Αρχική 
ΑΛΛΗ ΟΨΗ Το χορηγό πολλοί εμίσησαν...Τη χορηγία ουδείς!
ΑΛΛΗ ΟΨΗ Το χορηγό πολλοί εμίσησαν...Τη χορηγία ουδείς!
| Το χορηγό πολλοί εμίσησαν...Τη χορηγία ουδείς! |
|
|
| 18.08.08 | |||||
|
Και μόνο στο άκουσμα της λέξης «Ολυμπιακοί Αγώνες» οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι κρατούν τη ρομαντική άποψη, όπου οι αθλητές-ακολουθώντας το ιδεώδες των αρχαίων Αγώνων- αγωνίζονται για τον κότινο ελαίας και έχουν ως στόχο τη συμμετοχή και όχι απαραίτητα τη νίκη. Η πτώση των τειχών για τους ολυμπιονίκες ήταν ουσιαστικά η μοναδική τιμή, η ανταμοιβή της προσπάθειάς τους.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, αυτή της πραγματικότητας, τότε και τώρα. Οι χορηγοί πάντα έπαιζαν ρόλο στη διοργάνωση. Ηδη από την αρχαιότητα. Ακόμη και τότε οι Αγώνες είχαν τεράστια έξοδα και οι χορηγοί προσέφεραν χρήματα με σκοπό φορολογικές ελαφρύνσεις. Από την άλλη πλευρά, οι τύραννοι για να είναι αρεστοί στο λαό πλήρωναν αδρά ώστε να κερδίζουν οι αθλητές τους, επαγγελματίες ποιητές έγραφαν ύμνους με το αζημίωτο και οι νικητές έμαθαν να εξαργυρώνουν τις επιτυχίες τους είτε με τιμητικές θέσεις στο δήμο είτε με άλλες διευκολύνσεις σε κάθε επίπεδο…
Η αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων από τον Πιέρ Ντε Κουμπερντέν, όσο ρομαντική διάθεση κι εάν είχε, αντιμετώπισε προβλήματα. Με το καλημέρα, η ελληνική κυβέρνηση στράφηκε στον εφοπλιστή Γεώργιο Αβέρωφ να συνεισφέρει οικονομικά για την ολοκλήρωση της αναστύλωσης του Παναθηναϊκού Σταδίου, ενώ η Kodak έγινε η πρώτη εταιρία που εκμεταλλεύεται διαφημιστικό χώρο στο γήπεδο. Οι χώρες που αναλαμβάνουν τη διοργάνωση των Ο. Α. ουσιαστικά ζητούν την αρωγή των χορηγών ώστε να καλύψουν τα έξοδα, με αποτέλεσμα το 1920 το πρόγραμμα των Αγώνων να μην έχει ουσιαστικά χώρο για κείμενο και ήταν όλο καλυμμένο από ονόματα χορηγών! Το 1928 η Coca-Cola κάνει την πρώτη της εμφάνιση και είναι μία από τις γιγαντιαίες οικονομικές επιχειρήσεις που ακολουθεί από τότε τους… Αγώνες.
Από το Μόντρεαλ όμως και μετά τα δεδομένα εκ νέου αλλάζουν. Η καναδική πόλη αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή, καθώς μόλις πριν από δύο χρόνια έκανε ολική απόσβεση των χρεών για την κατασκευή του Ολυμπιακού Σταδίου (κόστισε 4 φορές παραπάνω από τον προϋπολογισμό), ενώ η μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού είχε ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ. Και να σκεφτεί κανείς ότι εκείνοι οι Αγώνες είχαν χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από δημόσια κεφάλαια. Αντίθετα, οι Ο. Α. του Λος Αντζελες είναι οι πρώτοι που χρηματοδοτήθηκαν 100% από ιδιωτικά κεφάλαια μετά την άρνηση των κατοίκων της πόλης να πληρώσουν το… λογαριασμό. Η Βαρκελόνη το 1992 είναι η φωτεινή εξαίρεση σ’ αυτό το γαϊτανάκι των χορηγών και των ξέφρενων επενδύσεων. Μπορεί τα έσοδα να ήταν πολύ μικρά (μόλις 3 εκατομμύρια δολάρια) αλλά η πόλη μεταμορφώθηκε ριζικά. Με αναπαλαιώσεις κτιρίων και δημιουργία έργων υποδομής, οι Καταλανοί απολαμβάνουν τα μεσομακροπρόθεσμα οφέλη από τον τουρισμό. Η Σεούλ το 1988 είχε αναλογικά τα περισσότερα κέρδη (περίπου 556 εκατ. δολ.), ενώ Ατλάντα (1996) και Σίδνεϊ (2000) τουλάχιστον δεν χρεώθηκαν.
Και η Κίνα; Από το 2001 έως το 2008 πλήρωσε τουλάχιστον 44 δισ. δολ. (τα 4 εξ αυτών μόνο για αθλητικές εγκαταστάσεις) ώστε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των δεδομένων εν όψει των 29ων Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι άγνωστο εάν μπορέσει να κερδίσει κάτι, αλλά σίγουρα αρκετοί γκρινιάζουν. Κι ανάμεσά τους χορηγοί. Οι Κινέζοι επένδυσαν στους Ο. Α. με σκοπό να αποδείξουν ότι η χώρα τους είναι υπερδύναμη σε κάθε τομέα και μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλα τα επίπεδα.
Ομως οι 12 πιο σημαντικοί χορηγοί που πλήρωσαν περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ στη ΔΟΕ για να έχουν ως αντάλλαγμα την αξιοποίηση των πέντε ολυμπιακών κύκλων στα προϊόντα τους, ενοχλούνται. Η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου έχει εισπράξει περίπου 1 δισ. ευρώ από σπόνσορες όμως οι… ακτιβιστές που διαμαρτύρονται για την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Κίνα, τούς καθιστά επιφυλακτικούς. Οι χορηγοί ξέρουν ότι οι Ο. Α. είναι ευκαιρία για ανάδειξη πολιτικών ή κοινωνικών προβλημάτων. Μάλιστα φοβούνται ότι πέρα από τα λεφτά που δίνουν στους διοργανωτές, ίσως γίνουν μπούμερανγκ. Αν, π.χ. οι ακτιβιστές δώσουν κάποια οδηγία για μποϊκοτάζ ή συνδέσουν το όνομα του χορηγού με την πολιτική κατάσταση. Αμυνα των χρηματοδοτών είναι η αποστασιοποίηση. Θεωρούν ότι δεν εμπλέκονται με την πολιτική. Ωστόσο, η Μαριάνε Χόιβαγκεν εκ μέρους της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Human Rights Watch πιστεύει ότι «οι σπόνσορες μπορούν να παίξουν ρόλο και να πιέσουν τις κυβερνήσεις των κρατών. Αρκεί να το θελήσουν πραγματικά».
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια! Powered by !hellenicvoiceny Copyright (C) 2007Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
|
|||||
| Τελευταία ανανέωση ( 18.08.08 ) | |||||
| < Προηγ. | Επόμ. > |
|---|
|