Του Σάκη Σερέτη

Η σημερινή κυβέρνηση,μετά από τήν ψήφο εμπιστοσύνης πού
πρόσφατα απέσπασε,μπορεί να αισθάνεται σίγουρη και κατά κάποιο
τρόπο ασφαλής και φυσικά εχει κάθε δικαίωμα να ονειρεύεται την
επανεκλογή της,οποτε και αν προκυρηχθούν οι επόμενες εκλογές.
Κανένα μεγάλο θέμα,αλλά και ουτε κάποιοςκρυφός κίνδυνος φαίνεται
να παραμονεύει,που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία της Ν.Δ
πρός την σίγουρη επανεκλογή της.(Το λένε σχεδόν ολες οι
δημοσκοπήσεις)
Φυσικά αυτή η σιγουριά δεν πηγάζει απο το γεγονός, οτι η σημερινή
κυβέρνηση εχει να παρουσιάσει κάποιο σημαντικό εργο,διότι ακόμα
και σήμερα, δεν εχει καταφέρει να υλοποιήσει αρκετές απο τις
προεκλογικές της υποσχέσεις.

 Η σημαία της διαφάνειας που κυμάτιζε προεκλογικά αγέρωχη, φαίνεται
πως εχει καταχωνιαστεί σε κάποιο χρονοντούλαπο και η αξιοκρατία
που πολύ εξαγέλθηκε,αλλά λίγο εφαρμόσθηκε,δεν κατάφερε να
καταργήσει τις χρωματιστές διαχωριστικές γραμμές της κοινωνίας,
στέλνοντας παράλληλα τους αιώνιους νταβατζήδες στην
υποχρεωτική συνταξιοδότηση.
Οσον αφορά τον πόλεμο κατά της ακρίβειας,η κυβέρνηση εχασε την
μάχη της προστασίας του εισοδήματος των μισθωτών και των
συνταξιούχων,απο πολύ νωρίς.
Η  περιφεριακή ανάπτυξη κινείται σε επίπεδα πολύ χαμηλά,με
αποτέλεσμα να ερημώνουν τα χωριά και το αγροτικό επάγγελμα να
οδηγείται στην εξαφάνιση.
Ο τομέας της εξωτερικής πολιτικής,δεν εχει να επιδείξει οτι κατήγαγε
υπερήφανες νίκες,και η δυσαρέσκεια των πολιτών, αρκετές φορές
χτυπάει κόκκινο.
Παρόλα αυτά ομως, ο κόσμος εξακολουθεί να εμπιστεύεται αυτή την
κυβέρνηση και εχει φτάσει ακόμη και στο σημείο,να θέλει να
ανανεώσει την θητεία της για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Εδω μπορεί να διαπιστώνουμε και κάποια μαζοχιστική παράκρουση
που ισως χρειάζεται επιστημονική εξήγηση,καθόσον η λογική δηλώνει
υπερήφανα απούσα.
Ομως πρίν να φτάσουμε σε αυτό το σημείο,θα ηταν αρκετά
επικοδομητικό να ρίξουμε πλατιές ματιές στο στρατόπεδο της
Αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία παραδόξωςκαι συμπτωματικά,
εξακολουθεί να δείχνει ενωμένη, παρά την απώλεια του ιδεολογικού
στίγματος.
Ενα μεγάλο μωσαϊκό,αποτελούμενο απο παλαιο-παπανδρεϊκούς,
εκσυγχρονιστές ευκαιριολόγους,μετανοημένουςκαι αμετανόητους,
απεικονίζει το κόμμα που θέλει να μας πείσει οτι μπορεί να
κυβερνήσει την χώρα.
Αραχτός και λάϊτ τους παρακολουθεί ο Καραμανλής,στέλνοντας και το
μύνημα προς τους δικούς του οτι δέν μασσάει ,ενώ ταυτόχρονα
αναβάλει την λήψη αποφάσεων,που περιέχουν θανατηφόρες δόσεις
πολιτικού κόστους.
Οσον αφορά το αντίθετο ρεύμα (λέγε το Πασόκ), εκεί τα πράγματα
εχουν αλλάξει και θεωρία και πνεύμα και ο αρχηγός τους εχει αρχίσει να
μαθαίνει φακίρικα κόλπα μήπως και μπορέσει να αλλάξει τα νούμερα
των δημοσκοπήσεων,που δείχνουν να εχουν  πάρει την κατιούσα.
Τέτοια βλέπει  ο κυρίαρχος λαός και αναζητώντας επίμονα ελπίδα,
τόριξε στη φραπελιά,ακολουθώντας πιστά τον δρόμο που χάραξε η κ.
Δρούζα με την ανοχή μας βεβαίως-βεβαίως.

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=77&Itemid=34