Αρχική 
EDITORIAL ΚΡΥΦΕΣ ΜΑΤΙΕΣ…
EDITORIAL ΚΡΥΦΕΣ ΜΑΤΙΕΣ…
| ΚΡΥΦΕΣ ΜΑΤΙΕΣ… |
|
|
| 04.02.09 | |||||
|
Είναι αναμφισβήτητο πλέον ότι αρκετοί από τους συμπατριώτες μας Ομογενείς, θεωρούν το θέμα της Ελληνικής παιδείας «τετελεσμένο γεγονός» και υποτάσσονται αμαχητί στο μοιραίο, προβάλλοντας μια σειρά από δικαιολογίες που χρυσώνουν το χάπι της πικρής πραγματικότητας. Ωστόσο υπάρχει και μια ακόμη εξίσου μεγάλη μερίδα ανθρώπων που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το «παιχνίδι» δεν είναι τελειωμένο και με την λήψη αποφασιστικών μέτρων, θα μπορέσουμε σαν Εθνότητα να ανατρέψουμε την κατάσταση.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνόγλωσση παιδεία εδώ στην Αμερική είναι πάρα πολλά και κατά καιρούς ,αν και θίγονται θαρραλέα από τους ενδιαφερόμενους στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους ,δυστυχώς δεν έχει υπάρξει θετική ανταπόκριση από την πλευρά των υπευθύνων, οι οποίοι προφανώς ενδιαφέρονται μόνο για τις ταμπέλες.
Άντε και στην καλύτερη των περιπτώσεων, να εκφράσουν δημόσια στην γιορτή των γραμμάτων, την «αμέριστη» συμπαράσταση τους προς την συμπαθή τάξη των ηρώων εκπαιδευτικών και ταυτόχρονα να μοιρασθούν με τους παρόντες, τις «αγωνίες» τους για την πορεία της Ελληνικής παιδείας.
Η έλλειψη οικονομικών πόρων, οι πενιχροί μισθοί των εκπαιδευτικών καθώς και η ανασφάλιστη από πλευράς υγείας εργασία, για τους απασχολούμενους δασκάλους στα απογευματινά σχολεία, αποτελεί μεγάλο μέρος του προβλήματος και σε συνδυασμό με την έλλειψη σύγχρονου διδακτικού υλικού και αξιόλογων ομοιογενών προγραμμάτων, εμφανίζει με την πρώτη ματιά , τις αιτίες που οδηγούν την Ελληνόγλωσση παιδεία στον μαρασμό.
Έντονο ωστόσο παρουσιάζεται (τουλάχιστον επικοινωνιακά), το ενδιαφέρον και οι αγωνίες παραγόντων της τοπικής κοινωνίας, π.χ. Σ.Α.Ε. Αμερικής, του οποίου ο επικεφαλής περιφερειάρχης, με ολοσέλιδες καταχωρήσεις στον ομογενειακό τύπο, εντοπίζει και παραδέχεται την ύπαρξη προβλημάτων στην Ελληνόγλωσση παιδεία, τα οποία όπως τονίζει , οφείλονται στην έλλειψη κοινού οράματος και συνεργασίας....
Όμως δεν μας αναφέρει ξεκάθαρα σε ποιους αναφέρεται και προβάλλει γενικόλογα τα λεγόμενα του, μιλώντας για αντιπαράθεση, ανταγωνισμό και αυτοπροβολή.
Σε ποιους απευθύνεται;
Στους χαμηλόμισθους εκπαιδευτικούς;
Στους γονείς των μαθητών ίσως, οι οποίοι δεδομένης και της νέας οικονομικής κατάστασης που ταλανίζει όλο τον πλανήτη, αγκομαχούν κυριολεκτικά να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους;
Μήπως απευθύνεται προς την Αρχιεπισκοπή Αμερικής και στο αρμόδιο γραφείο Ελληνικής παιδείας;
Όπως καταλαβαίνεται, πολλοί μπορεί να θεωρηθούν οι αποδέκτες αυτού του μηνύματος, όμως ουσιαστικά το «δια ταύτα του» παραμένει κενό γράμμα καθώς δεν αναφέρει, ποιοι είναι αυτοί που πρέπει «να υπερβούν τις διαφορές τους και ενωμένοι να εργασθούν για την προβολή και ενίσχυση των Ελληνικών γραμμάτων».
Συμφωνώ ότι «η παιδεία δεν ανήκει στα χωράφια κανενός»,όπως αναφέρει στο μήνυμα του ο Περιφερειάρχης του Σ.Α.Ε. Αμερικής, όμως σίγουρα μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ο κατάλληλος θρησκευτικός η λαϊκός ηγέτης, που θα δρομολογήσει έστω και καθυστερημένα, το όνειρο αναβάθμισης της Ελληνικής παιδείας.
Καμία επίσημη έρευνα για τον εντοπισμό των προβλημάτων δεν έχει γίνει τα τελευταία χρόνια ,καθώς και καμία διατύπωση ουσιαστικών προτάσεων, που να αφορά στην καλυτέρευση της Ελληνόγλωσσης παιδείας των κοινοτικών σχολείων της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Το πόρισμα της επιτροπής Ρασσιά που διατυπώθηκε το 1999 (επί εποχής Σπυρίδωνος) και περιείχε εμπεριστατωμένες υποδείξεις έγκριτων ακαδημαϊκών, που αφορούσαν στην αναβάθμιση της Ελληνικής παιδείας, παραμένει για λόγους άγνωστους μέχρι στιγμής στα αζήτητα.
