Οι Ιρανοί, λαός που κατ' εξοχήν προσφεύγει στις κάλπες, δεν ήταν ώς τώρα συνηθισμένοι σε τέτοιου τύπου προεκλογικές εκστρατείες.

Πριν από μερικές ημέρες η Τεχεράνη κυριολεκτικώς παρέλυσε με δύο τεράστιες προεκλογικές συγκεντρώσεις που γίνονταν ταυτόχρονα. Και ώς τώρα ποτέ δεν είχαν ακουστεί τόσα σκληρά λόγια ούτε από μπαλκόνια, αλλά ούτε και στην τηλεόραση. Πολύ περισσότερο, ώς τώρα ποτέ ένας πρώην πρόεδρος και κληρικός, ο Χασεμί Ραφσαντζανί, δεν είχε στείλει ανοιχτή επιστολή στον ανώτατο ηγέτη της χώρας, επίσης κληρικό, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, κατηγορώντας τον ότι δεν έβαλε φρένο «στις προσβολές και στα ψέματα» που εκτοξεύει ο απερχόμενος πρόεδρος, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Είναι σπάνιο Ιρανοί κληρικοί να επικρίνουν τον ανώτατο ηγέτη της χώρας που είναι «σαρξ εκ της σαρκός τους».

Ο Ραφσαντζανί δεν είναι υποψήφιος. Αλλά στο «ντιμπέιτ» των υποψηφίων ο Αχμαντινετζάντ τον κατηγόρησε για διαφθορά και οικονομική υποστήριξη στον βασικό αντίπαλό του, τον μετριοπαθή πρώην πρωθυπουργό, Χουσεΐν Μοσαβί. Αυτός ο άνθρωπος έφερε τα πάνω-κάτω στην εκστρατεία, κινητοποιώντας τους νέους και τις γυναίκες, οι οποίοι ξενυχτούν βράδια τώρα, σε ένα κάπως εορταστικό πλην σαφώς προεκλογικό κλίμα, από το οποίο δεν έχει λείψει η ένταση, με επεισόδια και συλλήψεις. Θα έλεγε κανείς ότι ο Μοσαβί θα μπορούσε να κερδίσει τον Αχμαντινετζάντ, αλλά στον ίδιο χώρο, των μετριοπαθών, είναι υποψήφιος και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, ο Μέχντι Καρούμπι. Οι ψήφοι, λοιπόν, των μετριοπαθών θα μοιραστούν.

Δύο «παρατάξεις»

Το ίδιο όμως θα γίνει και με τους συντηρητικούς, γιατί εκτός του Αχμαντινετζάντ υποψήφιος στον ίδιο χώρο είναι και ο Μόχζεν Ρετζάι, άλλοτε διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης. Μετά την εκλογή του Αχμαντινετζάντ, οι συντηρητικοί στηρίχτηκαν πολύ στην υποστήριξη από μη αιρετούς θεσμούς, στον λαϊκισμό του προέδρου, στα κέρδη από το πετρέλαιο, αλλά και στην απάθεια του εκλογικού σώματος. Τώρα μόνον η συντηρητική επαρχία θα μπορούσε να υποστηρίξει τον Αχμαντινετζάντ. Αλλά η ισχυρή μειονότητα των Αζέρων, στο βορειοδυτικό Ιράν, μάλλον θα ψηφίσει τον Μοσαβί που είναι «παιδί» της.

Συντηρητικό στρατόπεδο

Το συντηρητικό στρατόπεδο χάνει στελέχη, οι αντίπαλοι του Αχμαντινετζάντ τον βομβαρδίζουν, ενώ τα κέρδη από το πετρέλαιο μειώνονται. Ο Ρετζάι βγαίνει από δεξιά, δηλώνοντας ότι το Ιράν θα κερδίσει σεβασμό αν υιοθετήσει λιγότερο «τυχοδιωκτική και εκφοβιστική» στάση στο θέμα των πυρηνικών. Η προεκλογική περίοδος πήρε φωτιά. Ο Μοσαβί υποσχέθηκε δικαιώματα στις γυναίκες και άφησε τη δική του, που είναι καλλιτέχνις και καθηγήτρια, να πρωτοστατήσει στον προεκλογικό του αγώνα. Η απάθεια εξαφανίστηκε. Αυτή η προεκλογική περίοδος προκάλεσε ένα ασυνήθιστο άνοιγμα της κοινωνίας, με ξενύχτια στους δρόμους, ελεύθερες συζητήσεις, ακόμα και επικρίσεις σε βάρος του προέδρου. Η παραδοσιακή κοινωνική εσωστρέφεια των Ιρανών αλλάζει. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου, πολλοί ελπίζουν το άνοιγμα αυτό να διαρκέσει.

Το «μέλλον» του κλήρου

Ο πρόεδρος της χώρας δεν είναι παρά τρίτος στην κρατική ιεραρχία, πίσω από τον ανώτατο πνευματικό ηγέτη και το Συμβούλιο των Σοφών. Είναι, όμως, η φωνή του κράτους προς τα έξω -κυρίως προς τη διεθνή κοινότητα. Και επιπλέον ο πρόεδρος είναι το ανώτατο, αιρετό, αξίωμα. Μέχρι εκεί μπορούν οι Ιρανοί να επηρεάσουν την πορεία της χώρας, ψηφίζοντας. Οπότε σε αυτές τις εκλογές, δεν κρίνεται απλώς το ενδεχόμενο απευθείας διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ και αποκατάσταση των διμερών σχέσεων έπειτα από 30 χρόνια «πάγου». Δεν είναι μόνο το ποια στάση θα επιλέξει το Ιράν έναντι της διεθνούς κοινότητας που ζητεί πλήρη διαφάνεια του πυρηνικού προγράμματος, με επαληθεύσεις και με τερματισμό του εμπλουτισμού ουρανίου. Αυτό που κυρίως διακυβεύεται είναι η πολιτική ταυτότητα του επόμενου προέδρου και κατά πόσον αυτός θα αμφισβητήσει ή θα ενισχύσει την επιρροή των κληρικών στο κράτος. *

enet

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=3641&Itemid=36