www.hellenicvoiceny.com - Απόφαση πέραν πάσης λογικής

Απόφαση πέραν πάσης λογικής

22.03.09

Διαβάζοντας κανείς την απόφαση των τριών δικαστών στην πολύκροτη δίκη εναντίον των 10 αστυνομικών, αναρωτιέται κατά πόσον οι τρεις αυτοί λειτουργοί του νόμου ζουν, βλέπουν, ακούουν και συναισθάνονται τα ίδια πράγματα με τους υπόλοιπους ανθρώπους αυτής της χώρας.

Η πλειοψηφία δεν έχει πάντα δίκαιο, ιδίως σε πολύπλοκα θέματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων αυτής της χώρας έχει δίκαιο να αντιδρά. Δικαίως επίσης η κοινή γνώμη δείχνει να μην σέβεται τη συγκεκριμένη απόφαση, η οποία υποτιμά τη νοημοσύνη όλων μας και υποβαθμίζει σοβαρά το κύρος της Κυπριακής Δικαιοσύνης.

Η απόφαση του δικαστηρίου στηρίχθηκε σε κάποια σημεία τα οποία με γνώμονα τον κοινό νου και χωρίς νομική κατάρτιση, μπορεί κάθε πολίτης να σχολιάσει.

Απόφαση και σχόλια

1. "Βασικό θέμα που εξέτασε το Κακουργιοδικείο στην απόφασή του ήταν η αυθεντικότητα της ταινίας, η οποία κατατέθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή για απόδειξη των κατηγοριών εναντίον των κατηγορουμένων και η οποία, σύμφωνα με τη θέση της Κατηγορούσας Αρχής, απεικόνιζε το μεγαλύτερο μέρος του επίδικου επεισοδίου της κακοποίησης. Επισημαίνεται εδώ ότι στο Δικαστήριο δεν ήρθε να καταθέσει ο παραγωγός της εν λόγω ταινίας, γιατί σύμφωνα με τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν, διακατεχόταν από φόβο. Η μόνη μαρτυρία που κατατέθηκε προς απόδειξη της αυθεντικότητας της ταινίας ήταν αυτή δύο εμπειρογνωμόνων. Το Δικαστήριο κατέληξε ότι δεν έχει πεισθεί ότι οι μέθοδοι που εφάρμοσαν οι εμπειρογνώμονες ήταν ικανές για να αποδείξουν την αυθεντικότητα της ταινίας."

Κατά τη διάρκεια της δίκης, οι δύο ξυλοκοπηθέντες νεαροί στις 17 Δεκεμβρίου 2005 αναγνώρισαν τους εαυτούς τους, όσοι δε τους ήξεραν (συγγενείς -φίλοι) αναγνώρισαν τα πρόσωπά τους βλέποντας τις σκηνές από την τηλεόραση. Πάρα πολλοί επίσης συμπολίτες μας αναγνώρισαν τους αστυνομικούς οι οποίοι τους ξυλοκόπησαν. "Κάποιοι από τους κατηγορούμενους", επίσης, "με δηλώσεις μέσω των συνηγόρων τους, αλλά και δικές τους, ανώμοτες δηλώσεις, στις οποίες προέβηκαν όταν κλήθηκαν να προβάλουν την υπεράσπισή τους, δέχονται ότι ήσαν παρόντες στη σκηνή και ότι είχαν κάποια συμμετοχή στο επεισόδιο", παραδέχονται και οι ίδιοι οι δικαστές στην απόφασή τους (σελ. 3). Το βίντεο αποτελεί μέρος της ζωής όλων των Κυπρίων και το εμπιστεύονται, αφού η καθημερινή τους πρακτική λέει ότι μια κάμερα μπορεί να παρακολουθεί τη ζωή μας με απόλυτη ακρίβεια. Το ερώτημα βέβαια για τους κυρίους δικαστές ήταν κατά πόσο το βίντεο ήταν αυθεντικό ή όχι. Το έκριναν μη αυθεντικό, γιατί δεν πήγε να καταθέσει αυτός που το τράβηξε. Δεν σκέφτηκαν βέβαια γιατί δεν πήγε. Προφανώς αυτό δεν τους αφορούσε. Ποιος, εξάλλου, σήμερα τολμά να κτυπήσει ή να τρομοκρατήσει ένα δικαστή; Αντίθετα, ο μέσος πολίτης έχει άλλη εικόνα για την Αστυνομία, ειδικά εάν στο παρελθόν είχε και κάποια νταραβέρια μαζί της. Ο παραγωγός του βίντεο βίωσε αυτή την εικόνα της αυθαιρεσίας το βράδυ εκείνο, βλέποντας μέχρι πού μπορούσε να φτάσει ένα όργανο της τάξεως. Ως άλλος Βιργίλιος μάλλον αναφώνησε "Κι εμένα ποιος θα με προστατέψει από τους προστάτες μου"; Ούτε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας που ζήτησε να τον δει δεν τον έπεισε ότι αυτό το κράτος μπορεί να τον προστατέψει! Είχε δίκαιο να φοβάται. Η καθημερινή σχέση με αρκετούς αστυνομικούς, η υπόθεση Κίτα και οι δηλώσεις του Γενικού Εισαγγελέα ότι οι αστυνομικοί αρνούνται να συνεργαστούν για τη διαλεύκανσή της, οι δηλώσεις του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας ότι "η Αστυνομία είναι ένα Σώμα που βρίθει διαφθοράς", λέει πως έχει δίκαιο. Βεβαίως, στην απόφαση του δικαστηρίου εγείρεται έντονα το δικαίωμα των κατηγορουμένων να αντεξετάσουν τον βασικό μάρτυρα κατηγορίας (σελ. 13). Ορθόν. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα βέβαια δεν τον έπεισε ότι από μάρτυρας κατηγορίας δεν θα γινόταν στόχος κάποιων αστυνομικών.

