«Τα πάντα με τον Τσάβες, χωρίς τον Τσάβες τίποτα». Το αγαπημένο σύνθημα των οπαδών του προέδρου της Βενεζουέλας έγινε επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε αυτό το διάστημα της απουσίας του.

Ο Τσάβες βέβαια, δεν είναι πια απών. Επέστρεψε αιφνιδιαστικά στη Βενεζουέλα για να δώσει, έστω και φευγαλέα, το παρών στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια της ανεξαρτησίας και, κυρίως, το μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι αυτός κρατά πάντα τα ηνία. Δεν είναι όμως και 100% παρών. Παραδέχθηκε ότι πάσχει από καρκίνο, χωρίς όμως να δώσει λεπτομέρειες για τη σοβαρότητα και την εξέλιξη της κατάστασής του. Στις δημόσιες εμφανίσεις του ήταν φανερά καταβεβλημένος. «Ας μην πιστέψει κανείς ότι κερδίσαμε τη μάχη», δήλωσε αναφερόμενος στην κατάστασή του. «Αρχίσαμε όμως να ανηφορίζουμε την πλαγιά».

Επομένως, παρά την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη, παραμένουν τα ερωτήματα και τα σενάρια που ανέκυψαν κατά την περίοδο της σιωπής, όσο ήταν εξαφανισμένος στην Κούβα: ποιες εξελίξεις θα δρομολογηθούν στη Βενεζουέλα σε περίπτωση που ο Ούγο Τσάβες νικηθεί από την ασθένεια ή που τα προβλήματα της υγείας του δεν του επιτρέψουν να διεκδικήσει και άλλη θητεία τον Δεκέμβριο του 2012; Πώς θα αντιδράσουν οι ψηφοφόροι απέναντι σε έναν άρρωστο υποψήφιο πρόεδρο; Μπορεί να υπάρξει «τσαβισμός» χωρίς τον Τσάβες;

«Ηταν καιρός να γυρίσει ο Τσάβες, γιατί το κενό εξουσίας είχε αρχίσει να γίνεται επικίνδυνο» εξομολογείται στη γαλλική εφημερίδα «Le Monde» στέλεχος του κυβερνώντος Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας (Partido Socialista Unido de Venezuela/ PSUV), που όμως προτιμά να κρατήσει την ανωνυμία του. «Αφ' ενός, η δεξιά που υποστήριξε το πραξικόπημα του 2002 δεν έχει εκλείψει. Αφ' ετέρου, υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να αρχίσει η φαγωμάρα μεταξύ των ανθρώπων του προέδρου».

Η απουσία του Ούγο Τσάβες έβγαλε στην επιφάνεια και ορισμένα πρόσωπα τα οποία, σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις, θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τον ρόλο του διαδόχου. Ο πρώτος είναι ο 42χρονος Ελίας Χάουα, ο αντιπρόεδρος της χώρας, ο οποίος, σύμφωνα με το Σύνταγμα, είναι αυτός που αναλαμβάνει χρέη προέδρου σε περίπτωση θανάτου ή μακροχρόνιας απουσίας του Τσάβες.

Ενας άλλος είναι ο υπουργός Εξωτερικών Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος επισκεπτόταν συχνά τον πρόεδρο στην Κούβα. Ο βουλευτής Ντιοσντάδο Καμπέγιο, παλιός σύντροφος και συγκρατούμενος του Τσάβες από την απόπειρα πραξικοπήματος κατά του τότε προέδρου Κάρλος Αντρές Πέρες το 1992, αποτελεί μια άλλη σοβαρή υποψηφιότητα. Το ίδιο και ο Αδάν Τσάβες, ο μεγάλος αδερφός και πολιτικός μέντορας του προέδρου, ο οποίος είναι σήμερα κυβερνήτης στο κρατίδιο Μπαρίνας από όπου κατάγεται η οικογένεια. Ορισμένοι, τέλος, δεν αποκλείουν ακόμα και τη Μαρία Γκαμπριέλα Τσάβες, την πρωτότοκη κόρη, η οποία εκτελεί και χρέη πρώτης κυρίας.

