Του Σάκη Σερέτη

Τελικά ο Ιανουάριος, τείνει να αποδειχτεί ο “μουρμούρης” μήνας της χρονιάς εκ μέρους όλων αυτών που υπερασπίζονται τα Ελληνικά γράμματα στην περιοχή μας, καθώς είναι πλέον διαπιστωμένο ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή, εκδηλώνονται οι διάφορες ομογενειακές ανησυχίες για την φθίνουσα πορεία της Ελληνόγλωσσης παιδείας στην Αμερική.

Δοθείσης λοιπόν της ευκαιρίας λόγω του εορτασμού των Τριών Ιεραρχών ,κάθε χρόνο διοργανώνονται και οι ανάλογες εορτές προς τιμήν των Ελληνικών Γραμμάτων, όπου στην διάρκεια τους, όλο και κάποιος θα βγει και θα μιλήσει για την αξία διατήρησης και προώθησης της Ελληνικής γλώσσας, ενώ παράλληλα, θα ακουστούν και τα γνωστά “τροπάρια” που αφορούν στην παθητική στάση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής στο συγκεκριμένο θέμα.

Ωστόσο, η ακολουθούμενη μέχρι τώρα “υπεράσπιση” της Ελληνόγλωσσης παιδείας, με μια σειρά διαλέξεων και καταγγελτικές κραυγές,δείχνει ότι δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και αν θέλουμε σαν ομογενείς να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και να συμμετέχουμε ενεργά στην λύση του, θα πρέπει ενώνοντας τις δυνάμεις μας, να χρηματοδοτήσουμε την διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας και να αναλάβουμε το κόστος παραμονής ικανών αποσπασμένων εκπαιδευτικών από την Ελλάδα, χωρίς να περιμένουμε βοήθεια από την γενέτειρα.

Γνωρίζοντας την ύπαρξη και λειτουργία αρκετών εθνικοτοπικών φορέων και συλλόγων στην ευρύτερη περιοχή, των οποίων οι δραστηριότητες περιορίζονται στην διοργάνωση ετήσιων χορών, όπου βραβεύονται οι κατά καιρούς οικονομικοί “αιμοδότες” και κάποιοι άλλοι διοικητικοί παράγοντες των οργανώσεων τους, θεωρώ ότι ο “γίγαντας” της ομογένειας βρίσκεται σε παρατεταμένη χειμερία νάρκη και ονειρεύεται τον από μηχανής θεό, ο οποίος θα φροντίσει μαγικά για την διατήρηση της Ελληνικής γλώσσας .

Δυστυχώς όμως, καλοί μάγοι δεν υπάρχουν στην εποχή μας και αν όντως επιθυμούμε διακαώς την διατήρηση και προώθηση της Ελληνικής γλώσσας, ήρθε η ώρα να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν, σε συλλογικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.

Εύχομαι δε η πρωτοβουλία σύγκλησης των Ομογενειακών δυνάμεων που ξεκίνησε με πρωτεργάτες την Δωδεκανησιακή Ομοσπονδία Αμερικής, την Χιακή Ομοσπονδία, την Μικτή εκπαιδευτική επιτροπή Κρητικών σωματείων, την Ιόνιο Πολιτιστική Ομοσπονδία, την Ομοσπονδία Κεφαλλήνων και Ιθακησίων “Ὁδησσεύς”, το Κέντρο Μακεδονικών σπουδών και τους συλλόγους Κεφαλληνιακή Αδελφότης, “Κέφαλος” και τον σύλλογο Ηπειρωτών “Αναγέννηση”, να υιοθετηθεί και από άλλους συλλόγους και Ομοσπονδίες και όλοι μαζί, να στρατευθούν στην προσπάθεια διατήρησης και προώθησης της Ελληνικής γλώσσας .

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=7612&Itemid=29