www.hellenicvoiceny.com - Δημόσιο συμφέρον... η κατοχή

Δημόσιο συμφέρον... η κατοχή

09.10.09

Μεγάλη αδυναμία αντιμετωπίζει η Τουρκία στο να δικαιολογήσει το συνεχιζόμενο των παραβιάσεων της και την κατοχή περιουσιών. Για αυτό αναγκάζεται να παραδεχτεί τις παραβιάσεις της και αναγνωρίζει ότι η «επιτροπή» αποτελεί δικό της εσωτερικό ένδικο μέσο

Από την τρύπα του βελονιού του διεθνούς δικαίου επιχειρεί να περάσει η Τουρκία τις συνέπειες και τις επιπτώσεις της 35χρονης κατοχής, στο πλαίσιο των παρατηρήσεων που απέστειλε στο Στρασβούργο σχετικά με τη λειτουργία της «επιτροπής αποζημιώσεων», παρατηρήσεις που θα παρουσιασθούν στην εξέταση των οχτώ πιλοτικών ε/κ προσφυγών.

Σε ένα κείμενο 40 περίπου σελίδων (το περιεχόμενο του οποίου εξασφάλισε ο «Π» από τα κατεχόμενα) η Τουρκία ζητά το χρίσμα του νόμιμου εσωτερικού ένδικου μέσου για την «επιτροπή», καλλωπίζοντας τα της λειτουργίας της, διαστρεβλώνοντας σε αρκετές περιπτώσεις τα δεδομένα και παρουσιάζοντας τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα δεινά που έχει προκαλέσει η 35χρονη κατοχή σε Ε/Κ ως νομιμοποιημένα πλέον τετελεσμένα.

Στη νομική της επιχειρηματολογία, η Τουρκία «εκτροχιάζει» σε αρκετές περιπτώσεις τη λογική καθώς και τη νομική διάσταση διατυπώσεων και αναφορών, που εμπεριέχονται σε αποφάσεις του ΕΔΑΔ τόσο για την Τέταρτη Διακρατική όσο και για ατομικές προσφυγές. Το πρωτότυπο δε αυτής της επιχειρηματολογίας είναι ότι η Τουρκία για πρώτη φορά δέχεται (για σκοπούς νομικών ελιγμών) το υποτελές, σε αυτήν, στάτους του ψευδοκράτους λέγοντας ότι η «επιτροπή» αποτελεί στην ουσία έκφραση της θεραπειών που παράσχει η ίδια σε Ε/Κ. Με λίγα λόγια για πρώτη φορά η Τουρκία προβαίνει σε άμεση και καταφανή παραδοχή των εκ μέρους της παραβάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο.

Το δίκαιο του κατακτητή

Στο πλαίσιο αυτών των παρατηρήσεων, η τουρκική πλευρά παραθέτει τα πεπραγμένα της «επιτροπής» (αιτήσεις και διευθετημένες υποθέσεις), προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι η «επιτροπή» είναι αποτελεσματικότερη σε σύγκριση με το ΕΔΑΔ ενώ υποστηρίζει ότι η «ΤΔΒΚ» υιοθέτησε πλήρως τις υποδείξεις για το «νόμο» της «επιτροπής» παρέχοντας τόσο τη θεραπεία της αποκατάστασης περιουσιών (όπου αυτό είναι δυνατό) όσο και τις θεραπείες των αποζημιώσεων - απαλλοτριώσεων και ανταλλαγής.

Ανεξαρτήτως πάντως των όσων στοιχείων και επιχειρημάτων παραθέτει, η Τουρκία αδυνατεί στην ουσία να δικαιολογήσει επαρκώς το συνεχιζόμενο των παραβιάσεών της, ενώ επικαλούμενη το «δημόσιο συμφέρον» και τη «δημόσια δυσλειτουργία» που θα μπορούσε να προκαλέσει η επιστροφή ε/κ ακινήτων στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, θέτει όρους και προϋποθέσεις στη θεραπεία αποκατάστασης περιουσιών.

Μεταξύ άλλων η τουρκική πλευρά:

* δίδει μια άλλη ερμηνεία του άρθρου 159 του «συντάγματος» (βάσει του οποίου όλες οι ε/κ περιουσίες περνούν στην ιδιοκτησία του «κράτους») λέγοντας ότι απόφαση του «ανωτάτου δικαστηρίου» αποφάνθηκε το 2006 ότι το εν λόγω άρθρο χρήζει συμμόρφωσης με το διεθνές δίκαιο. Με αυτό το σκεπτικό, συνεχίζει, οι ε/κ περιουσίες θεωρούνται μεν ως εγκαταλελειμμένες και ιδιοκτησία του «κράτους» αλλά δίδεται η ευχέρεια διεκδίκησης θεραπειών εκ μέρους των αρχικών ιδιοκτητών.

* υποστηρίζει ότι οι «τοπικές αρχές», δηλαδή η «ΤΔΒΚ», είναι σε πλεονεκτικότερη θέση από το ΕΔΑΔ να κρίνει ποιο είδος θεραπείας αρμόζει στην κάθε περίπτωση. Το θέμα δηλαδή της αποκατάστασης περιουσιών εμπίπτει, σύμφωνα με την Τουρκία, στις «τοπικές αρχές» με κάποιον να μπορεί αβίαστα να καταλήξει στο συμπέρασμα πως η επιλογή της επιστροφής περιουσιών κρίνεται από τον ίδιο (!) τον κατακτητή.

