Αρχική 
ΚΟΣΜΟΣ Ποιος θα σώσει πολιτικά τον Ταλάτ;
ΚΟΣΜΟΣ Ποιος θα σώσει πολιτικά τον Ταλάτ;
| Ποιος θα σώσει πολιτικά τον Ταλάτ; |
|
|
| 18.01.10 | |||||
|
Τι έχουμε στο χέρι μετά τη λήξη του πρώτου γύρου των «εντατικών συνομιλιών»; Μόνο ελάχιστη «ελπίδα» για να περιμένουμε «με υπομονή» τον δεύτερο γύρο. Η «ελπίδα» αυτή έχει τρεις εκδοχές. Η πρώτη είναι η «ελπίδα» που διαδίδει ο Ταλάτ ότι «μπορεί να συμβεί κάτι ανά πάσα στιγμή». Ουσιαστικά αυτή έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να αποτελεί πειστική και πραγματική ελπίδα. Ειδικά αυτά που είπε ο Ταλάτ μετά τις τρεις μέρες δεν σημαίνουν τίποτε άλλο από απρόθυμη επένδυση στην «ελπίδα». Η δεύτερη είναι η στερεότυπη, συνηθισμένη «ελπίδα» του Ντάουνερ που δεν αξίζει καν να θεωρηθεί σοβαρή. Αυτή είναι ουσιαστικά μια διπλωματική, αλλά χωρίς νόημα φωτογραφία που πηγάζει από την έγνοια των Ηνωμένων Εθνών να «δώσουν θετική εικόνα» από την αρχή κιόλας της διαδικασίας. Στην τουρκική γλώσσα αυτό που κάνουν όσοι ακολουθούν τέτοιου είδους στάση αποκαλείται «ούτε η σούβλα να καεί ούτε το σουβλάκι». Και ο Ντάουνερ δεν κάνει τίποτε άλλο πέραν της προσπάθειας να μην κάψει ούτε τις σούβλες ούτε τα σουβλάκια.
Η τρίτη είναι η εκδοχή Χριστόφια. Ο Χριστόφιας δεν παράγει ελπίδα. Περισσότερο βράζει τις ελπίδες στο δικό του καζάνι. Η μοναδική προσέγγιση Χριστόφια που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «απογοητευτική» είναι αυτά που είπε μετά τον πρώτο γύρο. Πρέπει να θεωρείται η «πιο προσεχτική αξιολόγηση» που έκανε μέχρι τώρα ο Χριστόφιας η δήλωσή του ότι «είμαι πολύ προσεχτικός όταν κάνω αναφορά σε συγκλίσεις απόψεων».
Χιλιάδες σελίδες
Φυσικά, αν δεν συμβεί κάποιο «θαύμα» στο τέλος του δεύτερου τριήμερου γύρου, θα προστεθούν και εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες σελίδες από τον Χριστόφια και τον Ταλάτ στην αποτελούμενη από δεκάδες χιλιάδες σελίδες «κληρονομιά εγγράφων» που άφησαν στο Κυπριακό οι περασμένοι ηγέτες. Έτσι, οι ξένοι φοιτητές των πολιτικών επιστημών θα αποκτήσουν ένα σωρό νέα έγγραφα όταν γράφουν τις «διατριβές» τους στις ακαδημαϊκές τους εργασίες.
Αν ρίξουμε μια ματιά στον «απολογισμό» των τριών ημερών, βλέπουμε ότι οι ηγέτες έδωσαν βαρύτητα στο «Διαμοιρασμό της Εξουσίας» και δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τα τρία κεφάλαια όπως είχαν καθοριστεί προηγουμένως (δηλαδή την ΕΕ, την Εκτελεστική Εξουσία και την Οικονομία). Μάλιστα, αναμένεται να συνεχίσουν και στον δεύτερο τριήμερο γύρο με το «Διαμοιρασμό της Εξουσίας». Αυτό σημαίνει το εξής: Αν και οι συνομιλίες θεωρούνται «εντατικοποιημένες» από την άποψη της συνολικής τους διάρκειας, δεν υπήρξε «εντατικοποίηση» από την άποψη των θεμάτων που συζητήθηκαν. Για το λόγο αυτό, η πιο ρεαλιστική προσδοκία για τον δεύτερο γύρο δεν είναι τίποτε άλλο από επίτευξη ακόμα «λίγης» προόδου στο «Διαμοιρασμό της Εξουσίας».
