Σύνδεση






Ξεχάσατε τον κωδικό σας;
Δεν έχετε λογαριασμό; Εγγραφή
Αρχική
«Τι θα ρωτούσα τους "3" στο Αλ Τσαντίρι» Εκτύπωση E-mail
12.11.07

«Δεν φοβήθηκαν εμένα. Το κοινό τούς τρόμαξε, που θα ήταν σαν αρένα. Για αυτό δεν ήρθαν. Ο Βενιζέλος είπε “ναι”, ο Σκανδαλίδης το ματαίωσε και ο Παπανδρέου το πυρπόλησε». Ο Λάκης Λαζόπουλος μιλά για τη συνάντηση των τριών που δεν έγινε, τις ερωτήσεις που θα έκανε, τη νεολαία, την επανάσταση των SMS, την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ της 12ης Νοεμβρίου, τους ψεύτες Ελληνες και την απαξίωση στην ελπίδα του τόπου: τη νεολαία…  Είχατε μια ιδέα που δεν έγινε. Να φέρετε στο «Αλ Τσαντίρι» τους τρεις που διεκδικούν σήμερα την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Τι συνέβη τελικά και αυτό το ραντεβού δεν έγινε ποτέ;

 

Ηθελα να κάνω μια συζήτηση άλλου περιεχομένου. Με ερωτήσεις που δεν κάνουν οι δημοσιογράφοι αλλά οι απλοί άνθρωποι, που ρωτούν άπαξ. Που δεν έχουν ανάγκη να κάνουν ακροαματικότητα, οπότε δεν φοβούνται να ρωτήσουν τους πολιτικούς κάτι που δεν τους αρέσει, μήπως και δεν ξαναέρθουν.

 Και εγώ έτσι θα έκανα την ερώτηση, γιατί δεν με αφορά αν θα έρθει ή δεν θα έρθει ο πολιτικός. Καλώς να έρθει, μη σώσει και έρθει. Ακουγα διάφορα, έπαιρνα e-mail, «τα λέτε έτσι για τον Γιώργο, αλλιώς για τον Βενιζέλο», λέω κι εγώ «πολύ ευχαρίστως να τους καλέσω». 

Εθεσα προϋπόθεση να παραβρεθούν και οι τρεις αλλά είχα καταλήξει να το κάνω με τους δύο. Το θεώρησα αγένεια να θέλουν δύο άνθρωποι και να μην το κάνω. Αλλά αποσύρθηκε τελευταία ώρα και ο Σκανδαλίδης και τελικά δεν γινόταν με έναν μόνο του.

 Με έναν δεν μπορείς να μιλήσεις. Δημοκρατία είναι η δύναμη να είσαι απέναντι στον άλλο, να τον κοιτάς στα μάτια και να λες την αντίθετη άποψη. Δεν είναι δημοκρατία κάθε φορά που έχω διαφορετική άποψη να μη μιλιέμαι στην εκκλησία. Τότε, εγώ δεν θα έπρεπε να μιλιέμαι με κανέναν.

 Αν η σάτιρα είναι κάτι μυστικό και παράνομο να κρυφτώ. Δεν είμαι ο Μπιν Λάντεν. Λέω αυτό που έχω να πω. Τόσο απλό. Οπως και μου λένε αυτά που έχουν να μου πούνε…

 Το πιστεύατε στ’ αλήθεια ότι θα έρθουν;

Ούτε το πίστευα ούτε το διαφήμισα. Δεν ήθελα να γίνει ντόρος. Εκπληξη ήθελα να γίνει. Πιστεύω ότι θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί εγώ δεν θα έκανα πολλές ερωτήσεις. Θα άφηνα να ρωτάει το κοινό, θα είχα φέρει μόνο νέους και ό,τι e-mail ερχόταν από το Ιnternet.

 Ας υποθέσουμε ότι η συνάντηση έγινε. Ποιες θα ήταν οι ερωτήσεις σας; Πώς είχατε σκεφτεί το σκηνικό; Πού θα καθόντουσαν;

Θα ήταν και οι τρεις εκεί καθισμένοι δίπλα μου, πάνω στη σκηνή και γύρω όλη η πλατεία γεμάτη νέους. Μόνο νέοι. Φοιτητές, 14χρονοι, πιτσιρίκια, να ρωτάνε ό,τι γουστάρουν. Εγώ στον καθένα θα έκανα μια ερώτηση άλλου είδους. 

