Για τις Βουλγάρες νοσοκόμες ξεσηκώθηκε όλη η πολιτική και κοινοβουλευτική Ευρώπη, απείλησαν και εκβίασαν τη Λιβύη σε όλα τα επίπεδα και με όλα τα μέσα.

Περιττό να πούμε ότι αν ήταν μόνον ο Παλαιστίνιος κατηγορούμενος, τώρα θα είχε απαγχονιστεί. Πραγματικά, προκαλεί μεγάλη εντύπωση το τεράστιο ενδιαφέρον για τις Βουλγάρες νοσοκόμες.

 Γιατί αν ήταν Αμερικανίδες ή Γαλλίδες ή Βρετανίδες θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η Λιβύη ανταποδίδει την υπόθεση της ανατίναξης του αεροπλάνου πάνω στη Σκωτία.

Η ιστορία όμως δεν ξεκίνησε όταν εντάχθηκε η Βουλγαρία στην Ε.Ε., αλλά στις 9 Φεβρουαρίου του 1999 στη Βεγγάζη, όταν στην αρχή συνελήφθησαν 23 Βούλγαροι. Αργότερα 17 απ' αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι.

 Στις 7 Φεβρουαρίου του 2000 απηύθυναν στους υπόλοιπους 6 τις κατηγορίες και το 2004 καταδικάστηκαν με την, απαράδεκτη όμως, ποινή του θανάτου για μόλυνση των 436 παιδιών, τα 56 από τα οποία έχουν ήδη πεθάνει.

Η Βουλγαρία τότε δεν ήταν μέλος της Ε.Ε. και είχε καλές σχέσεις με τη Λιβύη σε όλα τα επίπεδα. 

Το ενδιαφέρον του δυτικού κόσμου χτίστηκε πάνω σε μια λογική υποταγής της Λιβύης στα αιτήματα των Ευρωπαίων και Αμερικανών. Για όσους ξέχασαν, το 2003 οι ΗΠΑ εισέβαλαν και κατέλαβαν το Ιράκ.

Η Λιβύη, φοβούμενη μήπως αποτελεί τον επόμενο στόχο, αποφάσισε να διαλύσει το πυρηνικό της πρόγραμμα σε συνεργασία με τις ΗΠΑ.

Τότε στο Λευκό Οίκο και στην Ε.Ε. πίστευαν πως μπορούσαν να δέσουν τη Λιβύη στο τρένο των πιστών συμμάχων.

Ετσι βρήκαν στην υπόθεση των Βουλγάρων νοσοκόμων το κατάλληλο εργαλείο για να ασκήσουν ασφυκτικές πιέσεις στη Λιβύη.

Και όμως έπεσαν στη φάκα που έστησαν οι ίδιοι. Τον μηχανισμό άσκησης πιέσεων που έστησαν τον μπλόκαρε η Δικαιοσύνη της Λιβύης.

Οι Λίβυοι δικαστές έδειξαν πρωτοφανή ανεξαρτησία και σεβασμό προς τα παιδιά και τις οικογένειές τους, αν εξαιρέσει κανείς τη σκληρότητα της ποινής του θανάτου.

Η επίτροπος Εξωτερικών Σχέσεων της Ε.Ε. Μπενίτα Φερέρο-Βάλντνερ δήλωσε ότι η λύση της υπόθεσης είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών όλης της ευρωπαϊκής κοινότητας. Τονίζοντας τις προσπάθειες της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας συμπλήρωσε: «Η σημερινή μέρα είναι μια θαυμάσια ημέρα για την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Σήμερα ανοίγουμε νέα σελίδα στις σχέσεις μας με τη Λιβύη». Η πολιτική των απειλών για διακοπή των σχέσεων και για εφαρμογή οικονομικού αποκλεισμού απέτυχε, η Δικαιοσύνη στη Λιβύη δικαίωσε τα παιδιά και τη χώρα τους. 

Δυστυχώς κάποιοι εξέφρασαν περισσότερη συμπάθεια στις 5 Βουλγάρες νοσοκόμες παρά στα 436 παιδιά των Αράβων της Αφρικής.

Κάποιοι πρέπει να ντρέπονται, γιατί αν αυτά τα 436 παιδιά -τα 56 ήδη πέθαναν- ήταν Ευρωπαίων πολιτών και οι νοσοκόμες Λίβυες, η Ε.Ε. θα είχε σηκώσει το λάβαρο της Σταυροφορίας εναντίον της Λιβύης.   

ενετ  

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=436&Itemid=36