Στα δύο χωρίστηκε η κυβέρνηση για τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσει η αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος και τώρα αναζητά τον τρίτο δρόμο για να μην πέσει στο κενό η όλη προσπάθεια.

Υπέρ της Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, που θα αξιολογήσει την πρόταση του Μ. Σάλλα και όποιων άλλων προσέλθουν, είναι ο Γ. Παπακωνσταντίνου και ο Χ. Παμπούκης. Επιφυλακτικοί είναι η Λ. Κατσέλη, η Μ. Ξενογιαννακοπούλου, η Κ. Μπατζελή και όλοι σχεδόν οι βουλευτές από αγροτικές περιοχές.

Ερωτηματικό ακόμη υπάρχει για την τελική θέση που θα πάρουν στελέχη, όπως ο Θ. Πάγκαλος, ο Δ. Ρέππας, ο Χρ. Παπουτσής κ.ά., οι οποίοι για την ώρα δηλώνουν πως αναμένουν περισσότερα στοιχεία. Οι πρώτοι είναι υπέρ της αναδιάρθρωσης μέσω πώλησης κρατικών συμμετοχών. Οι δεύτεροι θυμίζουν την προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ για δημόσιο πυλώνα. Μεταξύ των δύο στρατοπέδων έχει αναπτυχθεί μια τρίτη συμβιβαστική πρόταση.

Οσοι κινούνται σε αυτό το μήκος κύματος θεωρούν ότι δημόσιος πυλώνας υπάρχει και είναι η Εθνική, και ότι από εκεί και πέρα θα πρέπει να αφεθούν οι διοικήσεις δημόσιων και ιδιωτικών τραπεζών «να κάνουν παιχνίδι».

Τι υποστηρίζουν
Υποστηρίζουν πως η πρόταση που θέλει την Αγροτική να συμμαχεί με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την Τράπεζα Αττικής και το Παρακαταθηκών και Δανείων «δεν είναι βιώσιμη». Και ότι σε κάθε περίπτωση δεν λύνει κανένα από τα προβλήματα της ελληνικής τραπεζικής αγοράς.

Επίσης, δεν θεωρούν λύση και «την πώληση ΤΤ και ΑΤΕ για 700 εκ. ευρώ». Επιδιώκουν ή την αύξηση του τιμήματος μέσω δημόσιου διαγωνισμού, κάτι που θέλει και το υπουργείο Οικονομικών, ή την παροχή χρόνου διαπραγματεύσεων σε όλες τις τράπεζες. Για να διαλέξουν οι ίδιες με ποιους θα πάνε για να ξεπεράσουν την κρίση και να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες ανάγκες του ανταγωνισμού.

Ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του. Εχει πει κατ’ επανάληψη πως απαιτείται να συνδυαστούν το δημόσιο συμφέρον με τη βιωσιμότητα του συστήματος και την εξυπηρέτηση του πολίτη. Αυτό σημαίνει πως ισχύει η δέσμευση για δημόσιο πυλώνα και ότι επείγει να τύχουν ανταπόκρισης οι παραινέσεις του πρωθυπουργού για συμμαχίες και ανακατατάξεις στον τραπεζικό τομέα.

Γιατί ξέρει πως δεν μπορεί να πετύχει τα αναπτυξιακά αποτελέσματα που επιθυμεί χωρίς οι τράπεζες να έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν τις καταναλωτικές, στεγαστικές και επενδυτικές ανάγκες ατόμων και επιχειρήσεων. Δεδομένου ότι και τα περισσότερα ΣΔΙΤ έχουν στο σχήμα τράπεζες, το θέμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία για να προχωρήσουν τα μεγάλα έργα της επόμενης γενιάς.

Σχεδιασμός
Επειτα από δέκα μήνες στην εξουσία και αφού πήρε τα περιοριστικά και φορολογικά μέτρα που θεώρησε αναγκαία, ο Γ. Παπανδρέου έχει αποφασίσει να περάσει στην υλοποίηση της προεκλογικής του δέσμευσης για αναθέρμανση της οικονομίας. Και για αυτό πρώτη προϋπόθεση είναι ένα τραπεζικό σύστημα που θα έχει λεφτά και υπό έλεγχο τις επισφάλειές του. Μόνο που το εγχείρημα δεν είναι απλό. Απαιτεί ολοκληρωμένο σχέδιο και προγραμματισμό των επόμενων βημάτων. Αλλιώς το θέμα μπορεί να διολισθήσει από την οικονομική στην πολιτική σφαίρα και να συντριβεί στις συμπληγάδες πέτρες των εσωκομματικών και κομματικών αντιπαραθέσεων. Οπως λένε και στο Μέγαρο Μαξίμου, «τόσο τα συμφέροντα όσο και το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλα και απαιτούν από όλους τους παίχτες ωριμότητα και διορατικότητα».

ethnos

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5421&Itemid=33