«Μετά από σχεδόν 100 χρόνια συνομιλιών και ματαιώσεων, μετά από δεκαετίες προσπαθειών, και μετά από ένα χρόνο συνεχούς αγώνα και διαλόγου, το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσε, επιτέλους, ότι οι εργάτες και οι οικογένειες και οι μικρές επιχειρήσεις της χώρας μας έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν ότι εδώ, σ’ αυτή τη χώρα, ούτε οι αρρώστιες, ούτε τα ατυχήματα μπορούν να απειλήσουν τα όνειρα για τα οποία δούλεψαν για ολόκληρη τη ζωή τους.

Σε μια περίοδο που οι ειδήμονες θεωρούσαν ότι δεν είναι πλέον δυνατό, ξεπεράσαμε το βάρος των μικροπολιτικών. Αντιδράσαμε ενάντια στην υπερβολική επιρροή των ειδικών συμφερόντων. Δεν παραδοθήκαμε στη δυσπιστία ή στον κυνισμό ή στον φόβο. Αντίθετα, αποδείξαμε ότι είμαστε ένας λαός που μπορεί ακόμη να πραγματοποιήσει μεγάλα έργα και να αντιμετωπίσει τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Αποδείξαμε ότι αυτή η κυβέρνηση – μια κυβέρνηση από τον λαό και για τον λαό – εργάζεται για το καλό του λαού.

Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του Κογκρέσου που όρθωσαν το ανάστημά τους, με κουράγιο και πίστη, έτσι ώστε η μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας να αποτελέσει πραγματικότητα. Γνωρίζω ότι για πολλούς δεν ήταν εύκολη απόφαση. Ήταν, ωστόσο, η ορθή απόφαση.

Η ψήφος αυτή ανταποκρίνεται στα όνειρα των πολλών που πάλεψαν για τη μεταρρύθμιση. Κάθε Αμερικάνος πολίτης ο οποίος, χωρίς να περιμένει αναγνώριση, βρήκε το χρόνο να γράψει μια επιστολή ελπίζοντας ότι θα εισακουστεί, ας μάθει ότι εισακούστηκε. Όσοι χτύπησαν πόρτες και έκαναν τηλεφωνήματα, όσοι οργάνωσαν και κινητοποίησαν κόσμο, στηριζόμενοι στην πεποίθηση ότι η αλλαγή σ’ αυτή τη χώρα δεν έρχεται από την κορυφή προς τα κάτω, αλλά από τα κάτω προς την κορυφή, θα πρέπει να μάθουν ότι η πεποίθηση τους ήταν σωστή: η στιγμή αυτή δεν θα ήταν δυνατή χωρίς αυτούς.

Το σημαντικότερο: η ψήφος αυτή απαντά στις προσευχές κάθε Αμερικάνου που έτρεφε την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει σε ένα σύστημα υγείας που λειτουργεί προς όφελος των ασφαλιστικών εταιρειών, και όχι για τον απλό κόσμο. Για τους περισσότερους Αμερικάνους, η συζήτηση αυτή δεν αφορούσε αφηρημένες ιδέες, ή την αντιπαλότητα μεταξύ αριστεράς και δεξιάς, ρεπουμπλικάνων και δημοκρατικών· αντίθετα, πάντοτε αφορούσε κάτι πολύ πιο προσωπικό. Αφορά τον κάθε Αμερικάνο που έλαβε μια επιστολή που τον ενημέρωνε ότι τα ασφάλιστρα είχαν αυξηθεί, και πάλι, σε μια ήδη δύσκολη περίοδο. Αφορούσε κάθε γονέα που απελπίστηκε από τις συνεχόμενες αρνητικές απαντήσεις που λάμβανε στην προσπάθεια να ασφαλίσει το παιδί του που υποφέρει από κάποια χρόνια πάθηση. Αφορά κάθε μικροεπιχειρηματία που έπρεπε να διαλέξει μεταξύ της ασφάλισης των υπαλλήλων του ή της συνέχισης της λειτουργίας της επιχείρησής του. Αυτοί είναι ο λόγος για τον οποίο αφιερώσαμε τόσες προσπάθειες στο σκοπό αυτό.

Η ψήφος αυτή δεν είναι νίκη κανενός κόμματος· είναι νίκη των ατόμων που μόλις ανέφερα. Είναι νίκη του αμερικανικού λαού. Είναι νίκη της κοινής λογικής.

Είναι αυτονόητο ότι η ψήφος αυτή θα προκαλέσει μια πλημμύρα αυτόματων αναλύσεων. Θα υπάρξουν κατάλογοι ηττημένων και νικητών στην Ουάσιγκτον, προβλέψεις για τη σημασία που θα έχει αυτή η ψήφος για το Δημοκρατικό και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, για τη δημοτικότητά και την διακυβέρνησή μου. Ωστόσο, όταν θα έχει ξεχαστεί η συζήτηση και οι σχετικές προβλέψεις, και όταν η σκόνη καταλαγιάσει, αυτό που θα παραμείνει δεν θα είναι το δημόσιο σύστημα που κάποιοι φοβούνται, ή το κατεστημένο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ασφαλιστικών εταιριών, αλλά ένα σύστημα υγείας που περιλαμβάνει ιδέες και από τις δύο παρατάξεις – ένα σύστημα που λειτουργεί καλύτερα για τον αμερικανικό λαό.

