμαστε και με τα νέα παιδιά για να συντηρήσουν την ιδέα της Δημοκρατίας ασβέστη και να την παραδώσουν και στα δικά τους με τους ίδιους αγώνες αν χρειαστεί.
Οι λόγοι των επισήμων ο ένας πιο μεστός από τον άλλον. Η απαγγελία του ποιήματος από την εκπαιδευτικό Παναγιώτα Λιλικάκη, το πάθος της , ο χρωματισμός των λέξεων , λάβα καυτή για όσους τα έζησαν ,ακόμη πιο καυτή για όσους ήταν εδώ σήμερα”.



Δρ.Γεώργιος Μελικόκης ( πρώην διευθυντής ημερησίου σχολείου Τζαμάικας)

“Τέλεια παρουσίαση, άρτια οργάνωση και μακάρι να πραγματοποιηθούν και άλλες τέτοιου είδους εκδηλώσεις, οι οποίες ανοίγοντας δρόμους επικοινωνίας με την Ομογένεια, υπενθυμίζουν τους αγώνες για Δημοκρατία και παράλληλα επιτυγχάνουν την ενότητα. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές”.



Γεώργιος Κίτσιος ( πρόεδρος του ταμείου στήριξης Ελληνοπαίδων καρκινοπαθών)

“Παρά τις αρχικές μου επιφυλάξεις, οι οποίες αφορούσαν στο κατά πόσο θα μπορούσε να υπάρξει αρμονική συνεργασία τόσων πολλών φορέων, τελικά προς όφελος των Ελλήνων και ολόκληρης της Ομογένειας, το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά άρτιο και αισθητικό και πιστεύω ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση θα παραμείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη της Ομογένειας.
Οι ομιλίες ήταν λακωνικές και εύστοχες και αποτυπώνοντας με σεβασμό και ειλικρίνεια το νόημα του εορτασμού της επετείου για το Πολυτεχνείο, κατάφεραν να μεταδώσουν στο κοινό το σημαντικό μήνυμα της ενότητας.
Ιδιαίτερη εντύπωση δε , μου προκάλεσε η τελευταία τοποθέτηση του παρουσιαστή της εκδήλωσης , μέσω της οποίας αναγνώρισε , ότι η ιδέα της διοργάνωσης της εκδήλωσης του Πολυτεχνείου ανήκει στον Απόστολο Σκοτίδα”.

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=8137&Itemid=34