Και δεν είναι τυχαίο για τον απλούστατο λόγο ότι και οι τέσσερίς τους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή άμυνας, αποκρούοντας καθημερινά επιθέσεις του συνδικαλιστικού λαϊκισμού για αυξήσεις αλλά κυρίως των συναδέλφων τους υπουργών που ζητούν και ενίοτε επιτυγχάνουν τη χορήγηση επιδομάτων για τους υπαλλήλους τους, αυξήσεις μισθολογικές, προσλήψεις κ.λπ.

 Σύμφωνα με τον κ. Γ. Αλογοσκούφη αλλά και τον κ. Πέτρο Δούκα που προΐσταται του Γενικού Λογιστηρίου, ο εκτελούμενος προϋπολογισμός του 2007 πιέζεται ισχυρά από το κλίμα παροχολογίας που ενθαρρύνει η άτυπη προεκλογική περίοδος που διανύουμε, με αποτέλεσμα οι μεν δαπάνες να τείνουν να ξεφύγουν, τα δε έσοδα να υπολείπονται.

«Ο μεγάλος μου φόβος λέει ο πρώτος είναι ότι αν δεν αντισταθούμε θα ενσωματωθούν όχι μόνο στον εφετινό αλλά και στους επόμενους προϋπολογισμούς δαπάνες που θα ανατρέψουν τη δημοσιονομική ισορροπία που με τόσους κόπους και θυσίες επιτύχαμε από το 2006.

 Ο δε δεύτερος προσθέτει ότι το πλέον επικίνδυνο είναι ότι οι ενσωματούμενες δαπάνες είναι κατά 50% ανελαστικές, δεν κόβονται δηλαδή γιατί αφορούν μισθούς, συντάξεις και επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά Ταμεία». 

Το Δημόσιο Ταμείο, λοιπόν, αρχίζει να έχει προβλήματα και όσοι εγκαίρως το συνειδητοποιούν, και μεταξύ αυτών είναι ασφαλώς και ο πρωθυπουργός, δεν βλέπουν άλλη λύση από την επίσπευση των εκλογών.

 Αλλωστε, δεν αντέχει και η χώρα να ξαναμπεί σε αντιπαράθεση με την Ευρώπη, η οποία θα αντιδράσει σκληρά αν διαπιστώσει ότι τα δημόσια οικονομικά ξεφεύγουν και πάλι και ο προϋπολογισμός κινδυνεύει να εξοκείλει.

«Δηλαδή η οικονομία επιθυμεί εκλογές;» ερωτώ τον κ. Γ. Αλογοσκούφη για να πάρω την κατηγορηματική απάντηση ότι «η οικονομία δεν τις θέλει απλώς τις εκλογές, αλλά τις απαιτεί». Εκτός στόχου οι δαπάνες 

Αλλά ας δούμε αναλυτικότερα πώς εξελίσσονται τα δημόσια οικονομικά στη φάση αυτή που η χώρα διανύει μια άτυπη προεκλογική περίοδο. Πρώτον λοιπόν οι δημόσιες δαπάνες τείνουν να ξεφύγουν από τους στόχους.

Στο πρώτο πεντάμηνο έτρεχαν με ρυθμό 10,1% έναντι στόχου για όλο το έτος 7,4%. Στο εξάμηνο η κατάσταση βελτιώθηκε ελαφρά αλλά όπως λέγει ο κ. Π. Δούκας θα χρειασθεί πολλή δουλειά για να μην ξεφύγουν οι δαπάνες, οι οποίες είναι ανελαστικές γιατί γίνονται σε εφαρμογή νόμων που προωθούν υπουργοί και ψηφίζει η κυβερνητική πλειοψηφία. Για παράδειγμα, στο πρώτο εξάμηνο εφέτος έχουν ξεπεράσει τον στόχο οι συντάξεις που αυξάνονται με 10%, η επιχορήγηση στον ΟΓΑ με αύξηση 20%, στο ΙΚΑ με 10%, στο ΝΑΤ με 12%, στον Οργανισμό Περίθαλψης Δημοσίων Υπαλλήλων με 30%, στους συγκοινωνιακούς φορείς με 30%, στο ΤΕΒΕ με 60% κ.λπ.

