Mελοδραματική προσπάθεια καταβάλλει ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να εξωραΐσει και τελικά να δικαιώσει εκ των υστέρων την επαίσχυντη «Αποστασία» όπως έμεινε στην πολιτική ιστορία του τόπου μας:

τη μεταπήδηση δηλαδή βουλευτών και υπουργών της Ένωσης Κέντρου το μοιραίο καλοκαίρι του 1965 στην υπηρεσία του παλατιού και της φασίζουσας, πραξικοπηματικής Δεξιάς, προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση ανδρείκελων της Αυλής, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία και τελικά στην εγκαθίδρυση της δικτατορίας των αμερικανοκίνητων συνταγματαρχών, εκμηδενίζοντας τις δυνατότητες αντίστασης των δημοκρατικών δυνάμεων.
Ο Κ. Μητσοτάκης υπήρξε ο κορυφαίος των «αποστατών». Κατανοητή η προσπάθειά του να συσκοτίσει και να δικαιολογήσει εκείνες τις επαίσχυντες βασιλικές κυβερνήσεις των αποστατών στις οποίες συμμετείχε, καθώς ολόκληρη η πλούσια πολιτική του πορεία συμπυκνώνεται στη μία και μοναδική λέξη –«αποστάτης»– που δεν καλύφθηκε ούτε καν από την πρωθυπουργοποίησή του με τη λαϊκή ψήφο, τριάντα σχεδόν χρόνια αργότερα.
Καθώς σταδιακά συρρικνώνεται ο αριθμός εκείνων που έχουν ζήσει ως ενήλικες την περίοδο της Αποστασίας και το ΠΑΣΟΚ έχει υποστεί πλήρη ιδεολογική και πολιτική μετάλλαξη, ο Μητσοτάκης θεώρησε κατάλληλη την περίσταση να επιχειρήσει τη δικαιολόγηση του ρόλου του ως αποστάτη με ένα δήθεν «επιστημονικό» συμπόσιο που οργάνωσε το Ίδρυμα Μητσοτάκης την Τρίτη, την Τετάρτη και την Πέμπτη.
Προφανώς νομίζει ότι όλοι οι Έλληνες έχουν μετατραπεί πλέον σε λαό Λωτοφάγων και δεν θυμούνται τίποτα από την ιστορία αυτού του τόπου...

«Για όλα φταίει ο Ανδρέας»
Το πολιτικό θράσος του ανδρός είναι απύθμενο. Ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος... θυσιάστηκε για το καλό της χώρας, αν και η θυσία του απέβη μάταιη!
«Πήρα την απόφαση να συνεργαστώ με τον Νόβα (σ.σ.: πρόκειται περί του γελοίου ατόμου που ο μονάρχης Κωνσταντίνος διόρισε πραξικοπηματικά ως πρώτο πρωθυπουργό των αποστατών) γιατί αισθανόμουν ότι η ρήξη οδηγούσε ευθέως στη δικτατορία. Δυστυχώς όμως καήκαμε χωρίς να αποτρέψουμε την εκτροπή», διακήρυξε την Τρίτη ο κ. Μητσοτάκης.
Διαμήνυσε μάλιστα ότι ο ίδιος προσωπικά έχει λύσει «τους λογαριασμούς με την ιστορία», πράγμα για το οποίο φυσικά κανένας δεν είχε αμφιβολία. «Το προσωπικό τίμημα των γεγονότων του '65 πολιτικά, εκλογικά και ιστορικά το έχω καταβάλει. Και επιτρέψτε μου να πω, ίσως και με το παραπάνω», πρόσθεσε. «Δεν ανατρέψαμε τον Γιώργο Παπανδρέου όπως η αντίπαλη προπαγάνδα επί δεκαετίες προσπαθεί να εμφανίσει», ισχυρίστηκε ανενδοίαστα.
Προφανώς ο Κ. Μητσοτάκης νομίζει ότι ουδείς θυμάται πλέον το διάγγελμα π.χ. του νόμιμου πρωθυπουργού της χώρας Γ. Παπανδρέου, το βράδυ της μοιραίας 15ης Ιουλίου 1965, της ημέρας της Αποστασίας, που πρόλαβε να μεταδώσει το ΕΙΡ χάρη στην τόλμη του τότε γενικού διευθυντή του, Αναστάση Πεπονή. Στο διάγγελμά του αυτό ο Γ. Παπανδρέου ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Συνετελέσθη σήμερον παραβίασις του πολιτεύματος. Η κυβέρνησις του λαού εξηναγκάσθη εις παραίτησιν. Και εκλήθη να κυβερνήση μία ομάς προδοτών της Ενώσεως Κέντρου... Ο τρόπος της καταλήψεως της αρχής από την κυβέρνησιν ανδρεικέλων έχει προσλάβει τον χαρακτήρα φαιδρού πραξικοπήματος... Καταγγέλλω προς τον δημοκρατικόν κόσμον της χώρας την ομάδα των προδοτών και τον καλώ εις πάνδημον ειρηνικήν εκδήλωσιν εναντίον της προδοσίας».
Ο Κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, ισχυρίζεται ότι ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος, όπως είδαμε, θεωρούσε αυτόν και τους άλλους αποστάτες «ομάδα προδοτών», μετά την επιβολή της χούντας εμπιστεύθηκε δήθεν στον τόσο «αγαπητό» του Μητσοτάκη ότι... «ο Ανδρέας τα έκανε όλα»!
Ευθύνη για τη δικτατορία έχει κατά τον επίτιμο της ΝΔ τόσο ο Γεώργιος Παπανδρέου για «τη ρήξη στην οποία οδήγησε τις σχέσεις του με το Στέμμα» όσο και η Αριστερά, η οποία «εσύρετο μοιραία και άβουλη προς τη δικτατορία»!