Σε ό,τι αφορά τώρα τη μη πειστικότητα των εμπειρογνωμόνων (σελ. 17 ), διαβάζοντας το κατεβατό της απόφασης, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει η αντιμετώπιση των δύο εμπειρογνωμόνων, Catalin Grigoras, και Bart Hoogeboorn. Το δικαστήριο, κατά τρόπο εκνευριστικό και υποτιμητικό για τη νοημοσύνη μας, εκλαμβάνει τη σοβαρότητα αυτών των ανθρώπων ως αδυναμία να τεκμηριώσουν το βίντεο ως εύρημα πέραν πάσης αμφιβολίας έγκυρο. Ο κ. Grigoras υποστήριξε ότι θα χρειαζόταν δύο χρόνια εργασίας για να παραποιηθεί αυτή η κασέτα. Δεν τον έλαβαν υπόψη. Ο κ. Hoogeboom ανέφερε ότι η επιστήμη του βρίσκεται υπό εξέλιξη, συμφωνώντας επίσης ότι υπάρχει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις περιθώριο επιστημονικού λάθους, από αυτή δε τη σεμνότητα που πρέπει να διακατέχει κάθε σοβαρό επιστήμονα, το δικαστήριο έκρινε τη γνωμάτευσή του ανεπαρκή, αγνοώντας την εμπεριστατωμένη του ανάλυση.

2. "Οι αξιωματικοί που κλήθηκαν να παρακολουθήσουν την ταινία και κλήθηκαν να προβούν σε αναγνώριση είχαν συγκεκριμένη και ήδη γνωστή κατεύθυνση ως προς τα άτομα που θα αναγνώριζαν, ότι προηγήθηκαν της αναγνώρισης κάποιου είδους απειλές και άσκηση έμμεσης πίεσης στη συνείδηση των αξιωματικών να προβούν σε αναγνωρίσεις, όπως επίσης και ο τρόπος που διεξήχθη η αναγνώριση, δηλαδή η προβολή της ταινίας σε αίθουσα όπου υπήρχε μεγάλος αριθμός αξιωματικών, όπου ήταν πρακτικά αδύνατο να επικρατεί η απαιτούμενη ησυχία και ευταξία που επέβαλλε η περίπτωση".

