ΑΛΛΗ ΟΨΗ Η περηφάνια
| Η περηφάνια |
|
|
| 14.02.10 | |||||
|
Τo ΄χαμε καμάρι πάντα, όταν μας ρωτούσε κανένας ξένος, να απαντούμε με περηφάνια πως είμαστε Έλληνες. Κι αυτή η περηφάνια γινόταν ακόμα μεγαλύτερη όταν διαπίστωνες τα φιλελληνικά αισθήματα ανθρώπων που ήξεραν την Ελλάδα μόνο από τα βιβλία. Τώρα; Τώρα, ένα ολόκληρο έθνος είναι στραπατσαρισμένο, κυκλοφορεί με κατεβασμένο το κεφάλι κι ίσως να μην εκστομίζει πια με τόσο ενθουσιασμό τη χώρα καταγωγής του, με το φόβο του υποτιμητικού εκείνου βλέμματος που μπορεί να έχει ο απέναντι. Ανάμεσα στο παραμύθι και την πραγματικότητα, βρίσκεται η σημερινή τραγική κατάσταση του ένδοξου έθνους των Ελλήνων. Οι σπουδαίοι πρόγονοί μας, δεν μπορούν να μας σώσουν τη συγκεκριμένη αυτή στιγμή. Κι ίσως τώρα ανακαλύψουμε κατά τρόπο οδυνηρό πως κανένας λαός δεν επιβιώνει μόνο με το παρελθόν και αγνοώντας το σήμερα και το αύριο. Αν δεν έχουμε αντιληφθεί τις διαστάσεις της κρίσης που διέρχεται σήμερα η Ελλάδα, είναι καιρός να το κάνουμε. Γιατί, όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, όλα αυτά οδηγούν σε μικρότερη κυριαρχία. Με απλά λόγια, όταν την οικονομία μιας χώρας διαχειρίζονται ουσιαστικά ξένοι κι όταν μια χώρα επιβιώνει στη βάση της εξωτερικής βοήθειας από συγκεκριμένες πηγές, ΔΕΝ ΕΧΕΙ πια κυριαρχία. Είναι υποχρεωμένη να υπακούει και να συμβιβάζεται με τις όποιες εντολές δίνουν αυτοί που τη στηρίζουν. Κι η Ελλάδα, δυστυχώς, βρίσκεται σε αυτό το σημείο. Οι δε επιπτώσεις είναι αλυσιδωτές και ενδέχεται να επηρεάσουν και πολλά άλλα ζωτικής σημασίας ζητήματα.
Όλοι αυτοί οι διαχρονικά υπερήφανοι και εθνικά άμεμπτοι πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα, την οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού. Αυτό πέτυχαν! Ούτε τα μεγάλα τους λόγια, ούτε οι εθνικές τους κορώνες, ούτε η εικόνα που έκτισαν στα μυαλά μας μπορούν σήμερα να βοηθήσουν.
Η Ελλάδα θα βρει το δρόμο της. Ίσως θα έπρεπε να πιάσει πάτο και να πληγωθεί η αξιοπρέπεια των Ελλήνων, για να ξαναδούμε από την αρχή έννοιες όπως «πατρίδα», «ενότητα», «στρατηγικές με ορίζοντα το μέλλον και όχι το παρελθόν».
Όλα αυτά θα πρέπει να κτυπήσουν καμπανάκι κι εδώ στην Κύπρο. Όχι σε οικονομικούς μόνο όρους. Σε άκρως πολιτικούς, που έχουν να κάνουν με την αναγκαιότητα επαναπροσδιορισμού της όλης φιλοσοφίας που διέπει τις σκέψεις και τις ενέργειές μας. Διότι, εδώ κι αν έχουμε μπουχτίσει από τους εθνικά υπερήφανους, πλην όμως αδρανείς και αδιάφορους για το μέλλον του τόπου, πολιτικούς...
POLITIS
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια! Powered by !hellenicvoiceny Copyright (C) 2007Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
|
|||||
| Τελευταία ανανέωση ( 20.02.10 ) | |||||
| < Προηγ. | Επόμ. > |
|---|
|