Δύο χρόνια μετά την ήττα τους στις προεδρικές εκλογές κατά τις οποίες εκτός από τον Λευκό Οίκο έχασαν και 21 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων, οι Ρεπουμπλικανοί εμφανίζονται να έχουν «καβαλήσει» το κύμα δυσαρέσκειας που εκφράζουν οι αμερικανοί ψηφοφόροι μέσα από τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις.

Η διαφαινόμενη συντριβή των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές της 2ας Νοεμβρίου -που τροφοδοτείται από την κακή κατάσταση της οικονομίας και την «αριστερόστροφη» πολιτική τους- θα τους επιτρέψει να ελέγξουν το Κογκρέσο «φρενάροντας» παράλληλα την ατζέντα του Μπαράκ Ομπάμα.

Εκτός από μια δύσκολη πολιτική και οικονομική συγκυρία, οι Δημοκρατικοί έχουν να αντιμετωπίσουν και την προϊστορία τους. Το κόμμα τους από το 1946 έχει χάσει 10 από τις 12 ενδιάμεσες εκλογικές αναμετρήσεις. Το 1994, οι Ρεπουμπλικανοί, ύστερα από 40 ολόκληρα χρόνια, κατάφεραν να κερδίσουν την πλειοψηφία το Κογκρέσο έχοντας ως αιχμή του δόρατος, και τότε, την αντίθεσή τους στην -αποτυχημένη- προσπάθεια του προέδρου Μπιλ Κλίντον να περάσει το νομοσχέδιο για την υγεία. Οι φετινές εκλογές θυμίζουν έντονα την τότε ιστορική επέλασή τους.

Οι Ρεπουμπλικανοί χρειάζεται να κερδίσουν 39 επιπλέον έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων για να κατακτήσουν την πλειοψηφία. Σύμφωνα με το έγκυρο Cook Political Report, συνολικά 69 έδρες των Δημοκρατικών είναι στην κόψη του ξυραφιού ή προβλέπεται ότι θα τις κερδίσουν οι Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι. Για τον έλεγχο της Γερουσίας, οι πιθανότητες είναι πιο περιορισμένες, αλλά οι μάχες σε Καλιφόρνια, Κολοράντο, Ιλινόις, Νεβάδα, Πενσιλβάνια, Ουάσιγκτον και Δυτική Βιρτζίνια είναι εξαιρετικά αμφίρροπες.

Η δυσαρέσκεια για τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα, οι μεταρρυθμίσεις στην υγεία και η υψηλή ανεργία (9,6%) έχουν μειώσει κατακόρυφα το ποσοστό αποδοχής του Μπαράκ Ομπάμα (κυμαίνεται μεταξύ 43-45%) και έχουν κάνει ευάλωτους τους Δημοκρατικούς υποψήφιους. Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα κρίνει μόνο το μέλλον της ατζέντας του αμερικανού προέδρου - τη μεταναστευτική πολιτική και το νομοσχέδιο για την ενεργεια- αλλά θα προσδιορίσει και τους τόνους της πολιτικής του μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2012.

Οι δημοσκοπήσεις

Οι Ρεπουμπλικανοί, σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις, κρατούν σταθερό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου (από 47-50% έναντι 42-44% των Δημοκρατικών), ενώ το ποσοστό των αναποφάσιστων κυμαίνεται στο 11% των ψηφοφόρων. Τη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος και την έκταση της ήττας των Δημοκρατικών θα κρίνει εν πολλοίς το μέγεθος της συμμετοχής των γυναικών και των μαύρων ψηφοφόρων. Το 2008, η αθρόα προσέλευση των Αφροαμερικανών ήταν καταλυτικός παράγοντας νίκης για την επικράτηση του Μπαράκ Ομπάμα. Οι δημοσκόποι εκτιμούν ότι αν δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην προσέλευση των Αφροαμερικανών και των λευκών, τότε οι Δημοκρατικοί ίσως καταφέρουν να περιορίσουν τις απώλειές τους.

Ομως η προδιαγραφόμενη ήττα για τους Δημοκρατικούς έχει και γεωγραφικά χαρακτηριστικά -κυρίως στις νότιες Πολιτείες- με ευρύτατες συνέπειες για τη σύνθεση των ψηφοφόρων του κόμματος. Από τη Βιρτζίνια μέχρι τη νότια Καρολίνα και το Τέξας περισσότερες από 20 έδρες των Δημοκρατικών κινδυνεύουν να περάσουν στους Ρεπουμπλικανούς. Αν κάτι τέτοιο τελικά συμβεί, οι Δημοκρατικοί θα ελπίζουν μόνο στις αστικές περιοχές και σε περιοχές όπου κυριαρχούν οι μαύροι. Η σταδιακή αυτή αλλαγή συντελείται από την εποχή της ψήφισης της νομοθεσίας για τα πολιτικά δικαιώματα του 1964, όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον, είχε προβλέψει ότι οι Δημοκρατικοί θα δουν τον αριθμό των λευκών ψηφοφόρων τους να μειώνεται, γεγονός που θα κόστιζε στο Δημοκρατικό Κόμμα.

Η συνταξιοδότηση αρκετών επιφανών στελεχών των Δημοκρατικών έχει ως συνέπεια το κόμμα να δίνει μεγάλη μάχη για 4 έδρες στο Αρκανσο και στο Τενεσί, τις οποίες ήλεγχε για περισσότερο από έναν αιώνα. Αυτές οι έδρες μαζί με τις άλλες στην Αλαμπάμα, την Τζόρτζια, το Μισισιπί και τη βόρεια Καρολίνα είναι κρίσιμες για τη στρατηγική των Ρεπουμπλικανών προκειμένου να κερδίσουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Πρώτη φορά, οι Ρεπουμπλικανοί φέρονται ως οι επικρατέστεροι για να καταλάβουν περισσότερες έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία στις νότιες Πολιτείες. «Αυτή δεν είναι καλή προοπτική για τους Δημοκρατικούς» είπε στη «Νιου Γιορκ Τάιμς», ο Γκλεν Μπράουντερ, πρώην γερουσιαστής τους στην Αλαμπάμα. «Αυτή πρέπει να 'ναι στιγμή περισυλλογής. Οταν χάνεις τον Νότο των ΗΠΑ, τότε οι πολιτικές θέσεις φαίνεται ότι τείνουν πολύ προς τα αριστερά».
enet

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5823&Itemid=36