Η αλήθεια πίσω από τα παραμύθια
Αυτά που είπε ο Κ. Μητσοτάκης την εβδομάδα που πέρασε τα έχει πει από το... 1965! Στις 24 Ιουλίου 1965 έδωσε ραδιοφωνική συνέντευξη στο υπό απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, όπου μεταξύ άλλων ισχυρίστηκε, αναφερόμενος στην «προδοσία»:
«Η κατηγορία είναι χυδαία όσον και εξωφρενική. Και η απάντησις απλή. Μετέχω εις την κυβέρνησιν Νόβα, κυβέρνησιν αμιγή της Ενώσεως Κέντρου, διότι δεν επετρέπετο να αφεθή η χώρα ακυβέρνητος στο έλεος των σκοτεινών δυνάμεων της ανωμαλίας... Συνταγματικώς και πολιτικώς η λύσις η οποία εδόθη ήτο ορθή και δεν εδίστασα να αναλάβω τας ευθύνας μου».
Για τους νέους που ποτέ δεν έμαθαν και για τους παλιότερους που ίσως έχουν ξεχάσει τις λεπτομέρειες, η κυβέρνηση του Γ. Νόβα σχηματίστηκε ως εξής:
Η συνάντηση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον νεαρό μονάρχη Κωνσταντίνο αργά το απόγευμα της 15ης Ιουλίου 1965 δεν διαρκεί ούτε ένα τέταρτο της ώρας. Ο Γ. Παπανδρέου αρνείται να υποκύψει στον Κωνσταντίνο και υποβάλλει την παραίτησή του.
Σε δωμάτιο των ανακτόρων περιμένει ο Γ. Νόβας, στον οποίον ο Κωνσταντίνος δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης αμέσως μόλις φεύγει ο Γ. Παπανδρέου, χωρίς καν να περιμένει το γραπτό κείμενο παραίτησης του πρωθυπουργού.
Οι αποστάτες είναι ακόμη «είδος εν ανεπαρκεία» και έτσι κάνουν αμέσως παγκόσμιο ρεκόρ, αφού στις 8.25 μ.μ. ορκίζεται κυβέρνηση αποτελούμενη από... τρία (ναι, τρία!!!) άτομα συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Νόβα - δηλαδή αυτός, ο Σταύρος Κωστόπουλος ως υπουργός Άμυνας και ο ναύαρχος Ιωάννης Τούμπας ως υπουργός Δημόσιας Τάξης!
Ο Κ. Μητσοτάκης έχει συμφωνήσει να ορκιστεί υπουργός στην κυβέρνηση Νόβα το πρωί της 16ης Ιουλίου, μαζί με τον Δ. Παπασπύρου. Διστάζει όμως, καθώς βλέπει τη θύελλα των λαϊκών αντιδράσεων. Η ορκωμοσία του αναβάλλεται για τις 7 το βράδυ.
Στις 5.30 το απόγευμα ο υπουργός Άμυνας Στ. Κωστόπουλος τηλεφωνεί αναστατωμένος στον αμερικανό επιτετραμμένο Νόρμπερτ Άνσουτς και του εξηγεί ότι αν οι Μητσοτάκης και Παπασπύρου δεν προχωρήσουν στην ορκωμοσία, οι Παπανδρέου θα γίνουν πολύ ισχυροί. Βάσει αποχαρακτηρισθέντων εγγράφων του Στέιντ Ντιπάρτμεντ, ο Στ. Κωστόπουλος τηλεφωνεί και πάλι στον Άνσουτς λίγο μετά από αυτή την τηλεφωνική επικοινωνία για να του ανακοινώσει ενθουσιασμένος ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα ορκιστεί στις οκτώ παρά τέταρτο!