Η πιο πάνω θέση του δικαστηρίου, έχουμε την εντύπωση θα έπρεπε να είχε ιδωθεί από διαφορετική οπτική. Γιατί οι αξιωματικοί πιέστηκαν να μαρτυρήσουν τους κατηγορούμενους συναδέλφους τους; Πιέστηκαν να κάνουν το καθήκον τους, διότι προφανώς δεν ήθελαν. Και γιατί δεν ήθελαν; Διότι σε αυτό το Σώμα, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, "υπάρχει σήψη και διαφθορά" και λογικά ο ένας καλύπτει τον άλλο. Αυτό αποδεικνύει και η έλλειψη συνεργασίας τους σήμερα στην υπόθεση Κίτα. Τι έκανε όμως το δικαστήριο; Αντί να διακριβώσει τα πραγματικά αίτια της απροθυμίας τους να καταθέσουν, δέχτηκε νομικίστικα τη θέση ότι παραβιάστηκαν τα ανθρώπινά τους δικαιώματα, αν δεχθούμε βέβαια την καινοφανή θέση ότι το να είσαι διεφθαρμένος είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Το πλέον οξύμωρο είναι ότι στην περίπτωση των αστυνομικών το δικαστήριο θεωρεί την άρνησή τους να καταθέσουν ως ανθρώπινό τους δικαίωμα, το οποίο σπεύδει έμμεσα να σημειώσει, για να το χρησιμοποιήσει εν συνεχεία στην απόφασή του, υπέρ των κατηγορουμένων αστυνομικών. Αντίθετα, το ανθρώπινο δικαίωμα του βιντεολήπτη που δεν θέλει να καταθέσει, γιατί ευλόγως φοβάται, χρησιμοποιείται εναντίον του, περιγράφοντάς τον περίπου ως ανεύθυνο, γέρνοντας έτσι την πλάστιγγα της απόφασης εναντίον των παραπονούμενων φοιτητών.

3. "Όσον αφορά τη μαρτυρία των παραπονούμενων για την αναγνώριση των κατηγορουμένων ως δραστών στο επίδικο επεισόδιο κακοποίησής τους κρίθηκε ότι η για πρώτη φορά αναγνώρισή τους στο εδώλιο του κατηγορούμενου ενώ διεξαγόταν η δίκη, δεν είχε τα στοιχεία του αυθορμητισμού και της αντικειμενικότητας που θα αναμενόταν να έχει μια τέτοια μαρτυρία."

Όσοι παρακολουθήσαμε το βίντεο, διαπιστώσαμε ότι οι δύο νεαροί φοιτητές βρίσκονταν δεμένοι με χειροπέδες, αρχικά στη μέση του δρόμου και αργότερα στο πεζοδρόμιο. Είδαμε σε 2-3 περιπτώσεις τους νεαρούς να προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους, αλλά κάποιους αστυνομικούς να τους κλοτσούν απαιτώντας να είναι ξαπλωμένοι ή και μπρούμυτα. Τέλος πάντων, διαπιστώσαμε, σε αντίθεση με τους τρεις δικαστές, ότι οι δύο νεαροί δεν κάθονταν σε καφετέρια στη Μακαρίου κόβοντας φάτσες, αλλά ότι προσπαθούσαν να καλυφθούν από τις κλοτσιές 10 αστυνομικών. Μάλλον είχαμε διαφορετική οπτική γωνία!

4. Ένας πρόσθετος λόγος που οδήγησε στην απόρριψη της υπόθεσης εναντίον των κατηγορουμένων ήταν και η δυσμενής δημοσιότητα που δόθηκε σε αυτή από την έναρξη της ποινικής έρευνας μέχρι και το στάδιο που η υπόθεση οδηγήθηκε στο δικαστήριο, αλλά και κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης..... Το δικαστήριο, εξετάζοντας και παραθέτοντας ενδεικτικά κάποια από τα 361 δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας, έκρινε ότι είχαμε γίνει μάρτυρες όλοι ενός ευρείας κλίμακος και διάρκειας προπηλακισμού των κατηγορουμένων..... Η απόδοση σ' αυτούς ποινικής ευθύνης με τον τρόπο που έχει στην προκειμένη περίπτωση συμβεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με την εμπέδωση ανάλογου αισθήματος έναντι των κατηγορουμένων από το κοινό, είναι απαράδεκτη σε μια ευνομούμενη κοινωνία. Τονίστηκε ότι αυτό αποτελεί σοβαρή παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης και προκαταλαμβάνει το αποτέλεσμα της δίκης. Συγχρόνως, ότι αποτελεί σφετερισμό της δικαστικής εξουσίας και περιφρόνηση του δικαστηρίου.

