Σύνδεση






Ξεχάσατε τον κωδικό σας;
Δεν έχετε λογαριασμό; Εγγραφή
Αρχική
Από δυο χωριά Ευρώπη Εκτύπωση E-mail
24.02.08
Η τελευταία πράξη του έργου που ξεκίνησε το 1999 με τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία παίχτηκε την περασμένη Κυριακή. Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε αυτοί που μεθόδευσαν τον διαμελισμό της Σερβίας και την ανεξαρτησία του Κοσόβου να οδηγηθούν τώρα νομοτελειακά στην οδό της αναγνώρισης της πρώην σερβικής επαρχίας.
Τι κι αν είναι μονομερής, τι κι αν δεν είναι βιώσιμη οικονομικά; Η αυλαία έπεσε για τη διεθνή διπλωματία, όχι όμως και για τους λαούς της περιοχής.

Οι υπέρ και οι κατά

Τα στρατόπεδα παρέμειναν πάνω κάτω τα ίδια: οι ΗΠΑ και οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες έφτασαν στο τέλος του μονοπατιού που είχαν χαράξει, παρά τις έντονες κριτικές που δέχτηκαν στο εσωτερικό τους για τη μονομερή αντιμετώπιση του ζητήματος τόσο από πολιτικούς, όσο και από τα ΜΜΕ, παρά τις μεγάλες αλλαγές προς τη δημοκρατική κατεύθυνση που συντελέστηκαν από τότε στη Σερβία, παρά την αποκάλυψη και της υπόλοιπης αλήθειας, ότι φρικαλεότητες διέπραξαν όλοι. Και, τέλος, παρά το προηγούμενο που δημιουργείται.

Από την άλλη πλευρά, κάποιοι εταίροι τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κυρίως για εσωτερικούς λόγους όπως η Ισπανία και η Κύπρος, μαζί με τη Ρωσία, την Κίνα (λόγω του προβλήματος με την Ταϊβάν) προσπάθησαν μάταια ν' αποφύγουν το μοιραίο.

Ο υπόλοιπος κόσμος συμπαρατάσσεται με βάση αντίστοιχα «ευγενή» κίνητρα: αμέριστη υποστήριξη της Αυστραλίας, κάθετη άρνηση της Νέας Ζηλανδίας και σκεπτικισμός του Καναδά -λόγω του Κεμπέκ.

Το κείμενο που συνυπέγραψαν οι υπουργοί Εξωτερικών των κρατών-μελών της Ε.Ε. είναι ένα τυπικό δείγμα του τρόπου που χειρίζεται η Ενωση τις διαφωνίες στο εσωτερικό της: «τα κράτη-μέλη θ' αποφασίσουν σύμφωνα με την εσωτερική τους πρακτική και τη διεθνή νομοθεσία για τις σχέσεις τους με το Κόσοβο». Ολοι συμφωνούν, με άλλα λόγια, ότι ο καθένας θα κάνει ό,τι θέλει κι ας αποφασίσει εάν η περίπτωση είναι sui generis ή όχι.

Ενώ η «πολιτική» Ευρώπη απέτυχε, η «ανθρωπιστική» πήρε αποφάσεις: Η Κομισιόν θα διαθέσει ένα δισ. δολάρια στο Κόσοβο με τη μορφή εμπορικών συμφωνιών.

Τα έσοδα του Κοσόβου -με ανεργία 50%- προέρχονται κυρίως από τη βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών και το συνάλλαγμα των μεταναστών στο εξωτερικό. Ωστόσο, ο κύριος όγκος των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται εκεί ανήκει σε Σέρβους. Τι ακριβώς θα συμβεί με αυτές, είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε. Οι Σέρβοι διαθέτουν επίσης -και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα το χρησιμοποιήσουν- ένα ισχυρότατο όπλο, το εμπάργκο -κυρίως στην ενέργεια και στα είδη πρώτης ανάγκης.

Ευρωπαϊκή δύναμη... βοήθειας

Η Ευρώπη αποφάσισε επίσης να στείλει τη EULEX, 2.000 άτομα, αστυνομικούς, δικαστικούς, ειδικούς σε θέματα δημόσιας διοίκησης ώστε να βοηθήσει το νέο κράτος στο ξεκίνημά του. Αυτοί θα προστεθούν στις δυνάμεις του ΟΗΕ, στην UNMIK και φυσικά στη ΝΑΤΟϊκή KFOR. Ποιος θα κάνει τι στο «ψευδοκράτος», όπως το αποκαλούν οι Σέρβοι, είναι ένα ακόμα ζήτημα.

Πέρα από την ανάκληση τον πρεσβευτών τους από τις χώρες που αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσόβου, η Σερβία δεν διαθέτει πολλά διπλωματικά όπλα. Η διακοπή των «ενταξιακών διαπραγματεύσεων» δεν θα στεναχωρήσει τόσο τις Βρυξέλλες. Το ουσιαστικό της ατού είναι η ρωσική στάση, που ήδη οδήγησε στην προειδοποίηση για «χρήση βίας» αν ΝΑΤΟ και Ε.Ε. αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου.

Οσο περνάει από το χέρι της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, η Μόσχα θα επικαλείται την απόφαση 1244 του '99.

Ωστόσο, ο δρόμος αυτός έχει κλείσει οριστικά. Τρία από τα μόνιμα μέλη του Σ.Α. τοποθετήθηκαν υπέρ και τα άλλα δύο (Ρωσία και Κίνα) κατά. Η αποδυνάμωση της πειθούς του ΟΗΕ δεν είναι η μικρότερη από τις συνέπειες της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου. Ας περιμένουν, τώρα, να δεχθούν οι Σέρβοι τις επιταγές του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

Η Ρωσία έχει ισχυρότερους λόγους από τη σλαβο-ορθοδοξία να στηρίξει τη Σερβία: το πετρέλαιο και την πώληση του κρατικού μονοπωλίου στη Gazprom για ψίχουλα. Και ακόμα, το σταμάτημα της εξάπλωσης της Ε.Ε. και των ΗΠΑ στα Βαλκάνια. Από την άλλη μια πιθανή φιλορωσική ανεξαρτητοποίηση των γεωργιανών περιοχών της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας καθώς και της μολδαβικής Υπερδνειστερίας θα συνέφερε τη Μόσχα.

Ομως, υπάρχει και η Τσετσενία. Και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ στον Καύκασο. Η Μόσχα γνωρίζει καλά ότι δεν συμφέρει κανέναν ν' ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας».

Το Κόσοβο της επόμενης μέρας μοιάζει με «ευρωπαϊκό προτεκτοράτο» ή ευρωπαϊκή σούπα. Ας ευχηθούμε, τουλάχιστον, να μην πυροδοτήσει τις αναμενόμενες συγκρούσεις στην περιοχή και τον κόσμο. Μια δυσοίωνη προοπτική που ενισχύεται από κινήσεις σαν αυτή των ΗΠΑ που απομάκρυναν από την πρεσβεία τους στο Βελιγράδι το «μη απαραίτητο προσωπικό».


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ
Σχόλια
Προσθήκη νέουΑναζήτηση
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Copyright (C) 2007

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1327&Itemid=1

 
< Προηγ.   Επόμ. >

Currently no polls available to vote
Currently no polls available to vote