Λίγα οικοδομικά τεράγωνα από το σπίτι του αδικοχαμένου Ομογενή και συγκεκριμένα στην γέφυρα Klintonville και cross Island parkway , πριν από λίγες ημέρες σε καθημερινή βάση ,πραγματοποιούνταν μαζικές διαδηλώσεις του κινήματος “black lives matter”, όπου η συμμετοχή Ελληνοαμερικανών ήταν σημαντική .

Ωστόσο, στην περίπτωση του αδικοχαμένου ομογενή Γεωργίου Ζαπάντη , δεν έγινε κάτι παρόμοιο , γεγονός που αναδεικνύει το πρόβλημα οργάνωσης και διεκδίκησης κοινωνικών αιτημάτων, μέσω των ομογενειακών οργανώσεων , αλλά και των Ελληνοαμερικανών πολιτικών της περιοχής μας.

Να θυμίσω ότι πριν απο λίγες ημέρες απο αυτή εδώ την στήλη, ο γράφων ,αλλά και τα υπόλοιπα Ομογενειακά ΜΜΕ καλούσαν την Ομογένεια να δραστηριοποιηθεί και να στηρίξει τους Ελληνοαμερικανούς υποψηφίους , οι οποία έδωσαν την μάχη στις προκριματικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 23 Ιουνίου με σχετική επιτυχία.

Όμως η αδιάφορη στάση που επέδειξαν , τουλάχιστον μέχρι αυτή την ώρα,οι Ελληνοαμερικανοί πολιτικοί ,δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των Ομογενών, γεγονός που εγείρει εύλογα ερωτηματικά , σχετικά με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους .

Μοναδική εξαίρεση ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος ο οποίος αντέδρασε άμεσα και επισκέφθηκε το σπίτι του αδικοχαμένου Ομογενή , προκειμένου να εκφράσει τα συλλυπητήρια του στην μητέρα του Γεώργιου Ζαπάντη ,ενώ στο απόσπασμα που ακολουθεί , παραθέτω την συνέντευξη που παραχώρησε στον ανταποκριτή του Αντέννα και του real .gr στην Νέα Υόρκη Θανάση Τσίτσα.

«Mε μεγάλη θλίψη αντίκρυσα την μητέρα του Γιώργου. Ήμουν σε πολύ δύσκολη θέση να βρω λόγια. Τι να πείς σε μια μητέρα που χάνει το παιδί της μέσα στο σπίτι χωρίς να έχει κάνει τίποτα μόνο και μόνο από μια υπερβολική αστυνομική βία. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι αυτή η βία αν δεν αντιμετωπιστεί στον καιρό της, την μία ημέρα θα είναι ο Τζορτζ Φλόιντ, την άλλη θα είναι ο Γιώργος και την επόμενη ημέρα θα είναι κάποιος άλλος. Πάντα θα είναι κάποιος. Αυτό πρέπει να σταματήσει και πρέπει όλοι να συνειδητοποιηθούμε και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Γιατί όλοι έχουμε ευθύνη απέναντι στην υπερβολική αστυνομική βία η οποία τελικά αποδεικνύεται ότι δεν είναι απλά ένα κοινωνικό φαινόμενο, ότι δεν είναι απλά ένα καρκίνωμα στο σώμα της Αστυνομίας, αλλά είναι κάτι που σκοτώνει και σκοτώνει τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Αν δεν μιλήσουμε τότε θα κτυπήσει και την δική μας πόρτα μια ημέρα όπως όλα τα ακραία φαινόμενα. Δεν είμαστε άνθρωποι οι οποίοι αντιτιθέμεθα στην αστυνομική καταστολή αλλά υπάρχει ένα όριο και αυτό το όριο έχει ξεπεραστεί από ότι φαίνεται και επαναλαμβάνεται διαρκώς. Ίσως είναι ο μόνος λόγος που μπορεί να με παρηγορήσει ότι ο χαμός του Γιώργου δεν ήταν άδικος. Θα συμβάλλει στο να καταλάβουμε όλοι ότι πρέπει όλοι μας να υψώσουμε την φωνή μας και να είμαστε εκεί όταν χρειαστεί».