Και αυτό σημαίνει ότι το αποτέλεσμα είναι πολύ χειρότερο από τους «στρατηγικούς στόχους» που καθόρισε τους τελευταίους έξι μήνες ο Ταλάτ μαζί με την Τουρκία. Δεν ωφέλησαν σε τίποτα ούτε οι άλλες μικρής κλίμακας «στρατηγικές» που καθορίστηκαν με την Τουρκία, μετά που έπαψε να υπάρχει ο αρχικός στόχος για «λύση μέχρι το τέλος του χρόνου και δημοψήφισμα στις αρχές του νέου χρόνου».
Συγχρονισμός των τουρκικών προτάσεων
Ειδικά οι τελευταίες προτάσεις του Ταλάτ γκρέμισαν τις προηγούμενες «στρατηγικές». Αν πέραν από το περιεχόμενο αυτών των προτάσεων σταθούμε στο τι εξασφάλισαν αυτές στον Ταλάτ και στην Τουρκία, προβάλλουν μερικά σημεία:
1) Μέχρι τις τελευταίες προτάσεις η Τουρκία ήταν στη θέση της πλευράς που συνέβαλλε στις συνομιλίες, προειδοποιούσε και συμβούλευε. Δεν υπήρχε σοβαρή ένδειξη ότι ασκεί πίεση σχεδόν σε κανένα θέμα, εκτός από τις εγγυήσεις, λέγοντας «εγώ θέλω να γίνει αυτό».
2) Οι «απαιτήσεις» της Τουρκίας σφράγισαν τις τελευταίες προτάσεις. Για να είμαστε πιο σωστοί, οι προτάσεις αυτές φέρουν την σφραγίδα του Νταβούτογλου.
3) Ενώ σε όλα τα προηγούμενα σχέδια και βήματα ο Έρντογαν ήταν αυτός που είχε το λόγο και όλη η πρωτοβουλία ανήκε σε αυτόν, αυτή τη φορά φαίνεται ότι πήρε στα χέρια του τον έλεγχο ο Νταβούτογλου.
4) Ενώ οι προτάσεις κρατήθηκαν σε αναμονή για αρκετά μακρό χρονικό διάστημα για να επιτευχθεί συναίνεση γι΄ αυτές, κατέστη δυνατή η υποβολή τους σε χρόνο που ο Ταλάτ βρίσκεται σε «πανικό» λόγω των δημοσκοπήσεων.
5) Εδώ και πολλούς μήνες ο Ταλάτ δημιουργούσε την προσδοκία στην κοινή γνώμη ότι η τουρκική πλευρά εργάζεται πάνω σε πιο «ελαστικές» προτάσεις, αλλά στο τέλος «ώδινεν όρος και έτεκε μυν».
6) Ο Ταλάτ δέχτηκε να υποβάλει αυτές τις προτάσεις σε μια περίοδο που αποδυναμώθηκε ως πολιτική προσωπικότητα. Δεν είναι γνωστό αν έκανε αυτό το βήμα επειδή περιήλθε σε αδιέξοδο λόγω της αδυναμίας του ή για να ικανοποιήσει την Τουρκία.
7) Το γεγονός ότι το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ) απέρριψε πρώτα τις προτάσεις και μετά τις αποδέχτηκε κάνοντας στροφή 180 μοιρών, έφερε το ΚΕΕ και το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα (ΡΤΚ) στην ίδια γραμμή και αυτό δεν ικανοποίησε τους υποστηρικτές της λύσης.
8) Το γεγονός ότι ο Ταλάτ υπέβαλε τις προτάσεις σε μια περίοδο που δέχεται συνεχώς χαστούκια στις δημοσκοπήσεις, θεωρείται ως σοβαρό λάθος «τακτικής» από κάποιους στο δικό του πολιτικό μέτωπο. Δεν είναι λίγοι και εκείνοι που λένε ότι «μακάρι να είχε σταματήσει τις συνομιλίες από τα τέλη Δεκεμβρίου, να μην υπέβαλλε καθόλου αυτές τις προτάσεις και να επικεντρωνόταν στις εκλογές».
9) Αξιοπρόσεχτο είναι και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα, ο Ταλάτ δεν προσέφυγε στην πολιτική στήριξη των υποστηρικτών της λύσης. Κατηγορείται ότι πορεύεται μόνος σαν Δον Κιχώτης και δεν συζητεί με τα πολιτικά κόμματα τις προτάσεις που ετοιμάζει μαζί με την Τουρκία.
