«Κηρύχθηκε οικονομικός πόλεμος ανάμεσα σε Γαλλία και Ελβετία». Ο πρωτοσέλιδος τίτλος της γαλλικής εφημερίδας le Monde, το Σάββατο, μαρτυρά την ένταση που επικρατεί ανάμεσα στις δύο χώρες, με αφορμή τους μυστικούς λογαριασμούς που φέρονται να διατηρούν περίπου 3.000 εύποροι Γάλλοι σε τράπεζες της Ελβετίας.

Μάλιστα, η κυβέρνηση της Βέρνης ανακοίνωσε ότι «παγώνει» επ' αόριστον την επικύρωση της συμφωνίας που είχε υπογραφεί ανάμεσα στις δύο χώρες τον Σεπτέμβριο, με αντικείμενο τη συνεργασία τους σε θέματα ανταλλαγής φορολογικών δεδομένων -συμφωνία που επρόκειτο να τεθεί σε ισχύ από το νέο έτος.

Βεβαίως, η ύπαρξη της «μαύρης λίστας» ήταν γνωστή στους Ελβετούς όταν έβαζαν την υπογραφή τους στην εν λόγω συμφωνία. Όμως, τα δεδομένα ανατράπηκαν στις 8 Δεκεμβρίου, όταν η εφημερίδα le Parisien αποκάλυψε ότι ήταν προϊόν «υποκλοπής»: οι γαλλικές αρχές είχαν προμηθευτεί τα ονόματα των παραβατών από ένα πρώην στέλεχος του τμήματος πληροφορικής της βρετανικής HSBC στη Γενεύη, τον 37χρονο Ερβέ Φαλτσιάνι (γνωστό αρχικά με το ψευδώνυμο Αντουάν), και τη φιλενάδα του. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Φαλτσιάνι είχε «πουλήσει» στους Γάλλους τα ονόματα περίπου 130.000 καταθετών στις ελβετικές τράπεζες, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν και οι Γάλλοι.

Αδίκημα
«Η Γαλλία δεν διαπράττει κανενός είδους αδίκημα, σε αντίθεση με τους φοροφυγάδες», δήλωσε o Έρικ Βερθ, υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Νικολά Σαρκοζί, αντικρούοντας τις αιτιάσεις των Ελβετών ότι τα στοιχεία έφτασαν στην κατοχή των συνεργατών του με παράνομο τρόπο και, κατά συνέπεια, δεν έχουν νομική αξία. Μάλιστα, το Παρίσι έχει απορρίψει αίτημα των ελβετικών αρχών για έκδοση του Φαλτσιάνι, ο οποίος ζει αυτή τη στιγμή στη Γαλλία, προκειμένου να του απαγγελθούν κατηγορίες και να δικαστεί.

Όλα δείχνουν, πάντως, ότι το μήλο της Έριδος δεν είναι οι 3.000 της λίστας, που θεωρούνται «μικρά ψάρια», αλλά η πρόθεση της Γαλλίας να αποκτήσει πρόσβαση στους... καρχαρίες της φοροδιαφυγής. «Οι 3.000 λογαριασμοί ανέρχονται συνολικά σε περίπου 3 δισ. ευρώ, κάτι που μεταφράζεται σε περίπου ένα εκατ. ανά πελάτη, ποσό που δεν θεωρείται ιδιαιτέρως μεγάλο.

Για τους σημαντικούς πελάτες, υπάρχουν ειδικές πρόνοιες, ειδικά διαμορφωμένοι κωδικοί και εξελιγμένα τραπεζικά προϊόντα, που καθιστούν τους λογαριασμούς τους απόρθητους για τους Γάλλους αξιωματούχους», είχε δηλώσει τον Αύγουστο ο Ελβετός δημοσιογράφος Μιρέτ Ζάρι, ο οποίος θεωρείται ειδήμων σε θέματα χρηματοοικονομίας.

Το 2008
Η υπόθεση αυτή δεν είναι η μοναδική του είδους στην Ευρώπη. Στις αρχές του 2008, οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν προμηθευτεί, έναντι αμοιβής 5 εκατ. ευρώ, ένα DVD που περιείχε τα δεδομένα για τους μυστικούς λογαριασμούς κάπου 900 επώνυμων Γερμανών στο Λίχτενσταϊν, έναν άλλο φορολογικό παράδεισο στην καρδιά της Γηραιάς Ηπείρου.

Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι Γερμανοί και Γάλλοι απέκτησαν πρόσβαση στα πολύτιμα αυτά δεδομένα την ίδια περίπου περίοδο -προς τα τέλη του 2006- γεγονός που δημιουργεί εύλογες υπόνοιες για την ύπαρξη συγκροτημένου μυστικού σχεδίου από τις δύο χώρες.

imerisia

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4554&Itemid=36