Τον Βενιζέλο θα τον ρώταγα: Πού δοκιμάστηκες εσύ και είσαι καλύτερος από τον Παπανδρέου; Στην τηλεόραση; Στις απαντήσεις; Ναι, είσαι καλύτερος. Αλλά γιατί; Δόθηκαν εξετάσεις σε ένα κοινό, στο ίδιο μάθημα και πέτυχες;

Αυτή θα ήταν η ερώτηση. Δεν αρκεί να λες «είμαι πιο έξυπνος, είμαι καλύτερος», απόδειξέ το μας. Επειδή μιλάς καλύτερα τα ελληνικά από τον άλλο;

 Στον Παπανδρέου η ερώτηση θα ήταν:

 Πότε άκουσες για πρώτη φορά τη λέξη διαφθορά; Πότε ανακάλυψες ότι υπάρχει; Ποιοι κλέβουνε; Επί των ημερών της Ν.Δ. άκουσες τη λέξη «κλοπή του δημοσίου χρήματος» ή έτυχε ποτέ να την ξανακούσεις, στο παρελθόν; Πότε τέλος πάντων την άκουσες αυτή τη λέξη;

 Τον Σκανδαλίδη θα τον ρωτούσα για τη «γέφυρα».

 Οταν λες ότι «εγώ μπαίνω σαν γέφυρα ανάμεσά σας», πρέπει να μας πεις και τι θέλεις να ενώσεις. Τι είναι αυτό; Πώς ξαφνικά βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ με δύο ιδεολογίες και με έναν που θέλει να κάνει το γεφυροποιό;

 Εδώ υπάρχει πρόβλημα. Αμα λέμε ότι είμαστε τρεις υποψήφιοι πρέπει και οι τρεις να έχουμε μια συγκεκριμένη άποψη για το πού πρέπει να πάει το «σκάφος». Δεν λέμε ότι εγώ θέλω να ενώσω τους δύο…

 Τι φοβήθηκαν, λέτε; Εσάς ή το κοινό;

Νομίζω ότι φοβήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον κόσμο που είναι εκεί και δίνει το αίσθημα μιας αρένας. Και το γεγονός είναι ότι δεν ήθελαν να έρθουν και οι τρεις. Ο καθένας τους πουλά μια διαφορετική πραμάτεια.

 Ο Παπανδρέου δεν είχε να φοβηθεί τίποτα. Ο Παπανδρέου είναι πιο αγαπητός. Ο Παπανδρέου είναι κάτι σαν την καρέτα - καρέτα. Είδος προς επιβίωση. 

Είναι Παπανδρέου και ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι αν κλείσει την πόρτα στον Γιώργο θα κλείσει την πόρτα στο όνομα Παπανδρέου.

 Γι’ αυτό ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ προτιμά να επιβιώσει το κόμμα με απώλειες παρά να δει κάτι καινούργιο. Αυτό που κόστισε στον Βενιζέλο δεν είναι ότι είπε την πρώτη μέρα «θέλω να γίνω αρχηγός».

 Εχασε γιατί πήγε στο Ζάππειο. Εδώ μιλάμε περί Ζάππειου λάθους… Σήμερα είναι Κυριακή 11 Νοεμβρίου.

 Ποιος θα βγει; Τι πιστεύετε ότι θα γίνει στο ΠΑΣΟΚ;

Είναι βέβαιο ότι θα βγει ο Γιώργος Παπανδρέου. Αυτό δεν αλλάζει. Ο Παπανδρέου δεν πιστεύω ότι μπορεί να βάλει το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά μεγάλων αλλαγών. Οσο και αν τον στενοχωρώ. Δεν έχει αυτή τη δύναμη.

 Η 12η Νοεμβρίου είναι η μέρα της αφετηρίας των αλλαγών στο ΠΑΣΟΚ. Είναι το άνοιγμα της πόρτας προς τις μεγάλες αλλαγές. Αυτό που καταλαβαίνει ο κόσμος είναι ότι το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει την ταυτότητά του. 

Είναι ανέκδοτο να ισχυρίζεται ότι το αντελήφθη αυτό η ηγεσία μετά από μια ήττα και είναι και ανησυχητικό, γιατί δεν θα το καταλάβαινε μετά από μια νίκη. Οι άνθρωποι που χρειαζόμαστε μια ήττα για να αντιληφθούμε τα λάθη, σημαίνει ότι στη νίκη τα ξεχνάμε. Αρα ο Παπανδρέου ήταν έτοιμος να ξεχάσει τα πάντα με τη νίκη και αναγκάστηκε να τα θυμηθεί με την ήττα.