Το πρόβλημα, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, είναι ότι κανένα από αυτά τα πρόσωπα δεν φαίνεται -ακόμα, τουλάχιστον- να μπορεί να παραβγεί στον πληθωρικότατο και χαρισματικό Τσάβες και να διαδραματίσει ενωτικό ρόλο σε ένα κίνημα που είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό προσωποκεντρικό.

Πριν ακόμα από την ασθένεια του προέδρου, προβλεπόταν ότι οι επόμενες προεδρικές εκλογές δεν θα ήταν απλός περίπατος για την κυβέρνηση. Μολονότι ο Τσάβες παραμένει δημοφιλής, βρίσκεται ήδη 12 χρόνια στην εξουσία, πράγμα που από μόνο του συνεπάγεται μια φυσική φθορά. Παρά την αδιαμφισβήτητη πρόοδο στην καταπολέμηση της φτώχειας και το μεγάλο αριθμό κοινωνικών προγραμμάτων, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα πληθωρισμού, εγκληματικότητας, στεγαστικό και ενεργειακό, το οποίο από πέρυσι συνοδεύεται από εκτεταμένες διακοπές ρεύματος σε διάφορα σημεία της χώρας, ζητήματα που η κυβέρνηση δεν έχει κατορθώσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Οι διαρροές, όπως φοβούνται από το κυβερνητικό στρατόπεδο, θα είναι αναπόφευκτες. Μπορεί να είναι όμως τόσο σοβαρές, ώστε να τους στοιχίσουν και τη νίκη;

Οχι τόσο εύκολα. Η αντιπολίτευση αποτελεί ένα πολυσυλλεκτικό, αν όχι κατακερματισμένο μόρφωμα, το οποίο πρέπει να εμφανίσει τον δικό του υποψήφιο μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012. Κατά την ασθένεια του Τσάβες τήρησε μια αρκετά αξιοπρεπή στάση. Ενώ όμως προσδοκούσε να επωφεληθεί από την απουσία του, κατακεραυνώνοντας την κυβέρνηση και το προσωποκεντρικό σύστημα γύρω από το οποίο περιστρέφεται, η επιστροφή του στη Βενεζουέλα έρχεται ως ψυχρολουσία. Κι όμως, όπως εικάζεται, η επάνοδος του Τσάβες μπορεί να αποβεί ευεργετική και για την αντιπολίτευση. Ακριβώς λόγω του ότι είναι πολυδιασπασμένη, έχει ανάγκη από ένα ισχυρό «εχθρό» προκειμένου να πετύχει τη συσπείρωσή της και ποιος καλύτερος από τον Τσάβες. Από την άλλη, βέβαια, το να επιτεθεί σκληρά σε έναν καρκινοπαθή, ίσως να μη λειτουργήσει υπέρ της.

Οσο παράδοξο κι αν ακούγεται, ο Ούγο Τσάβες μοιάζει να είναι το πρόσωπο που δίνει νόημα στη ζωή τόσο των φίλων όσο και των εχθρών του. Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει ανοιχτό: τα πάντα με τον Τσάβες. Χωρίς τον Τσάβες, τι;

*Το 2002, όταν έγινε το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Ούγο Τσάβες, πολλοί τον είχαν ξεγραμμένο. Αυτός όμως επέστρεψε θριαμβευτής. Τώρα, μόλις ανακοίνωσε ότι πάσχει από καρκίνο, κάποιοι άρχισαν να μετράνε μέρες. Εκείνος όμως τους διέψευσε και γύρισε πίσω. «Είναι μεγάλος σόουμαν», είπαν οι κακές γλώσσες. Και αν είναι, απλώς, «σιδερένιος»;

enet

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=6582&Itemid=36