Σε ένα γραφικό νησάκι στο φιόρδ του Οσλο, 115 κατάδικοι όλων των κατηγοριών -από μικροκακοποιοί μέχρι βιαστές και δολοφόνοι- μαθαίνουν να γίνονται αυτάρκεις και να ξαναπαίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους.

Στον αντίποδα του Αλκατράζ, το πρόγραμμα που εφαρμόζεται εκεί βασίζεται σε ανθρωπιστικές και οικολογικές αρχές.

Τα κλασικά κελιά της φυλακής έχουν δώσει τη θέση τους σε σπιτάκια που δεν κλειδώνουν ποτέ και οι φύλακες σε επόπτες που δεν κρατούν όπλο και φωνάζουν τους κρατουμένους με τα μικρά τους ονόματα.

 Εκείνοι ασχολούνται με την ξυλουργική, την κτηνοτροφία, την καλλιέργεια της γης, πάντοτε χωρίς χημικά, και το ψάρεμα του αστακού με το ειδικό πλοιαράκι της φυλακής. Οι εργασίες διαρκούν από τις 8 το πρωί ώς τις 3 μετά το μεσημέρι και η υπόλοιπη μέρα είναι ελεύθερη για κολύμπι, περιπάτους, μουσική και σπορ.

 Η ομάδα ποδοσφαίρου της φυλακής συμμετέχει μάλιστα σε ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα με ομάδες τοπικών επιχειρήσεων κι απολαμβάνει το εξαιρετικό προνόμιο να παίζει όλα τα παχνίδια εντός έδρας.

Η επαφή των τροφίμων με τον έξω κόσμο δεν περιορίζεται εδώ: μια παραλία του νησιού είναι ανοιχτή στο κοινό κι έχει γίνει αγαπημένο μέρος συνάντησης πολλών ιστιοπλόων. Οπως εξηγεί ο διευθυντής της φυλακής Εϊβιντ Αλνάες το σύστημα βασίζεται στην πλήρη εμπιστοσύνη.

Είναι ενδεικτικό ότι το χειμώνα ένας μόνον επόπτης συνοδεύει πέντε κρατουμένους που πηγαίνουν, καθένας με το αλυσοπρίονό του, για ξύλα στο δάσος.

 Οι κρατούμενοι διαχειρίζονται ακόμη και το φέρι μπόουτ που συνδέει το Μπαστόι με την ηπειρωτική χώρα.

Κατά τον κ. Αλνάες, τα τελευταία έξι χρόνια έχει καταγραφεί μόνο μία απόπειρα δραπέτευσης: οποιαδήποτε εκτροπή σημαίνει επιστροφή στις παραδοσιακές φυλακές που για τους περισσότερους είναι η μεγαλύτερη τιμωρία.

 Οπως άλλωστε λένε οι ίδιοι οι κρατούμενοι, «αν είναι να πας φυλακή, το Μπαστόι είναι το καλύτερο μέρος στον κόσμο». 

 ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=440&Itemid=1