Το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα
Στις 19 Ιουλίου 1965 εκατοντάδες χιλιάδες λαού αποθεώνουν τον Γεώργιο Παπανδρέου, που πραγματοποιεί θριαμβευτική πορεία από το Καστρί στο κέντρο της Αθήνας. «Την κυβέρνησιν των προδοτών κατήργησεν απόψε η παντοδύναμος οργή του κυρίαρχου λαού», δηλώνει ο νόμιμος πρωθυπουργός της χώρας.
Στις 21 Ιουλίου η κυβέρνηση Νόβα, εξέχον στέλεχος της οποίας είναι ο Κ. Μητσοτάκης, δολοφονεί τον αριστερό φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα, καθώς η πραιτοριανή αστυνομία διαλύει με γκλομπ, δακρυγόνα και υποκόπανους όπλων τεράστια αντικυβερνητική διαδήλωση, στην οποία συμμετέχουν και πολλοί βουλευτές της Ένωσης Κέντρου.
Η Ελλάδα συγκλονίζεται. «Η κυβέρνησις δεν ηρκέσθη να είναι κυβέρνησις προδοσίας. Έγινεν επίσης και κυβέρνησις του αίματος. Πρέπει να εξαφανισθή από προσώπου γης και να λογοδοτήση διά τα εγκλήματά της», δηλώνει ο Γ. Παπανδρέου.
Η κυβέρνηση Νόβα ανατρέπεται στη Βουλή στις 5 Αυγούστου, μόλις αποπειράται να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης.
Στις 20 Αυγούστου 1965 ο Κωνσταντίνος διορίζει νέα κυβέρνηση αποστατών υπό τον Ηλία Τσιριμώκο, η οποία επίσης ανατρέπεται στις 28 Αυγούστου, καθώς αποτυγχάνει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης.
Στις 10 Αυγούστου 1965 ο αμερικανός επιτετραμμένος Νόρμπερτ Άνσουτς στέλνει απόρρητο τηλεγράφημα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. «Ο σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα πιστεύει ότι μέσα στα όρια των μέσων που διαθέτει η πρεσβεία έχουμε δώσει τη μέγιστη δυνατή υποστήριξη στον Νόβα και τον Στεφανόπουλο», αναφέρει και συνεχίζει εκφράζοντας την ελπίδα ότι «το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα απαντήσει την κατάλληλη στιγμή θετικά σε σχέση με τις εισηγήσεις που έχω κάνει για το Πρόγραμμα 480. Η στιγμή αυτή δεν έφθασε ακόμη και μπορεί να καθυστερήσει μερικές μέρες ακόμη».
Το έγγραφο αυτό δεν προσδιορίζει το Πρόγραμμα 480 ως προς το περιεχόμενό του, αλλά από τις μετέπειτα εξελίξεις συνάγεται ότι αφορά στην εξαγορά βουλευτών της Ένωσης Κέντρου υπέρ των αποστατών.

Η ουσιαστική κατάλυση
της Δημοκρατίας
Στις 17 Σεπτεμβρίου 1965 η συνεργασία Ανακτόρων, CIA και αποστατών δίνει τους καρπούς της. Διορίζεται η τρίτη κυβέρνηση αποστατών σε δύο μήνες υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλο ως πρωθυπουργό, τον Κ. Μητσοτάκη ως υπουργό Οικονομικών και τους Νόβα και Τσιριμώκο ως αντιπροέδρους.
«Αίσχος!», αναφωνεί ο Γ. Παπανδρέου και καταγγέλλει εκείνους τους βουλευτές της Ένωσης Κέντρου «οι οποίοι κατεδέχθησαν να εξαγοραστούν, να λάβουν υπουργεία και να προδώσουν την εντολήν του λαού».
Ο νόμιμος πρωθυπουργός πνέει μένεα εναντίον τους: «Προχθές ήσαν εις στους εξώστας παρά το πλευρόν μου και εχειροκροτούντο από τον λαό ως πιστοί στρατιώται της Δημοκρατίας. Και σήμερον τον προδίδουν! Και με ποίον τρόπον; Ενεκλείσθησαν εις οικίαν γειτονικήν προς τα Ανάκτορα διά να βεβαιωθή έκαστος ότι υπάρχουν και άλλοι πρόθυμοι προδόται. Και κατόπιν μετεφέρθησαν ομαδόν και πεζή εις τα Ανάκτορα, υπό συνοδείαν, προς αποφυγήν δραπετεύσεως, διά να ορκισθούν ως υπουργοί και κυβερνήται της χώρας! Αίσχος! Αυτό πλέον δεν είναι απλώς παραβίασις του πολιτεύματος. Είναι εξευτελισμός του πολιτεύματος!», δηλώνει.
Δυστυχώς όμως η πρώτη και ουσιαστική φάση κατάλυσης της Δημοκρατίας μέσω της επιβολής της κυβέρνησης των αποστατών ολοκληρώνεται με επιτυχία. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1965 η κυβέρνηση Στεφανόπουλου αποσπά ψήφο εμπιστοσύνης με 152 ψήφους υπέρ και 148 κατά.
Η μεγάλη νύχτα που στην επόμενη φάση της έχει τη χούντα αρχίζει. Στα μέσα Οκτωβρίου του 1965 η κυβέρνηση Στεφανόπουλου τοποθετεί αρχηγό Στρατού τον Γρ. Σπαντιδάκη, καθοριστικό παράγοντα του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.
Αμέσως μετά τον διορισμό του ο Σπαντιδάκης αρχίζει τις μεταθέσεις σε θέσεις-κλειδιά όλων των πρωταγωνιστών της χούντας.
Οι αποστάτες έχουν επιτελέσει την αποστολή που τους έχει ανατεθεί...
paron

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1716&Itemid=33