 Είναι γνωστό άλλωστε ότι πολλοί υπουργοί έχουν μετατραπεί σε αρχισυνδικαλιστές των υπαλλήλων τους και αντί να κάνουν θεσμικές και οργανωτικές αλλαγές στους τομείς που προΐστανται, ξεφεύγουν στέλνοντας τα αιτήματα για ικανοποίηση στο υπουργείο Οικονομικών, δηλαδή, τελικά στον Ελληνα φορολογούμενο.

 Είναι γνωστό π.χ. ότι ο κ. Πολύδωρας ή ο κ. Βουλγαράκης όταν πιέζονται από τους υπαλλήλους τους τους λένε: «Να πάτε να τα πείτε στον υπουργό Οικονομικών. Αυτός είναι αρμόδιος για να λύσει τα προβλήματά σας». Λύση - μπάλωμα Βέβαια, ο κ. Γ. Αλογοσκούφης αν οι δαπάνες υπερβούν ορισμένα όρια θα ξεπεράσει τον φετινό σκόπελο με την Ευρώπη (στην οποία έχει δεσμευτεί για έλλειμμα 2,4% του ΑΕΠ το 2007) κόβοντας 450 εκατ. ευρώ από τις δημόσιες επενδύσεις και τις πιστώσεις του υπουργείου Αμυνας.

Αυτό όμως δεν είναι λύση, αλλά μπάλωμα, και από το 2008 οι προϋπολογισμοί θα τρίζουν. Χρειάζεται, λοιπόν, να τεθεί έγκαιρα ένα ανάχωμα στην πλημμυρίδα δαπανών που προκαλεί η προεκλογική περίοδος (αφού όλες οι κοινωνικές ομάδες διαισθανόμενες την αδυναμία της κυβερνήσεως την πιέζουν για παροχές) και αυτό δεν είναι άλλο παρά οι εκλογές που θα αναδείξουν μια κυβέρνηση ικανή να προχωρήσει γοργά στις μεταρρυθμίσεις για ένα μικρότερο και αποτελεσματικότερο κράτος.

 Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι οι κυβερνήσεις που εξάντλησαν την τετραετία γιατί φοβούνταν τις εκλογές έκλεισαν τη θητεία τους με εκτόξευση των ελλειμμάτων στα ύψη. Το 1981 το έλλειμμα πήγε στο 8,7% του ΑΕΠ από 2,6% το 1980, στο 1989 ανέβηκε στο 14,2%(!) και το 2004 στο 7,9%. Αλλά δεν είναι μόνο οι δαπάνες.

 Και τα έσοδα παρ’ ότι μέχρι τώρα πιάνουν τον στόχο θα τείνουν να επηρεάζονται από το κλίμα χαλάρωσης που καλλιεργεί η προεκλογική περίοδος.

Οι φορολογούμενοι ελπίζοντας ότι θα ρυθμιστούν από τη νέα κυβέρνηση παλαιά χρέη ή θα δοθούν διευκολύνσεις για την εξόφληση οφειλών θα αρχίσουν να μην πληρώνουν τους φόρους τους και η κυβέρνηση προσβλέποντας στις εκλογές και μη θέλοντας να δυσαρεστήσει κανένα δεν θα στέλνει τους εφοριακούς για ελέγχους. 

Αλλά τελικά και η οικονομία θα επηρεαστεί αρνητικά από την επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών, καθώς οι επενδυτές φοβούμενοι μια επιστροφή στο αμαρτωλό παρελθόν των ελλειμμάτων και της αστάθειας, θα σκεφθούν αν θα συνεχίσουν τα επενδυτικά τους προγράμματα.

 Με λίγα λόγια η παράταση της προεκλογικής περιόδου μέχρι τον Μάρτιο του 2008 θα υποχρεώσει την οικονομία να βαδίσει σε ένα ναρκοθετημένο δρόμο.    

 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=424&Itemid=33