Τα ρέστα του παίζει –κυριολεκτικά– ο Κώστας Καραμανλής και σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις το διάστημα μέχρι το τέλος του 2008 θα είναι κρίσιμο, καθοριστικό για το αν θα πετύχει έστω μερική αναστροφή του αρνητικότατου κλίματος και για την κυβέρνησή του και για τον ίδιο ή αν θα παγιωθεί το κλίμα αυτό, με αποτέλεσμα μια χωρίς επιστροφή πορεία προς τη συρρίκνωση και την ήττα!

Ήδη για ένα διάστημα δυόμισι μηνών, απʼ τις αρχές Σεπτέμβρη, μετά τη «μοιραία» συνέντευξη στη Θεσσαλονίκη, η φθορά της κυβέρνησης είναι με καταιγιστικούς ρυθμούς, εν πολλοίς ανεξέλεγκτους. Με αποτέλεσμα το ΠΑΣΟΚ να προηγείται ήδη με 3 περίπου μονάδες και –το σημαντικότερο– να προηγείται για πρώτη φορά μετά το 2000 στην παράσταση νίκης, γεγονός ακόμα σημαντικότερο και απʼ την υπέρ του διαφορά στην πρόθεση ψήφου. Και μάλιστα χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα κάποιο σημάδι ανάκαμψης. Όλα τα «φάρμακα» που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι τώρα αποδείχτηκαν ατελέσφορα.

Έτσι, σύμφωνα και με τις εκτιμήσεις και αναλύσεις έγκυρων αναλυτών, τείνει να παγιωθεί ρεύμα υπέρ του ΠΑΣΟΚ…

Παίζει λοιπόν τα ρέστα του ο πρωθυπουργός, το μόνο «όπλο» που απομένει ουσιαστικά στην κυβερνώσα παράταξη, αφού η ραγδαία κυβερνητική φθορά δεν τον έχει ακόμα παρασύρει, αν και η εικόνα του σαφώς και έχει «γρατζουνιστεί».

Και θα «τα δώσει όλα» ως το τέλος του χρόνου.

Αφού αν μέχρι τις αρχές του 2009 δεν αντιστραφεί το κλίμα, τότε το πιθανότερο είναι πως το ΠΑΣΟΚ θα είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές του Ιούνη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πορεία προς τις εθνικές εκλογές…

Βγαίνει λοιπόν μπροστά, παίρνει πάνω του το παιχνίδι, ένα παιχνίδι που ωστόσο πλέον είναι πολύ δύσκολο.

Πάντα καθυστερημένα…

Και έχει καταστεί δύσκολο και λόγω των καθυστερημένων αντιδράσεων του πρωθυπουργού σε κρίσιμα ζητήματα, με αποτέλεσμα να κάνει στο τέλος αυτό που έπρεπε να κάνει απ' την αρχή, έχοντας όμως υποστεί μεγάλη πολιτική και επικοινωνιακή ζημιά.

Αυτό έγινε με την περίπτωση Βουλγαράκη, το ίδιο και με τον Ρουσόπουλο, αυτό επαναλήφθηκε και με την περίπτωση των τραπεζών και της αντιμετώπισης της μεγάλης οικονομικής κρίσης, καθώς και σε άλλες σοβαρές περιπτώσεις…

Πάντως τώρα και με την πλάτη στον τοίχο –κυριολεκτικά– ο Κ. Καραμανλής «απλώνει στο τραπέζι τα ρέστα του».

Οι κινήσεις του για το επόμενο δίμηνο θα είναι:

• Να κερδηθεί το παιχνίδι με τις τράπεζες για να ρεύσει στην αγορά φτηνό χρήμα, ώστε να περιοριστεί η ασφυξία σε μικρομεσαίους, επαγγελματίες, εργαζόμενους, αγρότες, ασφυξία που πάνε να επιβάλουν τα golden boys τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών.

• Εξαγγελίες στοχευμένων μέτρων ανακούφισης ευπαθών κοινωνικών ομάδων (εργαζόμενων, αγροτών, συνταξιούχων, ανέργων), όπως μείωση των επιτοκίων, επίδομα θέρμανσης, ρύθμιση για τα δάνεια ανέργων, μέτρα για τους αγρότες κ.λπ.

• «Έξοδος» του Κώστα Καραμανλή απʼ το Μαξίμου προς τον λαό και αξιοποίηση της σχέσης του πρωθυπουργού με τις λαϊκές μάζες, ένα σημείο στο οποίο υπερέχει ακόμα του Γ. Παπανδρέου.

• Και τέλος ένας ανασχηματισμός σαρωτικός, που θα αναδιατάσσει –παραλυτικές– ισορροπίες και συσχετισμούς, θα ξαναμοιράζει την τράπουλα και θα δίνει σαφές στίγμα ότι ο Καραμανλής παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και όχι όμηρος δελφίνων και «νταβατζήδων».

Είναι, επαναλαμβάνουμε, το ύστατο στοίχημα για τον πρωθυπουργό.

Το ρίσκο μεγάλο.

Μάλιστα δεν λείπουν και οι εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες αυτό το κρίσιμο δίμηνο θα δείξει αν η «έξοδος» θα είναι μια «έξοδος του Μεσολογγίου» ή έξοδος απʼ τη βαθιά κρίση, με νικητή τον Καραμανλή!