10) Ο Νταβούτογλου θεωρεί αυτές τις προτάσεις ως «χρυσή ευκαιρία». Θεωρεί ότι ο συγχρονισμός τους ήταν σωστός. Δεν λαμβάνει υπόψη την «αρνητική» απάντηση της ελληνοκυπριακής πλευράς. Σε αυτή την περίπτωση τίθεται στην ημερήσια διάταξη το ερώτημα αν οι προτάσεις αυτές έγιναν για να ετοιμάσουν το έδαφος για μια «τετραμερή σύνοδο κορυφής» προκαλώντας «αδιέξοδο» ενσυνείδητα.
Ας ρίξουμεμια συνολική ματιά και στις εξήντα συναντήσεις. Ουδέποτε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας των συνομιλιών είπα ότι «δεν πρόκειται να βγει απολύτως τίποτα από αυτές τις συνομιλίες». Πάντα προσπαθούσα να δω τις «θετικές» πλευρές της προσπάθειας που κατέβαλλαν οι Χριστόφιας και Ταλάτ. Πάντα θεωρούσα ότι ήταν τόσο κοντά ο ένας με τον άλλο ώστε να «μπορούν να συμβιβάσουν» τα σημεία «διαφωνίας» σε πολλά θέματα. Δεν «παραφούσκωσα» αυτά που γίνονταν, όπως κάνει ο Ταλάτ. Αλλά ούτε και με πλάκωσε η απαισιοδοξία ότι «βρισκόμαστε σε μηδενικό σημείο», όπως τον Χριστόφια. Πάντοτε ήλπιζα ότι μπορεί να βρεθεί «διέξοδος». Προσπάθησα να μην χρησιμοποιώ λέξεις όπως «απαισιόδοξος» ή «αισιόδοξος». Φυσικά και υπήρχαν και «κατηφόρες» και «ανηφόρες» σε αυτή τη διαδικασία. Όμως, συνέχισα να πιστεύω σε ένα σημαντικό «πλεονέκτημα». Θεώρησα σοβαρό και απέδωσα σημασία στο γεγονός ότι Χριστόφιας και Ταλάτ προέρχονται από τις ίδιες πολιτικές καταβολές, στην ιδεολογική τους εγγύτητα και στις κομματικές σχέσεις που ανέκαθεν είχαν μεταξύ τους. Μάλιστα, προσπάθησα να καταλάβω τα «προβλήματα» που και οι δύο αντιμετώπιζαν λόγω των πολιτικών τους αντιπάλων.
Είδα τις δυσκολίες τους υπολογίζοντας την «εικόνα» του Ταλάτ μέσα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, την «εικόνα» του Χριστόφια μέσα στην τουρκική κοινότητα και το γεγονός ότι τα ΜΜΕ και στις δύο πλευρές προσπαθούσαν «να δυναμιτίσουν» τη διαδικασία. Όταν φτάσαμε στο τέλος του 2009, δεν απέμεινε θέμα που δεν άγγιξαν οι ηγέτες και οι δύο πλευρές αποκάλυψαν όλα όσα σκέφτονταν. Όμως, όσο και αν σκεφτόμουν, δεν θα μπορούσα να διανοηθώ καν τα «πουλιά» που έβγαλε μέσα από το «πακέτο» του ο Ταλάτ. Οι προτάσεις για διπλό FIR και άνοιγμα των πυλών της Κύπρου για τον πληθυσμό των 72 εκατομμυρίων της Τουρκίας ήταν στα αλήθεια ένα «θαύμα», από όποιο μυαλό και αν έχουν βγει. Ή πράγματι ο Ταλάτ δεν θα είναι υποψήφιος και λέει «γαία πυρί μειχθήτω», ή η Τουρκία ανοίγει τον δρόμο στον Έρογλου λέγοντας στον Ταλάτ «φύγε από τον δρόμο μου».
Μακάρι ο Ταλάτ να μην υπέβαλλε καθόλου αυτές τις προτάσεις. Θα είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες στις εκλογές, πιστέψτε το. Είναι πραγματικά δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος πώς ο Ταλάτ ξεγελάστηκε έτσι. Σαν να άνοιξε ο ίδιος το λάκκο του. Μήπως μέσα σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα θα περάσει ο «πανικός» που ζει; Μήπως θα βάλει την υπογραφή του σε ένα «θαύμα» στις συνομιλίες και με την ενέργεια που θα δημιουργήσει αυτό θα περάσει στην επίθεση; Μήπως θα μας εκπλήξει όλους; Για να πω την αλήθεια, δεν το ξέρω αυτό. Και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που γνωρίζει την απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
ΠΟΛΙΤΗΣ
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια! Powered by !hellenicvoiceny Copyright (C) 2007Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
|
|||||
| < Προηγ. | Επόμ. > |
|---|
Σχετικα Αρθρα
|