Οι πολίτες αυτής της χώρας ίσως αξίζουν καλύτερα ΜΜΕ. Στη συγκεκριμένη ωστόσο περίπτωση, τα ΜΜΕ λειτούργησαν με αρκετή υπευθυνότητα και πάρα πολλή ευαισθησία. Η υπόθεση αυτή πιθανόν να μην εκδικαζόταν ποτέ εάν τα ΜΜΕ δεν αποκάλυπταν τη βιντεοκασέτα. Από την άλλη εάν εκδικαζόταν χωρίς το βίντεο, θα αποτελούσε παρωδία, αφού οι 10 αστυνομικοί έσπευσαν να κινήσουν, μετά τις αρχικές καταγγελίες των φοιτητών, νομική διαδικασία εναντίον τους, υποστηρίζοντας ότι είχαν ξυλοκοπηθεί και προπηλακισθεί βάναυσα από αυτούς. Πού καταλήγουν συνήθως αυτές οι δικαστικές μάχες στα δικαστήριά μας; Κατά κανόνα δικαιώνονται οι αστυνομικοί από τους κυρίους δικαστές, αφού a priori θεωρούνται πιο αξιόπιστοι μάρτυρες από τους απλούς πολίτες. Αλλά, ας δούμε και την άλλη, πρωτόγνωρη και απόλυτα εγωιστική θέση, ότι όποιος κρίνει και επικρίνει, ουσιαστικά ενδύεται δικαστική τήβεννο και "σφετερίζεται και περιφρονεί το δικαστήριο". Η θέση αυτή, που με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου έγινε της μόδας τα τελευταία χρόνια, στην ουσία έρχεται να υποκαταστήσει και να υπονομεύσει τη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης. Κατά την άποψη του δικαστηρίου ένας ύποπτος δεν μπορεί να αποδειχθεί ενώπιον του δικαστηρίου ένοχος εάν γράψουν οτιδήποτε γι αυτόν τα ΜΜΕ. Ο αυστριακός πα-τέρας Josef Fritzl για την υπόθεση του οποίου γράφτηκαν 7 εκατ. άρθρα τους τελευταίους μήνες κατά την καταπληκτική λογική του Κυπριακού Δικαστηρίου θα έπρεπε μάλλον να αθωωθεί! Το αστείο είναι ότι κάποιες αποφάσεις, ενώ από τη μια διευκρινίζουν ότι δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τους τα δημοσιεύματα, στη δικαιολόγηση των αποφάσεων γίνεται επίκλησή τους! Επί του θέματος αυτού και ολοκληρώνοντας, έχουμε να πούμε ότι ένας δημοσιογράφος δεν μπορεί να υποκαταστήσει ποτέ έναν δικαστή. Εάν όμως επικρατήσει η λογική ότι τα θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος τα οποία συζητούνται και μπορεί να αχθούν και ενώπιον του δικαστηρίου δεν πρέπει να σχολιάζονται, τότε όλες οι εφημερίδες πρέπει να κλείσουν. Βεβαίως, εάν είναι να σκάσουμε όλοι οι δημοσιογράφοι και επιτέλους το δικαστήριο να αρχίσει να καταδικάζει κάποιους παιδεραστές και κάποιους βιαστές, τότε να σκάσουμε.

Αναφαίρετο δικαίωμα η κριτική

Αυτό βέβαια δεν αφαιρεί το δικαίωμα όλων των πολιτών να κρίνουν τις δικαστικές αποφάσεις. * Δεν μας αφαιρεί το δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε συλλήβδην ως κοινωνία, γιατί τα δικαστήρια από το 1999 έως σήμερα με τη φούσκα του ΧΑΚ έχουν επιτρέψει σε κάποιους μεγαλοτραπεζίτες να οδηγήσουν στη φτώχεια χιλιάδες συμπολίτες μας, κατάσχοντας τα σπίτια και τις περιουσίες τους, μέσω περίεργων δικαστικών αποφάσεων.

* Δεν μας αφαιρεί το δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε για την ανοχή κάποιων δικαστικών λειτουργών απέναντι σε κάθε μορφής εξουσίας, ενώ ο λαουτζίκος και ο κάθε άσημος πολίτης, συνθλίβεται μέσα από νομικισμούς και ελιτισμούς. Καιρός η αλήθεια να αρχίσει να φαίνεται στις αίθουσες των δικαστηρίων με θάρρος και παρρησία, αφήνοντας κατά μέρος τις σκιαμαχίες με τα ΜΜΕ.

ΠΟΛΙΤΗΣ

Σχόλια

Προσθήκη νέου

Αναζήτηση

Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=3234&Itemid=36

Τελευταία ανανέωση ( 22.03.09 )