Επειτα από διεργασίες μηνών, οι Σοσιαλδημοκράτες όρισαν τον υποψήφιό τους που θα κονταροχτυπηθεί με τη «σιδηρά κυρία» του CDU. Ο μαχητικός Στάινμπρουκ αναμένεται να οδηγήσει τις δύο παρατάξεις σε σύγκρουση, καθώς ξεκαθαρίζει ότι δεν θα λειτουργήσει ως «νούμερο 2» σε έναν Μεγάλο Συνασπισμό

Ξαφνικά η προεκλογική περίοδος στη Γερμανία απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον. Επειτα από διεργασίες μηνών αλλά νωρίτερα από το αναμενόμενο, οι Σοσιαλδημοκράτες βρήκαν στο πρόσωπο του Πεερ Στάινμπρουκ τον υποψήφιο που θα κονταροχτυπηθεί τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο του 2013 με την Ανγκελα Μέρκελ για την Καγκελαρία.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η «Σιδηρά Κυρία» της Γερμανίας παραμένει πολύ δημοφιλής και ότι οι Γερμανοί θέλουν μεν μια αλλαγή προσώπων, αλλά πάντοτε με τη Μέρκελ στο τιμόνι.

Ο Στάινμπρουκ φρόντισε όμως να πολώσει το κλίμα από νωρίς, ανακοινώνοντας ότι δεν προτίθεται να τεθεί «υπό» της Καγκελαρίου στο πλαίσιο ενός Μεγάλου Συνασπισμού. Αρα ο προεκλογικός αγώνας θα είναι μέχρις εσχάτων, όλα ή τίποτα.


Για τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, η επιλογή του πρώην υπουργού Οικονομικών αντί του Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ ή του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ αποτελεί έναν σημαντικό «πονοκέφαλο». Το CDU ήλπιζε ότι θα έχει απέναντί του τον μετριοπαθέστερο Στάινμαγιερ, ο οποίος θα αποδεχόταν να λειτουργήσει ως το «νούμερο 2» σε έναν Μεγάλο Συνασπισμό και δεν έχει καταφέρει να «πλασαριστεί» ως αρκετά μαχητικός.

Ο Στάινμπρουκ, που έχει ανεβάσει αισθητά τους τόνους όλο το τελευταίο διάστημα, είναι το ακριβώς αντίθετο από τη Μέρκελ: παίρνει εύκολα φωτιά, είναι καλός και παθιασμένος ρήτορας και, πρωτίστως, θα οδηγήσει τις δύο παρατάξεις σε μετωπική σύγκρουση εξαιτίας της επιμονής του για μεταρρύθμιση των τραπεζών και χωρισμό των επενδυτικών από τις υπόλοιπες δραστηριότητες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, προκειμένου να μην πληρώνουν τον λογαριασμό οι φορολογούμενοι κάθε φορά που τράπεζες πέφτουν έξω στις επενδύσεις τους.

Επιπλέον, γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα οικονομικά θέματα, αφού θήτευσε ως υπουργός Οικονομικών στον Μεγάλο Συνασπισμό.

Ο Στάινμπρουκ αναμένεται ότι θα αλιεύσει ψήφους από τη δεξαμενή του κέντρου, αλλά και από τους πιο συντηρητικούς ψηφοφόρους, ενώ δεν έχει κανένα «ταμπού» σε ό,τι αφορά μια πιθανή κυβερνητική συνεργασία με τους Φιλελεύθερους, τους νυν εταίρους της Μέρκελ. Από την άλλη, έχει την απόλυτη στήριξη των υπόλοιπων μελών της περίφημης «τρόικας» του SPD, δηλαδή των Στάινμαγιερ και Γκάμπριελ, οι οποίοι θα αναλάβουν να αντλήσουν ψηφοφόρους από την αριστερή πλευρά του κέντρου.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που ενδέχεται να αντιμετωπίσει η υποψηφιότητα του Στάινμπρουκ είναι από την αριστερή πτέρυγα των ίδιων των Σοσιαλιστών, οι οποίοι δεν του συγχωρούν ότι ακόμη θεωρεί σωστή απόφαση την επιβολή της Ατζέντας 2010, με την οποία είχε γίνει η μεγάλη μεταρρύθμιση στη Γερμανία με την περικοπή επιδομάτων και την επιδείνωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Διαμεσολαβητικό ρόλο φαίνεται ότι θα διαδραματίσει ο Γκάμπριελ, ο οποίος -και ως αρχηγός του SPD- διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με την αριστερή πτέρυγα του κόμματος.

ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΞΠΕΡ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ
Υπέρμαχος της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη

Ο Πέερ Στάινμπρουκ είναι ένα πρόσωπο που έχει καταφέρει να διχάσει αρκετές φορές τους Γερμανούς Σοσιαλιστές, καθώς οι θέσεις που έχει υιοθετήσει κατά καιρούς σε οικονομικά θέματα είναι αρκετά συντηρητικές.

Γόνος ευκατάστατης αστικής οικογένειας, ο Στάινμπρουκ ήταν κακός μαθητής στο σχολείο και μάλιστα χρειάστηκε να επαναλάβει δύο τάξεις για να πάρει το απολυτήριό του. Ωστόσο, αργότερα κατάφερε να σπουδάσει και να θεωρείται «εξπέρ» σε οικονομικά ζητήματα. Θήτευσε ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού υπό την Ανγκελα Μέρκελ και μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2008 ήταν πεπεισμένος ότι το γερμανικό τραπεζικό σύστημα παραμένει σταθερό, οπότε δεν χρήζει διάσωσης.

Αργότερα, με την υπόθεση της Hypo RealEstate αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί, αναθέτοντας τη διάσωση της τράπεζας στον τότε γραμματέα του, Γιεργκ Ασμουσεν, σημερινό στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ακολούθησαν και άλλες οικονομικές «ενέσεις» προς χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κατ' εντολήν του Στάινμπρουκ, ο οποίος βραβεύτηκε από τον γερμανικό Τύπο για τους χειρισμούς του.

Μετά την ήττα των Σοσιαλδημοκρατών το 2009, ο Στάινμπρουκ συγκρούστηκε με τον αρχηγό του SPD, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος ήθελε να κάνει στροφή στο προφίλ του κόμματος καταδικάζοντας την «Ατζέντα 2010» του Γκέρχαρντ Σρέντερ. Δεν έχει διστάσει να μιλήσει σκληρά τόσο στους αντιπάλους του όσο και στους κομματικούς του συντρόφους. Παροιμιώδης, δε, έχει μείνει ο χαρακτηρισμός των Ελβετών, που δεν συνεργάζονται για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, ως «Ινδιάνων» και των Αρχών που θέλουν να κυνηγήσουν τους φορολογικούς παραδείσους ως «ιππικό».

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών έχει ταχθεί υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ενώ έχει προειδοποιήσει για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης της Ευρωζώνης, σε περίπτωση αποτυχίας του ελληνικού προγράμματος διάσωσης.

ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
«Το SPD αποφάσισε να πολεμήσει»

Οι αντιδράσεις στην υποψηφιότητα Στάινμπρουκ ήταν ανάμεικτες. Οι Χριστιανοδημοκράτες, διά στόματος του Μίκαελ Γκρος-Μπρέμερ, του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου τους, προσπάθησαν να υποβαθμίσουν την επιλογή. «Ο Γκάμπριελ δεν μπορεί, ο Στάινμαγιερ δεν θέλει, περίσσευε μόνο ένας», έγραψε ο Μπρέμερ στο Twitter. Η Ανγκελα Μέρκελ απέφυγε να τοποθετηθεί, ρίχνοντας όμως την... μπηχτή ότι η συνεργασία τους στο πλαίσιο του Μεγάλου Συνασπισμού ήταν «πολύ στενή».

Οι Πράσινοι δέχτηκαν με ικανοποίηση την υποψηφιότητα. Η επικεφαλής Κλαούντια Ροτ σχολίασε ότι η επιλογή Στάινμπρουκ δείχνει ότι «το SPD αποφάσισε να διεξαγάγει πραγματικό προεκλογικό αγώνα», προσθέτοντας ότι ελπίζει πως θα καταφέρει να συσπειρώσει όλους τους Σοσιαλδημοκράτες.

«Συνομιλητής»
Ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του FDP, Βόλφγκανγκ Κούμπικι, που σημειωτέον είναι προσωπικός φίλος του Στάινμπρουκ, βλέπει στο πρόσωπο του υποψηφίου έναν «καλό συνομιλητή για το FDP», ενώ σχολίασε ότι αποδεικνύεται πως το SPD «θέλει σοβαρά να αναδειχθεί πρώτο κόμμα».

Δεν ήταν όμως όλοι οι Φιλελεύθεροι τόσο ενθουσιώδεις με τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα. Ορισμένοι φρόντισαν να τονίσουν ότι ο Στάινμπρουκ έχει αντίθετες απόψεις στα οικονομικά με το ίδιο του το κόμμα. Οσο για την Αριστερά, ο Στάινμπρουκ είναι η «απόδειξη ότι το SPD δεν διδάχθηκε τίποτα από την ήττα του το 2009».

ethnos

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=7363&Itemid=36