Το χλιαρό ενδιαφέρον της Αρχιεπισκοπής, έρχεται να αναπληρώσει η ύπαρξη των charter schools σε κάποιες πολιτείες, που επιχορηγούνται από το Αμερικανικό κράτος και αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να χάνεται σιγά-σιγά ο κοινός προσανατολισμός της Ελληνικής εκπαίδευσης.
Ωστόσο σημαντική και με μεγάλη δόση ειλικρίνειας είναι η τοποθέτηση ενός ακούραστου «εργάτη» της Ελληνόγλωσσης παιδείας στην Αμερική, του οποίου η προσφορά επιβραβεύθηκε πριν από λίγες ημέρες από την έντυπη ημερήσια εφημερίδα της πόλης μας, που τον ανακήρυξε «εκπαιδευτικό της χρονιάς 2008».
Πρόκειται για τον δρ. Γεώργιο Μελικόκη, διευθυντή του ημερησίου σχολείου του Αγίου Δημητρίου Τζαμέϊκα σήμερα, του οποίου η προσφορά στον τομέα της Ελληνόγλωσσης παιδείας, θεωρείται σημαντική και χρονολογείτε από το 1980.
Το 1990 συμμετείχε σαν επικεφαλής στην ομάδα συγγραφής βιβλίων που διδάσκονται μέχρι σήμερα και απευθύνονται στους Ελληνοαμερικανούς μαθητές των σχολείων του εξωτερικού.
Εκ των πραγμάτων η γνώμη του έχει ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία, καθώς λόγω της πολυετούς πείρας του, αλλά και της ειλικρίνειας που τον διακρίνει, αναφέρει τα πράγματα με το όνομά τους και δεν διστάζει να εστιάσει τα λεγόμενα του στις αιτίες που θεωρεί ότι αποτελούν τροχοπέδη στην Ελληνόγλωσση παιδεία της Αμερικής.
Προβληματισμένος για το μέλλον των Ελληνικών σχολείων της Ομογένειας, δηλώνει τα εξής:
«Δυστυχώς για όλους μας, η Ελληνική παιδεία στην Αμερική στον τομέα της οργάνωσης, παρουσιάζεται σήμερα ακέφαλη, καθώς δεν υπάρχει κανένας επίσημος φορέας που θα επωμισθεί το βάρος των αναγκών και θα προσφέρει τα ζητούμενα στον βωμό της Ελληνόγλωσσης παιδείας.
Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής δεν έχει ενεργό και ουσιαστική συμμετοχή στο καυτό θέμα της παιδείας, με αποτέλεσμα όπως έχω τονίσει και στο παρελθόν, η προσφορά της να θεωρείται μηδενική.
Ωστόσο είναι γνωστό, ότι έχει την απόλυτη ευθύνη και δικαιοδοσία σε όλα τα κοινοτικά σχολεία και κατά συνέπεια είναι υπεύθυνη για την σημερινή εικόνα όπως παρουσιάζεται.
Η χρήση και εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας στα Ελληνοαμερικανικά σχολεία, αντικατοπτρίζει σε ποσοστά το 12% του συνολικού προγράμματος και φυσικά αυτό από μόνο του, παρουσιάζει την αληθινή διάσταση του προβλήματος .
Η εικόνα του χαμηλόμισθου εκπαιδευτικού, δεν συμβαδίζει με τίποτα με αυτή των ιερέων και φυσικά για συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, ούτε λόγος.
Δεν υπάρχουν σοβαρά κίνητρα για τον ομογενή εκπαιδευτικό, που θα μπορούσαν να τον ελκύσουν προς τα κοινοτικά σχολεία.
Ο μισθός των 25.000$ τον χρόνο που προσφέρουν, είναι απαγορευτικός για κάποιον που θέλει να αρχίσει να διδάσκει στα σχολεία μας, καθόσον δεν παρέχει τα απαραίτητα συστατικά μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Εκτός αυτού ο νέος εκπαιδευτικός, θα έχει να αντιμετωπίσει και το μεγάλο πρόβλημα της ασφάλειας υγείας, που δεν παρέχεται με τις ίδιες αναλογίες, όπως αυτής που παρέχονται στους ιερωμένους της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Όμως ο ρόλος των ομογενών εκπαιδευτικών ,θεωρώ πως αποτελεί τον βασικό κορμό στην διατήρηση της Ελληνικής γλώσσας και κατά συνέπεια, θα πρέπει να αναζητηθεί μια λύση που θα εξασφαλίσει την συμμετοχή τους και φυσικά μέσω αυτής, την συνεχή αναβάθμιση των Ελληνικών σχολείων».
Αυτά φίλοι μου είναι μερικά από τα κομμάτια που συνθέτουν το πάζλ της Ελληνικής παιδείας στην Αμερική και σίγουρα πιστεύω, πως θα προβληματίσουν κάθε έναν από εσάς, που τον απασχολεί η διατήρηση και διάδοση της Ελληνικής γλώσσας.
Όμως θα πρέπει να τονίσω, ότι η εικόνα αυτού του προβλήματος δεν πρέπει να έρχεται στην επιφάνεια μια φορά τον χρόνο, με την ευκαιρία της γιορτής των Τριών Ιεραρχών, αλλά να αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μας, που θα μας απαγορεύει κατηγορηματικά τις περιστασιακές κρυφές ματιές….
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια! Powered by !hellenicvoiceny Copyright (C) 2007Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
|
|||||
| Τελευταία ανανέωση ( 11.04.09 ) | |||||
| < Προηγ. | Επόμ. > |
|---|
Σχετικα Αρθρα
|