Αν κάποιος έχει ήδη ασφάλιση, η μεταρρύθμιση αυτή του παρέχει περισσότερο έλεγχο μέσω της χαλιναγώγησης των χειρότερων υπερβολών και καταχρήσεων του συστήματος. Αυτό διασφαλίζεται με την εφαρμογή αυστηρότατων μέτρων για την προστασία του καταναλωτή, έτσι ώστε να παρέχονται στον καθένα υπηρεσίες ανάλογες με το τι καταβάλλει.

Σε όσους δεν έχουν ασφάλιση, η μεταρρύθμιση αυτή τους δίνει μια ευκαιρία για επιλογή μεταξύ ανταγωνιζόμενων φορέων, παρέχοντάς τους έτσι χαμηλότερες τιμές. Περιλαμβάνει, επίσης, τις μεγαλύτερες περικοπές φόρων, στην ιστορία, που προορίζονται για την υγεία και θα πρέπει να καταβληθούν από τις εργαζόμενες οικογένειες και τις μικρές επιχειρήσεις. Έτσι, αν κάποιος χάσει ή αλλάξει δουλειά, ή ξεκινήσει μια νέα επιχείρηση, θα μπορεί επιτέλους να έχει ποιοτική και οικονομικά προσιτή κάλυψη, όπως επίσης και την αίσθηση ασφάλειας και ανακούφισης που η κάλυψη αυτή προσφέρει.

Η μεταρρύθμιση αυτή αποτελεί την σωστή επιλογή και για την φροντίδα των ηλικιωμένων πολιτών. Καθιστά την υπηρεσία Medicare ισχυρότερη και φερέγγυα, επεκτείνοντας την βιωσιμότητά της για άλλα δέκα χρόνια. Αποτελεί, επίσης, τη σωστή επιλογή για το μέλλον μας αφού θα μειωθεί το έλλειμμα κατά 100 δισεκατομμύρια δολάρια εντός της επόμενης δεκαετίας, και κατά ένα τρισεκατομμύριο δολάρια για την μεθεπόμενη δεκαετία.

Συνεπώς, η μεταρρύθμιση αυτή δεν είναι ριζοσπαστική. Είναι, ωστόσο, σημαντική. Το νομοσχέδιο αυτό δεν θα διορθώσει κάθε πτυχή του συστήματος υγείας. Κινείται αποφασιστικά, όμως, προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όσο σημαντική κι αν είναι αυτή η ημέρα, δεν αποτελεί το τέλος των προσπαθειών μας. Την Τρίτη, η Γερουσία θα εξετάσει τις αναθεωρήσεις που προτείνει η Βουλή των Αντιπροσώπων, οι οποίες έχουν ενδυναμώσει το νομοσχέδιο, αφαιρώντας παράλληλα διάφορες πρόνοιες που δεν εντάσσονται στο πνεύμα του νομοσχεδίου. Κάποιοι έχουν προβλέψει ότι αυτό θα αποτελέσει αφορμή για άλλο ένα γύρο κοινοβουλευτικών διαβουλεύσεων, έτσι ώστε να επιβραδυνθεί περαιτέρω η υιοθέτηση των βελτιώσεων αυτών. Ελπίζω ότι δεν θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα. Έχει φτάσει η στιγμή να θέσουμε τέρμα στη συζήτηση και να ξεκινήσουμε τη σκληρή εργασία που απαιτείται για την κατάλληλη εφαρμογή της μεταρρύθμισης αυτής προς όφελος του αμερικανικού λαού. Και αυτό το χρόνο, αλλά και για τα επόμενα χρόνια, έχουμε τη βαριά ευθύνη της επίτευξης αυτού του έργου.

Επιπλέον, η μέρα αυτή δεν αποτελεί το τέλος της δουλειάς που πρέπει ακόμη να γίνει στη χώρα μας. Η προσπάθεια για την αναζωογόνηση της οικονομίας, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, για το να καταστούν και πάλι εφικτά τα όνειρα τον αμερικανικών οικογενειών συνεχίζεται. Και συνεχίζουμε, προχωρώντας μπροστά, με ανανεωμένη αυτοπεποίθηση, αντλώντας δύναμη από αυτή τη νίκη.

Εν τέλει, αυτό που αντιπροσωπεύει αυτή η ημέρα είναι την τοποθέτηση ενός ακόμη λίθου στα θεμέλια του Αμερικανικού Ονείρου. Απαντήσαμε στο κάλεσμα της ιστορίας, όπως και τόσες γενεές Αμερικάνων που προηγήθηκαν. Όταν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την κρίση, δεν αποφύγαμε την πρόκληση· την δεχτήκαμε και την νικήσαμε. Δεν αποποιηθήκαμε των ευθυνών μας· τις αναλάβαμε. Δεν φοβηθήκαμε το μέλλον· το διαμορφώσαμε.»

E-iatros

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5238&Itemid=36