Στη γωνία περιμένει η… Ντόρα!

Σύμφωνα με στενό του συνεργάτη, ο Καραμανλής είναι αισιόδοξος ότι μπορεί να την κερδίσει τη μάχη όσο κι αν είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μάλιστα έχει κάνει την «προχωρημένη» εκτίμηση ότι μπορεί υπό προϋποθέσεις να σπάσει ακόμα και το ρεκόρ του Σημίτη,ο οποίος ήταν πρωθυπουργός για οχτώ χρόνια συνεχώς!

Προφανέστατα υπεραισιόδοξη προσέγγιση.

Δεδομένου μάλιστα, όπως προαναφέραμε, ότι παραμένει μεν αρκετά μπροστά απʼ τον Γιώργο, ωστόσο η κρίση έχει θίξει και τη δικιά του εικόνα.

Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα και το γεγονός ότι για πρώτη φορά έχει αρχίσει να εκφράζεται αμφισβήτηση του Καραμανλή ακόμα και απʼ την οργανωμένη βάση της ΝΔ, σε πολύ μικρή βέβαια έκταση, αλλά αν το γυαλί ραΐσει… (βλ. σχετικό ρεπορτάζ σε άλλη στήλη).

Υπάρχει φυσικά και η αισιόδοξη όψη.

Σύμφωνα με αυτή, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι χάνει η κυβέρνηση εξαιτίας των μεγάλων λαθών της, δεν κερδίζει το ΠΑΣΟΚ. Οπότε αν σταματήσει ο κατήφορος και αυξηθεί η συσπείρωση της ΝΔ, τότε όλα παίζονται και η μάχη δεν έχει χαθεί.

Απʼ την άλλη ωστόσο πώς να αλλάξει το κλίμα, όταν τα λάθη, οι αβελτηρίες, οι ηλιθιότητες, ακόμα και οι αθλιότητες των περισσότερων κυβερνητικών στελεχών ωθούν τον κόσμο να αποστρέφει το πρόσωπό του απʼ την κυβέρνηση;

Όταν απʼ το κυβερνητικό «κάδρο» λείπουν η σύμπνοια, η αλληλεγγύη, η αποφασιστικότητα, η επιθετικότητα θέσεων και πράξεων, τα άμεσα αντανακλαστικά και περισσεύουν η υπονόμευση, τα αλληλοκαρφώματα, οι ατομικές πολιτικές, μια εικόνα διάλυσης, παρακμής και κατάρρευσης;

Όταν πλάι πλάι στη μεγάλη κρίση στην οικονομία, τις σοβαρές παραμέτρους της οποίας δεν έχουμε ακόμα βιώσει, εξελίσσεται μια επίσης βαθιά κρίση εσωκομματική και ενδοκυβερνητική;

Και στη γωνία… η Ντόρα καραδοκεί!

Δεν ξεφεύγει της προσοχής του πρωθυπουργικού επιτελείου, για παράδειγμα, ότι η υπουργός Εξωτερικών φαίνεται μεν «νομιμόφρων» προς τα έξω και υποστηρικτής του Καραμανλή, αλλά στο παρασκήνιο κάνει χοντρό παιχνίδι για την πάρτη της.

Και με ελεγχόμενους δημοσιογράφους και με εκδότες και με επιχειρηματίες αλλά και –το σημαντικότερο– με βουλευτές γαλάζιους, των οποίων εκμεταλλεύεται την ανασφάλεια, αφού αν στις επόμενες εκλογές η ΝΔ είναι δεύτερο κόμμα, τότε πολλοί κινδυνεύουν να μείνουν εκτός Βουλής…

Μεθοδικά φτιάχνει μηχανισμό, όπως έκανε ο Κ. Σημίτης επί της τελευταίας πρωθυπουργίας του Ανδρέα.

Σύμφωνα δε με εκτιμήσεις συνεργατών του πρωθυπουργού, όλα αυτά έχουν αφετηρία το άγχος της Ντ. Μπακογιάννη να πάρει το «δαχτυλίδι» απʼ τον Καραμανλή πριν από τις επόμενες εκλογές, υπό τον φόβο μιας εκλογικής συντριβής, όπως συνέβη το 2004 με Σημίτη και Γιώργο, ώστε να είναι αυτή αντίπαλος του Γιώργου. Διαφορετικά, αν δεν το πετύχει αυτό, θα χρειαστεί να περιμένει για 3-4 χρόνια και τότε… ποιος ζει και ποιος πεθαίνει…

Ίσως, λένε πάλι συνεργάτες του πρωθυπουργού, τα παιχνίδια των δελφίνων (γιατί δεν είναι μόνο η Ντόρα) και κάποιες απόπειρες νέων συμμαχιών και αλλαγών εσωκομματικών συσχετισμών να τα αντιμετωπίσει ο Κ. Καραμανλής με τον ανασχηματισμό, που όλα δείχνουν πως θα πραγματοποιηθεί τελικά στις αρχές του νέου χρόνου, μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού και το πέρας των εργασιών της εξεταστικής για το Βατοπέδιο.

Ούτως ή άλλως θα εξαρτηθούν πολλά, πάρα πολλά και απʼ το τι θα γίνει τελικά με το Βατοπέδιο, που μπορεί να αποδειχθεί ακόμα και καταλύτης εξελίξεων…

paron

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=2598&Itemid=33