* επικαλείται το δημόσιο συμφέρον και τη δημόσια δυσλειτουργία για να υποβαθμίσει τη μη δυνατότητα της «επιτροπής» για επιστροφή ε/κ ακινήτων. Σε αυτό το πλαίσιο υποστηρίζει πως 40.000 Τ/Κ δεν μπορούν να απολαύσουν τις δικές τους περιουσίες στις ελεύθερες περιοχές (αντιστρέφει το δίκαιο της ανάγκης που επικαλείται ο κηδεμόνας σε δίκαιο της κατοχής). Υπογραμμίζει δε πως τυχόν ολική αποκατάσταση ακινήτων θα σημάνει την ακύρωση όλων των πράξεων/ μεταβιβάσεων/ πωλήσεων ακινήτων των τελευταίων 35 ετών και το ξεσπίτωμα χιλιάδων Τ/Κ. Για να στηρίξει δε αυτή τη θέση επικαλείται άποψη δικαστή (στο πλαίσιο της Τέταρτης Διακρατικής) σύμφωνα με την οποία «οι θεραπείες παλαιών τραυμάτων δεν πρέπει να προκαλούν νέα δεινά».

* προσπαθεί να περάσει τη θέση ότι η Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν ορίζει την αποκατάσταση και επιστροφή περιουσιών ως τη μοναδική και πρώτη θεραπεία. «Η χώρα διαλέγει το είδος της θεραπείας» συνεχίζει.

Βασιλικότερη του βασιλέως

Μέσα από αυτή την επιχειρηματολογία (επαναλαμβάνεται ότι γίνεται επίκληση διατυπώσεων σε προηγούμενες αποφάσεις) η Τουρκία αναφέρει ότι η «επιτροπή» είναι καταλληλότερη από το ΕΔΑΔ στο να αντιμετωπίσει πιο ορθολογικά και πιο ρεαλιστικά τις ε/κ προσφυγές. Στο θέμα λοιπόν της αποτελεσματικότητας προβάλλεται το επιχείρημα ότι η «επιτροπή» χρησιμοποιεί τις θεραπείες που χρησιμοποιεί και το ΕΔΑΔ, ενώ για το θέμα της νομιμότητας σημειώνεται ότι σε προηγούμενες αποφάσεις (Πρωτοπαπά, Διακρατική, Αρέστη, Χρυσοστόμου) το ΕΔΑΔ υπέδειξε ότι στα κατεχόμενα μπορούν να υπάρξουν νόμιμες διαδικασίες.

Με μια πρώτη ανάγνωση, οι παρατηρήσεις της Τουρκίας για τις οχτώ πιλοτικές δείχνουν να είναι αρκετά μελετημένες και στερεωμένες με νομικά προηγούμενα. Ωστόσο το πεδίο αντίδρασης εκ μέρους της ε/κ πλευράς είναι ευρύ και αναμένεται ότι οι παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν από τους δικηγόρους των οχτώ ε/κ αιτητών και από τη Γενική Εισαγγελία αλλά και οι απόψεις που θα εγερθούν κατά την ακροαματική διαδικασία της 18 Νοεμβρίου, θα απαντήσουν πολλές από τις τουρκικές θέσεις.

Για παράδειγμα, η θέση της Τουρκίας ότι όσα παράνομα έχουν επέλθει σε ακίνητες περιουσίες Ε/Κ προσφύγων έχουν νομιμοποιηθεί μέσω των 35 χρόνων κατοχής και παραβίασης, είναι κάτι που μπορεί να αντικρουσθεί με πολλούς τρόπους.

'Αγια... η «επιτροπή»

Όσον αφορά τώρα τα πεπραγμένα της «επιτροπής», η τουρκική πλευρά δίδει τα εξής στοιχεία: Κατά το 2006 υποβλήθηκαν αιτήσεις 100 Ε/Κ, το 2007 αιτήσεις 197 Ε/Κ, το 2008 76 αιτήσεις και το 2009 48 (σύνολο 421). Σε σχέση με τις διευθετημένες υποθέσεις, η «επιτροπή» έχει δώσει (δεν συμπεριλήφθηκαν κάποιες τελευταίες υποθέσεις) το ποσό των 29.778.313 στερλινών για απαλλοτριώσεις, έχει επιστρέψει γη συνολικής έκτασης 361.493 τ.μ., έχει ανταλλάξει ακίνητα έκτασης 1.196.739 τ.μ. και δώσει αποζημιώσεις για απώλεια χρήσης ύψους 5.055.787 στερλίνες. Αυτό που παραλείπει να πει η Τουρκία είναι τον συσχετισμό των ποσών που δόθηκαν για τις εκτάσεις των απαλλοτριωμένων ακινήτων με την πραγματική τους αξία. Η Τουρκία επικαλείται τέλος τις περιπτώσεις των φιλικών διακανονισμών των Αλεξάνδρου και Τύμβιου για να αποδείξει ότι η «επιτροπή» δύναται να επιλύσει ε/κ προσφυγές που έχουν φθάσει στο Στρασβούργο ενώ ισχυρίζεται ότι οι περισσότεροι Ε/Κ ενδιαφέρονται για αποζημιώσεις και όχι για επιστροφή περιουσιών.

Να σημειωθεί πάντως ότι ως «αντιστάθμισμα» των νομικών αδυναμιών στις τουρκικές παρατηρήσεις χρησιμοποιείται με ηχηρό τρόπο το χαρτί του φόρτου προσφυγών του ΕΔΑΔ με την Τουρκία να επιχειρηματολογεί ότι μπορεί να «βοηθήσει» το Δικαστήριο να ανασάνει από τις 1.400 ε/κ προσφυγές.

ΠΟΛΙΤΗΣ

Σχόλια

Προσθήκη νέου

Αναζήτηση

Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4234&Itemid=36