Ηταν μια παγκόσμια οικονομική σύνοδος που, όσο κι αν είναι λυπηρό, δεν ανταποκρίθηκε στην κρισιμότητα των καιρών, με τις μεγάλες δυνάμεις να διαγκωνίζονται για μια θέση ισχύος στο διεθνές στερέωμα.

Ασχολήθηκαν, κατά βάθος, λιγότερο με τα οικονομικά προβλήματα και, πέραν κάποιων γενικόλογων διαπιστώσεων και αφορισμών περί υιοθέτησης ενός σχεδίου δράσης με κάποια μέτρα «πρώτης προτεραιότητας», έδωσαν μια έντονη πολιτική χροιά ενός μπρα ντε φερ παγκόσμιας ισχύος και επικράτησης κατά τη μεταβατική αυτή περίοδο. Ανευ τολμηρών αποφάσεων, που να αντιμετωπίζουν επαρκώς την κρίση και να χαράσσουν ένα νέο διεθνές οικονομικό σύστημα με την ενίσχυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), ο κάθε ένας τους φρόντισε κατ' εξοχήν τα του... «οίκου» του.

Ελλειψη εμπιστοσύνης

Σε κάθε περίπτωση, είναι μια καθοριστική στιγμή για το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι. Παρά το γεγονός ότι, ακόμη και αυτήν τη στιγμή που οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πραγματική εξαθλίωση, εξακολουθούν να αποτελούν σημείο αναφοράς και πρωταρχικής ισχύος. Ως εκ τούτου, οι λοιπές χώρες έδειξαν να παίρνουν θέση σε σχέση με την Αμερική, προσβλέποντας σε κέρδη από τη σχεδική διαδικασία.

Ηταν πράγματι ενδιαφέρουσα αυτή η άλλη -και σημαντικότερη, όπως αποδείχθηκε- διάσταση της οικονομικής συνόδου των 20 (G-20) αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων οικονομιών.

«Από τις σχέσεις μας λείπει η αμοιβαία εμπιστοσύνη», διακήρυξε ο Ρώσος πρόεδρος Μεντβιέντεφ, ο οποίος παράλληλα εξέφρασε «ελπίδα για βελτίωση σχέσεων» με τη νέα κυβέρνηση Ομπάμα.

Ο Ισπανός πρωθυπουργός Θαπατέρο διέσχισε το κατώφλι του Λευκού Οίκου για πρώτη φορά, λόγω της... «τιμωρίας» που του είχε επιβληθεί από το σοφό επιτελείο του Αμερικανού προέδρου, γιατί το 2004, μετά την εκλογή του, απέσυρε τις ισπανικές δυνάμεις από το Ιράκ.

Με την ισπανική αποστολή κάθισε και η Τσεχία, επόμενη πρόεδρος της Ε.Ε., ενώ με τη γαλλική αποστολή κάθισε η Ολλανδία, χώρες που δεν θα 'χαν αλλιώς προσκληθεί αν δεν τα 'χε ρυθμίσει α λα γαλλικά ο κ. Σαρκοζί.

Ο Κέβιν Ρουντ, πρωθυπουργός της Αυστραλίας, εισέπραξε μια ψυχρή χειραψία από τον κ. Μπους, λόγω προηγηθείσας διαρροής συνομιλίας τους, κατά την οποία ο Αμερικανός πρόεδρος φέρεται να μη γνώριζε τι είναι το «G-20».

Ερντογάν «τελάλης»

Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν διαλάλησε την «πραμάτεια» του και αυτός στο ίδιο μοτίβο που είχε ξεκινήσει από την περασμένη εβδομάδα («Ε», 15/11/08), προβάλλοντας ιδιαίτερα τον «μεσανατολικό ρόλο» που μπορεί να διαδραματίσει η Τουρκία μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν.

Με τον τρόπο αυτό θέλησε να «υπενθυμίσει» τη «χρησιμότητα» της χώρας του στην περιοχή, για να το χρησιμοποιήσει αυτό μελλοντικά ως «μοχλό αντιστάθμισης» σε ανανεωμένες αμερικανικές ενέργειες για αναγνώριση ως «γενοκτονίας» της σφαγής των Αρμενίων από τους Οθωμανούς.

Οι Τούρκοι έχουν «ψύχωση» με το Αρμενικό, έλεγε πρόσφατα στην «Ε» Αμερικανός παράγων, που έχει παρακολουθήσει διαχρονικά τις ποικίλες ενέργειες για το μπλοκάρισμα σχετικών ψηφισμάτων στο Κογκρέσο. Είναι προφανές ότι τώρα διακατέχονται από ανησυχία, λόγω των προεκλογικών εξαγγελιών Ομπάμα περί αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων, οι οποίες είχαν προκαλέσει αρνητικά σχόλια της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας για τον υποψήφιο τότε Ομπάμα.

Προφανώς, κατόπιν συστάσεων των «μισθοφόρων» του στην Ουάσιγκτον, ο κ. Ερντογάν ήταν σχεδόν ανοικτά εκβιαστικός στις δηλώσεις του για τις περιφερειακές ανάγκες των ΗΠΑ, λέγοντας πως στην ευρύτερη εκεί περιοχή αυτές δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν άνευ μιας «ενεργού Τουρκίας».

«Αυλαία» Μπους

Η σύνοδος ξεκίνησε την Παρασκευή το βράδυ στο National Building Museum με χαμόγελα των συνδαιτυμόνων του κ. Μπους, ίσως γιατί έβλεπαν στη θέση του οικοδεσπότη να κάθεται, νοερά έστω, ο Ομπάμα.

Ο κ. Μπους μίλησε κατά του προστατευτισμού και σημείωσε πως «τα προβλήματα δεν προκύπτουν σε μια νύχτα και δεν λύνονται σε μια νύχτα», αλλά τάχθηκε κατά ενός αυξημένου ρόλου του ΔΝΤ, όπως θα 'θελαν οι Ευρωπαίοι.

Είναι προφανές ότι το ζήτημα αυτό έχει φέρει σε διάσταση Ευρωπαίους και Ουάσιγκτον, δεδομένου ότι οι πρώτοι επιθυμούν αυστηρότερους ελέγχους και κανόνες στην αγορά, σε αντίθεση με τους Αμερικανούς και κάποιους συμμάχους τους, που ικανοποιούνται με περιορισμένες μεταρρυθμίσεις.

Από τη σύνοδο επίσης φάνηκε πως η Κίνα βρίσκεται στη «θέση του οδηγού», με τα 2 τρισ. δολ. σε ξένο συνάλλαγμα στα ταμεία της και πολλά αναμένονται από αυτή.

Ολοι τώρα κοιτάνε προς τον Απρίλιο, με τη συμμετοχή Ομπάμα, ο οποίος έλαμψε διά της απουσίας του. *

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=2602&Itemid=36