 Θα βγει ο Παπανδρέου.

Υπάρχει ένα κλίμα να κρατηθεί το κόμμα όρθιο, το σπίτι. Δεν τους νοιάζει αν θα νικήσουν τη Ν.Δ. Τους ενδιαφέρει να μη διαλυθούν, να επαναπροσδιορίσουν τις αξίες τους.

Το ΠΑΣΟΚ μετά το ‘89 ήταν ένα κόμμα που προσέφερε απλόχερα τη διαφθορά. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνέλθει. Θα κάνει πολλά χρόνια να συνέλθει.

Ο Ελληνας έχει μάθει σαν εμένα, που φτάνω στα 100 κιλά και πάω στο διαιτολόγο και τον κοιτάω στα μάτια να με σώσει. Μα ευθύνεται ο διαιτολόγος;

 Τι να κάνει όταν εγώ έτρωγα σαν γουρούνι πέντε χρόνια και θέλω σε ένα μήνα να τα χάσω; Μόνο οι πολιτικοί φταίνε; Εμείς δεν έχουμε ευθύνη;

Ποιο είναι το ελάττωμα του Ελληνα;

Είμαστε ψεύτες.

 Είμαστε οι μεγαλύτεροι ψεύτες που κυκλοφορούν στον κόσμο. Ψέματα παντού. Συνέχεια ψέματα. Ο Ελληνας δεν τολμάει να πει την αλήθεια στον εαυτό του.

Γιατί βολεύτηκε. Η γενιά του Πολυτεχνείου δεν συγχώρησε ποτέ στον εαυτό της ότι το όνειρό της ήτανε, τελικά, ένα πολύ καλό σπίτι στα βόρεια προάστια…

 Υπάρχει όμως και κυβέρνηση.

Τι πρέπει να κάνει ο Καραμανλής;

Στον Καραμανλή έχω εκτίμηση, όχι στη Νέα Δημοκρατία. Είναι ηθικός άνθρωπος ο Καραμανλής. Αλλά υπάρχει μια κυβέρνηση που είναι σε ακινησία.

 Και δεν νομίζω ότι ο Καραμανλής μπορεί να κινήσει πια όσο και να θέλει (και πιστεύω ότι το θέλει) αυτό το παχύδερμο το κράτος. Θέλει ριζική αλλαγή. Η κοινωνία απαιτεί νέους θεσμούς, διαφάνεια.

Να ξεμπλοκάρει το σύστημα.  «Η επανάσταση θα έρθει από τα SMS» Πάντα αναφέρεστε στη νεολαία και λέτε μάλιστα ότι την έχουν απαξιώσει.

Τι πρέπει να κάνουμε με τους νέους ανθρώπους;

Στους νέους κανείς δεν λέει την αλήθεια. Τέτοια απαξίωση στα νέα παιδιά δεν έχει υπάρξει ποτέ. Δεν αγαπούν τους νέους ανθρώπους και οι νέοι άνθρωποι μόνο καλό έχουν να προσφέρουν.

 Η νεολαία πρέπει να μπει μπροστά, γιατί τα πράγματα είναι οριακά. Αν δεν αφήσουμε τους νέους να δούμε τι έχουν να μας προτείνουν, δεν υπάρχει σωτηρία. Το ξέρετε ότι υπάρχουν φτωχοί άνθρωποι, που καλούν διάφορους φίλους, γυρνάνε οικογενειακές τσόντες και τις πωλούν πόρτα πόρτα για να ζήσουν; Δεν έχουν λεφτά και κάνουν τέτοια πράγματα.

Οταν η κοινωνία παρακμάζει οικονομικά, δύο δρόμοι υπάρχουν: η πορνεία και η διαφθορά. Τίποτε άλλο. Μόνο οι νέοι θα μας σώσουν. Είναι η ελπίδα μας και η δύναμή μας…

 Μιλάτε συχνά για την επανάσταση των SMS. Τι ακριβώς είναι αυτό;

Από έναν τρόπο αντίδρασης στα ΜΜΕ που είναι «κατειλημμένα», στους πολιτικούς που είναι άτολμοι, στα κόμματα που δεν έχουν βρει καινούργιους τρόπους επικοινωνίας με τον κόσμο, δημιουργήθηκε η γενιά που μιλάει με τα SMS. Αυτή που βρίσκει σιγά σιγά νέους κώδικες επικοινωνίας.

