Το χθεσινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» υπό τον τίτλο «Ο φίλος Αθεμπίγιο έδιωξε το Κατάρ» είναι ένα εφιαλτικό δημοσίευμα, διότι, εμμέσως πλην σαφώς, παρουσιάζει τον Ελληνα πρωθυπουργό αφ’ ενός να μετέχει συνωμοσιών εις βάρος των συμφερόντων του Δημοσίου και αφ’ ετέρου να ανέχεται τον εξευτελισμό της χώρας.

Το δημοσίευμα δεν αφορούσε ούτε τον κ. Χ. Παμπούκη, ούτε συλλογικά την κυβέρνηση, ούτε αορίστως κάποιους συμβούλους ή συνεργάτες του κ. Γ. Παπανδρέου. Αφορούσε προσωπικά και κατ’ ευθείαν τον ίδιο τον πρωθυπουργό, διότι έθετε και θέτει υπό δεινή αμφισβήτηση τις επιλογές του, τις «φιλίες» του, τις προθέσεις του και το ίδιο το ήθος του.

Μπροστά στις αποκαλύψεις του δημοσιεύματος, η κυβέρνηση δεν ήταν δυνατό να σιγήσει. Αντί, όμως, να εκδοθεί σχετική ανακοίνωση από το Μέγαρο Μαξίμου, δηλαδή από το Γραφείο του Πρωθυπουργού, ανέθεσαν στον κ. Χ. Παμπούκη να απαντήσει στο δημοσίευμα.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του, όμως, υπήρξε ήκιστα πειστικός. Κάτι χειρότερο: Μετά τις εξηγήσεις του επί του δημοσιεύματος, η υπόθεση έγινε πιο σκοτεινή και πιο ενοχλητική, διότι τα ερωτήματα που προκάλεσε αρχικά, και παραμένουν και γίνονται βασανιστικότερα.

Πρώτο: Πώς συμβαίνει ο ανιδιοτελής Ισπανός «φίλος» που αναλαμβάνει να εκπονήσει τη μελέτη για το Ελληνικό με απ’ ευθείας ανάθεση να μετέχει και σε εταιρεία ειδικευμένη στις αποκρατικοποιήσεις; Είναι συμπτωματικό ή σχεδιασμένο;

Δεύτερο: Γιατί υπαναχώρησαν και υποχώρησαν οργισμένοι οι επενδυτές του Κατάρ, αν όντως δεν είχαν ασκηθεί πιέσεις από το Βερολίνο μέσω των Βρυξελλών να μην προχωρήσει η επένδυση;

Τρίτο: Πώς είναι δυνατό και νοητό ο λεπτολόγος κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος κόπτεται για την αξιοπιστία του διεθνώς, να τ θέτει εν αμφιβόλω επιμένοντας σε απ’ ευθείας ανάθεση, χωρίς διαγωνισμό, – ενώ γνωρίζει ότι αυτό θα ενοχλήσει (και δικαίως) εκείνους που αμφισβητούν την αξιοπιστία της Ελλάδας;

Τέταρτο: Γιατί να μην είναι αλήθεια όλα όσα διοχετεύονται (με αφορμή το Ελληνικό και την αποχώρηση του Κατάρ), ότι, δηλαδή, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ιδιότυπη «Οικονομική Γιάλτα», στα πλαίσια της οποίας οι Γερμανοί επιθυμούν να έχουν τον πρώτο λόγο αναφορικά με την εκμετάλλευση ή την εκποίηση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας;

Πέμπτο: Μετά τη 18μηνη καταστροφική και επονείδιστη διακυβέρνηση, όταν, τώρα, ο κ. Γ. Παπανδρέου μένει και ηθικά ανοικτός στο σημαντικότερο εθνικό θέμα (δημόσιο χρέος και αποκρατικοποιήσεις), πώς είναι δυνατό να παραμένει ακόμη πρωθυπουργός;

Πώς είναι δυνατό να κρατά τις τύχες της χώρας στα χέρια του ένας άνθρωπος ο οποίος πίσω από τις πλάτες του ελληνικού Λαού και πίσω από τις πλάτες των «κουτόφραγκων» εταίρων του προσπαθεί να στήσει «δυναστείες» – υποσκάπτοντας έτσι και τα ύστατα υπολείμματα αξιοπιστίας της Ελλάδας;

Υ.Γ.: Θα ήταν τραγωδία για τον τόπο αν και αυτή τη φορά ο πρόεδρος της Ν.Δ. δεν συνειδητοποιούσε τι συμβαίνει με το δημόσιο χρέος και με τη διαχείρισή του, – για την οποία δεν αξιώνει να τεθεί υπό άμεσο κοινοβουλευτικό και δικαστικό έλεγχο…

Στήνονται δυναστείες, κ. Σαμαρά!

Αδέσμευτος τύπος

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=6420&Itemid=33