• Εκτός από τα συλλυπητήρια και την στήριξη που δώσατε στην μητέρα του Γιώργου, την προτρέψατε να κάνει ένα αγώνα ώστε οι πραγματικοί υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη λέγοντας ότι εσείς θα σταθείτε δίπλα.
• «Η εκκλησία όπως το έχω δηλώσει και πρόσφατα δεν είναι απλά για να αγιάζει και να ευλογεί, να κάνει λειτουργίες, αλλά είναι και για να βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο όταν χρειάζεται. Και ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ψυχή είναι και σώμα και κοινωνική ζωή είναι και πόνος είναι και διεκδίκηση των δικαιωμάτων του. Και σ’ αυτές τις περιπτώσεις η Εκκλησία οφείλει να είναι δίπλα στον άνθρωπο σ’ όλες του τις ανάγκες, υλικές, ψυχικές, σωματικές, νομικές, θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλα»
• Θα ζητήσετε ενημέρωση από την ηγεσία της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης για το τραγικό περιστατικό.
• «Θα το κάνουμε πολύ σύντομα απλά δεν θέλουμε να το κάνουμε με όρους μόνο επικοινωνιακούς, για το φαίνεσθαι, αλλά θα είναι ουσιαστικοί γι’ αυτό θα γίνει όταν θα έρθει η ώρα και όταν θα χρειαστεί και όχι τώρα για να ακολουθήσουμε την επικαιρότητα»
• Συμμετείχατε πριν από μερικές εβδομάδες σε μια διαδήλωση στο Μπρούκλιν για τον Τζορτζ Φλόιντ και την ρατσιστική βία και τώρα μετά από 15 ημέρες ένας ομογενής χάνει τη ζωή του και πάλι από την υπερβολική βία της αστυνομίας.
• «Η υπερβολική βία ήταν γνωστή και πριν, αλλά βοήθησε το γεγονός ότι έχουν μειωθεί οι αντοχές και οι ανοχές της κοινωνίας μας λόγω του ιού σε τέτοια φαινόμενα. Κι αυτό είναι καλό, δεν το θεωρώ αρνητική εξέλιξη, απλά είναι η ερμηνεία. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να αποφασίσω να πάω για την διαδήλωση για τον Τζορτζ Φλόιντ ανταποκρίθηκα χωρίς να το σκεφθώ διότι το θεώρησα αυτονόητο, ούτε καν πρόλαβα να κάνω υπολογισμούς οποιουδήποτε είδους. Αν δεν αντιδράς στην αδικία που γίνεται σε βάρος του γείτονα σου, όποιος και αν είναι αυτός, η αδικία θα κτυπήσει και την δική σου πόρτα. Αυτό το ζήσαμε στην Ιστορία και με τον φασισμό. Ο φασισμός εθεωρείτο στην αρχή ότι αφορούσε μόνο τους Εβραίους και όσοι δεν αντέδρασαν στην αδικία που έγινε εις βάρος των Εβραίων γειτόνων τους κάποια στιγμή ένιωσαν την θανατηφόρα ανάσα του φασισμού στο δικό τους το λαιμό. Τότε ήταν αργά. Γι’ αυτό και πρέπει την αδικία να την αντιμετωπίζουμε ως αδικία και να μην την βλέπουμε υπό οποιοδήποτε πρίσμα εθνικισμού, ρατσισμού ή άλλης κοινωνικής διάκρισης».

–Η παρουσία σας στην κηδεία του Γιώργου Ζαπάντη την ερχόμενη Δευτέρα εμπεριέχει έναν συμβολισμό;

«Δεν είναι συμβολική κίνηση είναι μια ουσιαστική κίνηση γιατί ως ποιμενάρχης και ως πνευματικός πατέρας οφείλω να είμαι δίπλα στο ποίμνιο μου στι δύσκολες στιγμές και αυτή είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή για μια μητέρα η οποία χήρεψε πολύ νέα αι μεγάλωσε με τον ιδρώτα της τίμια δύο παιδιά. Και ίδε ένα από τα παιδιά της να χάνεται μπροστά στα μάτια της με τον πιο άδικο τραγικό και προσβλητικό τρόπο. Αυτό το παιδί ήταν ένα τίμιο παιδί που εργαζόταν και ζούσε τίμια. Αλλά και να μην ζούσε τίμια, έτσι για να μην νομίζουμε ότι αυτά τα κριτήρια ισχύουν μόνο για τους νοικοκυραίους. Κανείς δεν αξίζει ένα τέτοιο θάνατο. Κανείς, ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας δεν πρέπει να πεθαίνει έτσι. Όλοι έχουμε τα δικαιώματα μας. Δεν ζούμε στο Μεσαίωνα, ζούμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία που έχει νόμους και πρέπει οι νόμοι και τα δικαιώματα των πολιτών να γίνονται σεβαστά για να μπορούμε να καυχόμαστε στον κόσμο ότι είμαστε μια υποδειγματική πολιτεία.»

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=13775&Itemid=29