 Διαμορφώνεται μια κοινωνία με δικούς της κωδικούς, που θα μπει στα πράγματα.

Από πού νομίζεις θα ξεκινήσει η αλλαγή και η επανάσταση;

Η επανάσταση θα έρθει από τα SMS. Εκτός όμως από την απαξίωση, που λέτε για τη νεολαία, μήπως το κράτος φέρεται καλά στους ηλικιωμένους;Α, στην Ελλάδα ο Καιάδας με τα χρόνια μεταφέρθηκε σε άλλη ηλικία.

 Πρώτα τα πετάγανε μωρά, τώρα λένε «αν δεν τα καταφέρεις και δεν την κάνεις την κομπίνα, τότε κάτσε ηλίθιε με τη σύνταξη και ζήσε αν μπορείς».

Φτωχοί υπάρχουν παντού. Συνταξιούχοι επίσης. Με τίποτα δεν έχουν την εικόνα του Ελληνα συνταξιούχου.

 Καμιά φορά σκέφτομαι ακραία πράγματα: αντί να βγω στα 65 στη σύνταξη, μπορώ να πάρω μια προκαταβολή στα 18 μου χρόνια, για να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα, να πάω να σπουδάσω; Να έχω ένα οικονομικό εφαλτήριο, τη μισή σύνταξη στην αρχή της ζωής μου; Αυτή η χώρα δεν έχει και καλά πράγματα;

Υπάρχουν, αλλά ποιος τους καλεί να μιλήσουν; Από πού να το μάθεις; Τα κανάλια δεν τους προβάλλουν, οι εφημερίδες δεν τους γράφουν, η τηλεόραση ψάχνει πρόσωπα χωρίς σκέψη. Η σκέψη έχει πεθάνει στην τηλεόραση.

 Νομίζουμε ότι η χώρα αυτή δεν έχει λογοτέχνες, δεν έχει ποιητές, δεν έχει τραγουδιστές. Η άλλη μεγάλη ευθύνη της τηλεόρασης είναι ότι έβαλε την Ακροδεξιά στη Βουλή. Σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.

 Σήμερα πασχίζει ένα σύστημα προοδευτικών δημοσιογράφων - τους λυπάται η ψυχή μου, τους θλίβομαι τους καημένους - να γλείψει τον Αδωνη Γεωργιάδη. Τέτοια ξεφτίλα.

Ποτέ άλλοτε δημοσιογράφοι με μυαλό δεν παρέδωσαν το πνεύμα τους στην υπηρεσία τέτοιων σχεδίων.

 Κρίμα, καημένε μου… Να σας ρωτήσω και κάτι για το «Αλ Τσαντίρι».

 Φέτος υπάρχει μια ανεπανάληπτη επικοινωνία με τον κόσμο. Τι συνέβη;Από την αρχή ο κόσμος μού έδωσε παραπάνω από όσα είχα δικαίωμα να πάρω. Δεν θεωρώ ότι οι πολύ μεγάλες ακροαματικότητες είναι καλές.

Γίνεται πολλή κουβέντα και τα καίει τα πράγματα. Την εκπομπή την κρατήσανε οι άνθρωποι. Θέλω να φύγω και με κρατάει ο κόσμος. Και αν πέτυχε, είναι γιατί με καταλαβαίνει η γειτονιά, οι φίλοι μου, η μάνα μου.

Στη μεσαία τάξη απευθύνομαι. Από εκεί βγήκα και αυτό το χιούμορ έχω. Της μεσαίας τάξης. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτή τη σεζόν το «Αλ Τσαντίρι» τελειώνει. Υπάρχει και το θέατρο. Θα κλείσω την πόρτα της τηλεόρασης και θα αρχίσω τις πρόβες. Πώς θα το κάνω δεν ξέρω, αλλά θα το κάνω…    

 Ελεύθερος Τύπος         

Σχόλια
Προσθήκη νέουΑναζήτηση
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Copyright (C) 2007

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=770&Itemid=1

Τελευταία ανανέωση ( 28.11.07 )
 
< Προηγ.   Επόμ. >

Currently no polls available to vote
Currently no polls available to vote